Dyspareunia to uporczywy lub nawracający ból, który może wystąpić podczas stosunku seksualnego. Przyczyny są bardzo różne. Może to prowadzić do problemów związanych z dystresją i relacjami.
Bolesne współżycie może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet, ale częściej występuje u kobiet. Według Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych (AAFP), doświadcza tego do 20 procent Amerykanek.
Różnorodność czynników – zarówno fizycznych, jak i psychologicznych – może się przyczynić. Leczenie zwykle koncentruje się na podstawowej przyczynie.
Szybkie fakty o ćwiczeniu dyspareunia
Oto kilka faktów na temat dyspareunii. Więcej szczegółów znajduje się w głównym artykule.
- Dyspareunia odnosi się do bólu podczas stosunku płciowego. Dotyczy to głównie kobiet.
- Ból może wahać się od umiarkowanego do ciężkiego.
- Przyczyny mogą być fizyczne lub psychologiczne i mogą być związane z menopauzą.
- Rozwiązania obejmują terapię estrogenową, zmianę istniejących leków i poradnictwo.
Objawy
![[Dyspareunia]](https://demedbook.com/images/1/what-causes-dyspareunia-or-painful-intercourse.jpg)
Definiującym objawem dyspareunii jest ból podczas stosunku, który może wystąpić przy otwarciu pochwy lub w głębokiej miednicy.
Ból może być wyraźny i zlokalizowany lub może istnieć szerszy dyskomfort.
Występuje bolesne, palące, pulsujące lub rozdzierające uczucie.
Może to powodować niezadowolenie lub brak zainteresowania.
Przyczyny
Przyczyny dyspareunii są zróżnicowane i obejmują czynniki fizyczne, czynniki psychologiczne lub oba.
Lokalizacja bólu może pomóc zidentyfikować konkretną przyczynę fizyczną.
Przyczyny fizyczne: ból wejścia
Ból wejściowy może być związany z suchością pochwy, pochwą, urazem narządów płciowych i innymi.
Suchość pochwy: podczas podniecenia seksualnego gruczoły przy wejściu do pochwy wydzielają płyny, aby ułatwić współżycie. Zbyt mało płynu może prowadzić do bolesnego współżycia.
Nieodpowiednie smarowanie może wynikać z:
- brak gry wstępnej
- zmniejszenie estrogenu, szczególnie po menopauzie lub porodzie
- leki, w tym niektóre leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe i tabletki antykoncepcyjne
Vaginismus: Mimowolne skurczenie mięśni dna miednicy powoduje pochwę, prowadząc do bolesnego współżycia seksualnego.
![[Rozrodczość dyspastii]](https://demedbook.com/images/1/what-causes-dyspareunia-or-painful-intercourse_2.jpg)
Kobiety z waginizmem mogą również doświadczać trudności z badaniami ginekologicznymi i wprowadzaniem tamponów.
Istnieje kilka form pochwicy. Objawy różnią się w zależności od osoby i wahają się od łagodnego do ciężkiego. Może to być spowodowane czynnikami medycznymi, czynnikami emocjonalnymi lub jednym i drugim.
Zranienie narządów płciowych: Każdy uraz w okolicy narządów płciowych może prowadzić do dyspareunii. Przykłady obejmują okaleczanie żeńskich narządów płciowych (FGM), chirurgię miednicy lub uraz powstały w wyniku wypadku.
Bolesne współżycie jest również powszechne po porodzie. Niektóre badania sugerują, że 45 procent uczestników doświadczyło dyspareunii poporodowej.
Zapalenie lub infekcja: Zapalenie wokół otworu pochwy nazywa się zapaleniem przedsionka sromu. Może to spowodować dyspareunię. Infekcje drożdżakowe pochwy, infekcje dróg moczowych lub infekcje przenoszone drogą płciową (STI) mogą również prowadzić do bolesnego współżycia.
Zaburzenia skóry lub podrażnienie: Dyspareunia może pojawić się w wyniku egzemy, liszaju płaskiego, liszaju twardzinowego lub innych problemów skórnych w okolicy narządów płciowych.
Podrażnienie lub reakcje alergiczne na odzież, detergenty do prania lub środki higieny osobistej mogą również powodować ból.
Nieprawidłowości przy porodzie: rzadziej spotykane przyczyny dyspareunii obejmują agenezję pochwy, gdy pochwa nie rozwija się w pełni, lub znieczulenie błony dziewiczej, w której błona dziewicza blokuje otwarcie pochwy.
Przyczyny fizyczne: Głęboki ból
Jeśli ból pojawia się podczas głębokiej penetracji lub jest bardziej ostry w określonych pozycjach, może to być wynikiem leczenia lub stanu zdrowia.
Zabiegi medyczne, które mogą prowadzić do bólu obejmują chirurgię miednicy, histerektomię i niektóre terapie przeciwnowotworowe.
Warunki medyczne obejmują:
- zapalenie pęcherza: Stan zapalny ściany pęcherza moczowego, zwykle spowodowany infekcją bakteryjną
- endometrioza: stan wynikający z obecności tkanki z macicy w innych obszarach ciała
- włókniaki: nowotwory nienowotworowe, które rosną na ścianie macicy
- śródmiąższowe zapalenie pęcherza: przewlekły, bolesny stan pęcherza moczowego
- zespół jelita drażliwego (IBS): funkcjonalne zaburzenie przewodu pokarmowego
- torbiele jajników: nagromadzenie płynu w jajniku
- zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID): Zapalenie żeńskich narządów rozrodczych, zwykle spowodowane przez zakażenie
- Wypadanie macicy: Jeden lub więcej narządów miednicy przechodzi do pochwy
Przyczyny psychologiczne
Niektóre częste czynniki emocjonalne i psychologiczne mogą odgrywać rolę w bolesnych stosunkach.
- Niepokój, lęk i depresja mogą zahamować podniecenie seksualne i przyczynić się do suchości pochwy lub waginizmu
- Stres może spowodować zaostrzenie mięśni dna miednicy, powodując ból
Historia wykorzystywania seksualnego lub przemocy seksualnej może przyczyniać się do dyspareunii.
Diagnoza
Lekarz zapyta również o historię medyczną pacjenta i przeprowadzi badanie miednicy, aby ustalić przyczynę bólu.
Pacjent powinien być gotowy do wyjaśnienia dokładnej lokalizacji, długości i czasu bólu. Być może będą musieli porozmawiać o wcześniejszych doświadczeniach seksualnych i historii rozrodczej.
Badanie miednicy
Podczas badania miednicy lekarz sprawdza pod kątem występowania infekcji lub nieprawidłowości strukturalnych.
Mogą używać urządzenia zwanego wziernikiem, które jest wkładane do pochwy w celu umożliwienia wizualnego badania. Może to powodować dyskomfort lub ból u kobiet z dyspareunią.
Powiadomienie lekarza, kiedy i gdzie pojawia się ból podczas badania, może pomóc w zidentyfikowaniu przyczyny.
Lekarz może również delikatnie naciskać na narządy płciowe i mięśnie miednicy, aby określić lokalizację bólu.
USG miednicy może pomóc wykryć nieprawidłowości strukturalne, endometriozę, włókniaki lub torbiele.
Możliwości leczenia
![[Relacja Dyspareunia]](https://demedbook.com/images/1/what-causes-dyspareunia-or-painful-intercourse_3.jpg)
Leczenie ma na celu złagodzenie podstawowej przyczyny stanu. Opcje obejmują leczenie i doradztwo.
Lek
Leki mogą leczyć ból z powodu infekcji lub stanu medycznego.
Jeśli istniejące leki powodują suchość pochwy, lekarz może zalecić alternatywę.
Miejscowe estrogeny mogą pomóc kobietom doświadczającym suchości pochwy z powodu niskiego poziomu estrogenu.
W 2013 r. Amerykańska (USA) Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła lek o nazwie ospemifen u kobiet z umiarkowaną do ciężkiej dyspareunią z powodu menopauzy, w dawce 60 mg raz na dobę.
Do niekorzystnych efektów należą łagodne lub umiarkowane uderzenia gorąca.
Terapia antysensowna
Nauka niektórych technik może pomóc rozluźnić mięśnie pochwy i zmniejszyć poziom bólu.
Poradnictwo
Jeśli seksualne znęcanie się, trauma lub inne problemy emocjonalne są podstawową przyczyną dyspareunii, może pomóc poradnictwo.
Kobiety, których dyspareunia nie ma przyczyny psychologicznej, mogą również chcieć skorzystać z poradnictwa radzenia sobie z emocjonalnymi konsekwencjami bolesnego lub trudnego stosunku.
Pary mogą wspólnie uczestniczyć w konsultacjach, jeśli bolesne stosunki prowadzą do problemów komunikacyjnych lub intymności.
Styl życia i domowe środki zaradcze
Niektóre zmiany stylu życia mogą odnosić się do bolesnych stosunków.
Zmiany w zachowaniach seksualnych
Ból doświadczany podczas stosunku można zmniejszyć poprzez:
- używanie osobistych smarów na bazie wody
- angażowanie się w dłuższą grę wstępną, aby zachęcić do wydzielania naturalnych substancji smarujących
- lepsza komunikacja między partnerami seksualnymi
- wybierając wygodne pozycje seksualne, aby zminimalizować głęboki ból
Utrzymanie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego
Praktykowanie dobrej higieny narządów płciowych i bezpiecznego seksu oraz regularne kontrolne badania lekarskie pomogą zapobiegać zakażeniom narządów płciowych i dróg moczowych, które mogą przyczynić się do bolesnego współżycia.
Skurcze Kegla
Niektóre kobiety z waginizmem mogą uznać ćwiczenia Kegla za przydatne do wzmocnienia mięśni dna miednicy.
Aby zlokalizować te mięśnie, spróbuj zatrzymać oddawanie moczu pod prąd. Jeśli się powiedzie, osoba oddająca mocz znajduje prawidłowe mięśnie.
Ściśnij i przytrzymaj te mięśnie przez 10 sekund, a następnie rozluźnij je przez 10 sekund. Powtórz 10 razy, trzy razy dziennie. Podczas wykonywania Kegels pomocne może być ćwiczenie technik głębokiego oddychania.
