Choroba Fabry’ego jest rzadką, dziedziczną chorobą spowodowaną niedoborem enzymu. Jest to zaburzenie przechowywania lipidów, które dotyka głównie mężczyzn, ale również kobiety mogą doświadczać jej objawów.
Choroba może powodować długotrwałe trudności w nerkach, sercu i układzie nerwowym, co może prowadzić do poważnych powikłań, a nawet do śmierci.
Inne nazwy obejmują chorobę Andersona-Fabry’ego, niedobór alfa-galaktozydazy A lub angiokeratoma corporis diffusum.
Choroba Fabry’ego typu 1, znana jako klasyczna, rozpoczyna się w młodszym wieku i szacuje się, że dotyczy 1 na 40 do 60 000 mężczyzn. Wiele osób nosi wadliwy gen bez wyraźnych objawów.
Choroba Fabry’ego typu 2, występująca później, może być tak powszechna, jak 1 na 1 500 do 4 000 mężczyzn.
Objawy
Zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego mogą wystąpić, gdy małe naczynia krwionośne w mózgu ulegają uszkodzeniu w wyniku lata akumulacji GL-3.
Pacjenci mają zwiększone ryzyko:
- udaru mózgu
- zawrotów głowy
- drętwienia
- bólu głowy
- słabości
Problemy emocjonalne i psychologiczne, takie jak lęk, depresja czy stres, mogą wystąpić w wyniku życia z objawami związanymi z chorobą Fabry’ego.
Mogą występować problemy ze słuchem, takie jak stopniowe ubytki słuchu lub dzwonienie w uszach, znane jako szum w uszach. Wynika to z akumulacji GL-3 w organizmie.
Choroba Fabry’ego u kobiet
Kobiety często noszą wadliwy gen i mogą nie doświadczać objawów lub mieć je znacznie łagodniejsze niż mężczyźni. Jednak niewielki odsetek kobiet może doświadczać objawów tak poważnych, jak mężczyźni.
W poważniejszych przypadkach kobiety mogą mieć objawy o podwyższonym nasileniu, porównywalne z objawami u mężczyzn.
Z uwagi na fakt, że wiele kobiet jest nosicielkami choroby bez aktywnego genu, trudno jest dokładnie określić, ile kobiet jest dotkniętych chorobą Fabry’ego.
Przyczyny
Choroba Fabry’ego rozwija się w wyniku niedoboru enzymu alfa-galaktozydazy A (a-GAL A), który jest kodowany przez gen GLA.
Mutacja w tym genie prowadzi do niewłaściwego rozkładu lipidów, co skutkuje ich szkodliwym gromadzeniem się, szczególnie globotriaozyloceramidu (GL-3), w układzie sercowo-naczyniowym, autonomicznym układzie nerwowym, nerkach i oczach.
Choroba Fabry’ego jest jedynym dziedzicznym zaburzeniem przechowywania lipidów związanym z chromosomem X.
Zmutowany gen jest przenoszony na chromosomie X matki, co prowadzi do 50% szansy, że przekaże go swoim synom, a 50% ryzyka, że jej córki będą nosicielkami.
Leczenie
Głównym celem leczenia jest kontrolowanie lub zapobieganie objawom i powikłaniom związanym z chorobą.
Epizody bólu są często związane z konkretnymi wyzwalaczami, takimi jak ekspozycja na ciepło, zmiany temperatury, nasłonecznienie, wysiłek fizyczny i gorączka. Pacjent musi nauczyć się unikać tych wyzwalaczy.
W przypadku pacjentów z ciężkimi i częstymi epizodami bólu lekarz może przepisać leki przeciwdrgawkowe, takie jak karbamazepina (Tegretol, Tegretol XR, Equetro, Carbatrol) lub difenylhydantoina (Dilantin), które powinny być przyjmowane codziennie.
Enzymowa terapia zastępcza (ERT) to leczenie medyczne, które zastępuje brakujący enzym u pacjentów z chorobą Fabry’ego. W tym przypadku chodzi o alfa-galaktozydazę A (a-GAL A).
W Stanach Zjednoczonych Fabrazyme jest jedynym lekiem ERT zatwierdzonym przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) w leczeniu choroby Fabry’ego.
Producenci, Genzyme Corporate, informują, że «obniżenie poziomu GL-3 sugeruje, że Fabrazyme może poprawić działanie organizmu w przypadku choroby Fabry’ego, jednak związek między niższym poziomem GL-3 a konkretnymi objawami choroby nie został w pełni udowodniony.»
Leczenie przeszło wszystkie próby kliniczne, a jego bezpieczeństwo i skuteczność zostały potwierdzone, chociaż jest to kosztowne.
Inne powikłania związane z chorobą Fabry’ego, takie jak problemy ze skórą, sercem, nerkami oraz zaburzenia psychiczne, są leczone przez specjalistów odpowiednio do ich występowania. Na przykład, objawy sercowe są leczone przez kardiologa.
Perspektywy
W badaniu opublikowanym w 2009 r. naukowcy zauważyli, że:
«Przewidywana długość życia mężczyzn z chorobą Fabry’ego wynosiła 58,2 lat, w porównaniu z 74,7 lat w ogólnej populacji Stanów Zjednoczonych. Długość życia kobiet z chorobą Fabry’ego wynosiła 75,4 lat, w porównaniu z 80,0 lat w Stanach Zjednoczonych.»
Pacjenci, którzy zostali wcześnie zdiagnozowani i mogą otrzymać odpowiednie leczenie, mają szansę na dłuższe życie.
Diagnoza
Lekarz może podejrzewać chorobę Fabry’ego, jeśli pacjent ma objawy związane z tą chorobą. Jeśli jedna z krewnych pacjenta cierpi na tę chorobę, lekarz zleci badanie krwi w celu pomiaru aktywności A-GAL A.
Badania przesiewowe kobiet w kierunku choroby Fabry’ego są bardziej skomplikowane. Analiza krwi może być myląca ze względu na losowy charakter dezaktywacji X. Inaktywacja X oznacza, że wadliwy gen może być wyłączony, co nie wpłynie na aktywność enzymu a-GAL A.
Chromosomalna analiza genu GLA jest dokładniejsza niż standardowe badanie krwi.
W przypadku wykrycia nadmiernego nagromadzenia się GL-3, biopsja nerki może być pomocna w postawieniu diagnozy.
Niestety, choroba Fabry’ego jest często błędnie diagnozowana przez pediatrów i internistów, co opóźnia rozpoczęcie skutecznego leczenia.
Nowe badania i aktualności w 2024 roku
W ostatnich latach badania nad chorobą Fabry’ego znacząco się rozwinęły. Nowe terapie genowe oraz innowacyjne podejścia do leczenia przynoszą obiecujące rezultaty. W 2024 roku opublikowano wyniki badań klinicznych, które wskazują na efektywność nowych leków, które obniżają poziom GL-3 w organizmie pacjentów znacznie szybciej i skuteczniej niż dotychczasowe metody.
Ponadto, zwiększa się świadomość na temat choroby Fabry’ego wśród lekarzy i pacjentów, co prowadzi do wcześniejszego wykrywania i lepszego zarządzania objawami. Statystyki pokazują, że wczesna diagnoza i interwencja mogą znacznie poprawić jakość życia pacjentów, a także ich długość życia.
W 2024 roku pojawiły się także nowe wytyczne dotyczące monitorowania pacjentów z chorobą Fabry’ego, które uwzględniają zintegrowane podejście do leczenia, obejmujące zarówno farmakoterapię, jak i wsparcie psychologiczne oraz rehabilitację.