Wirus chikungunya infekuje ludzi poprzez ukąszenie komara. Powoduje gorączkę i ból stawów. Jest to rzadko śmiertelne, ale objawy mogą być ciężkie, długotrwałe i wyniszczające.
Kiedyś uważano je za chorobę tropikalną, a przypadki zostały udokumentowane w ponad jednej czwartej krajów na świecie. W tym artykule omówimy wirusa chikungunya, jego przyczyny, objawy, leczenie i diagnozę – zostaną również omówione sposoby uniknięcia wirusa.
Wirus chikungunya przeważnie przenoszony jest przez ukąszenie zakażonej samicy komara. Zasadniczo nie uważa się go za zaraźliwy; jednak w rzadkich przypadkach wirus może przenosić się przez kontakt z krwią zakażonej osoby.
Szybkie fakty dotyczące wirusa chikungunya:
- Słowo „chikungunya” oznacza „chodzić pochylony”.
- Głównymi objawami są gorączka i ból stawów.
- Chikungunya może być ostatecznie zdiagnozowana jedynie przez badanie krwi.
- Nie ma szczepionek dla chikungunya.
Objawy
Wirus powoduje gorączkę trwającą kilka dni i ból stawów, który może trwać tygodnie lub miesiące.
Objawy wirusa chikungunya są podobne do objawów innych chorób, takich jak gorączka denga. Objawy pojawiają się zwykle kilka dni po ukąszeniu przez komara. Najczęstsze objawy to:
- gorączka (czasami tak wysoka jak 104 ° F)
- ból stawu
- bół głowy
- ból w mięśniach
- wysypka
- obrzęk wokół stawów
Rzadziej, objawom może towarzyszyć plamka grudkowo-plamkowa (podobna do odry lub wysypki cieplnej), zapalenie spojówek, nudności i wymioty.
Diagnoza
Tylko badanie krwi może definitywnie zdiagnozować chikungunya, ponieważ objawy nie zawsze są łatwe do odróżnienia od innych chorób.
Ważne jest, aby wykluczyć gorączkę dengi tak szybko, jak to możliwe, ze względu na wyższy wskaźnik śmiertelności – do 50 procent w przypadku nieleczonych, w porównaniu z 0,1 procent dla chikungunya.
Jeśli osoba z objawami opisanymi powyżej odwiedziła ostatnio obszar, w którym jedna z tych chorób jest pospolita, powinna udać się do lekarza najszybciej jak to możliwe.
Leczenie
Wirus rzadko jest śmiertelny, ale objawy mogą być ciężkie i uniemożliwić. Większość pacjentów wraca do zdrowia po gorączce w ciągu tygodnia, ale ból stawów utrzymuje się od miesięcy. Nawet po 1 roku 20 procent pacjentów zgłasza nawracające bóle stawów.
Nie ma konkretnych leków do leczenia chikungunya; lekarze po prostu zalecają odpoczynek i dużo płynów.
Leki dostępne bez recepty pomogą złagodzić gorączkę i ból stawów. Obejmują one:
- naproksen
- ibuprofen
- acetaminofen
W przypadku dłuższych bólów pomocna może być fizjoterapia.
Szczepionka Chikungunya
Obecnie nie ma szczepionek ani leków przeciwwirusowych, ale ogólnie choroba jest krótkotrwała i rzadko prowadzi do zgonu. Leki koncentrują się na łagodzeniu objawów, a nie na przyczynie. National Institute of Health (NIH) obecnie finansuje badanie kliniczne fazy 2 szczepionki chikungunya. Szczepionka składa się z tak zwanych cząstek wirusopodobnych (VLP), a nie z dezaktywowanych lub osłabionych wirusów.
Szczepionki oparte na VLP mogą stymulować odpowiedzi immunologiczne podobne do tych generowanych przez naturalnie nabytą odporność po infekcji wirusowej. Jednak VLP nie są zakaźne i nie mogą się powielać. Ponieważ całe wirusy nie są wykorzystywane do produkcji szczepionek VLP, nie trzeba ich przygotowywać w urządzeniach do biokonserwacji wysokiego poziomu.
Komplikacje chikungunya
Komplikacje mogą obejmować:
- Zapalenie błony naczyniowej oka – zapalenie warstwy w oku między wewnętrzną siatkówką a zewnętrzną warstwą włóknistą składającą się z twardówki i rogówki.
- Retinitis – zapalenie siatkówki.
- Zapalenie mięśnia sercowego – zapalenie mięśnia sercowego.
- Wirusowe zapalenie wątroby – zapalenie wątroby.
- Zapalenie nerek – zapalenie nerek.
- Krwotok – krwawienie.
- Zapalenie błony śluzowej mózgu i przyległej tkanki mózgowej.
- Zapalenie rdzenia kręgowego – zapalenie rdzenia kręgowego.
- Zespół Guillain-Barré – rzadka choroba obwodowego układu nerwowego, charakteryzująca się osłabieniem mięśni.
- Nerwy nerwów czaszkowych – utrata funkcji nerwów czaszkowych.
Zapobieganie
Jako główny sposób przenoszenia chikungunya jest ukąszenie komara, najlepsze metody zapobiegania obejmują zminimalizowanie kontaktu z komarami. Kroki, które można podjąć, aby zapobiec chikungunya obejmują:
- Stosowanie środków odstraszających owady zawierających DEET (N, N-dietylo-meta-toluamid) lub pikarydynę na skórze i odzieży.
- Noszenie ubrań pokrywających całe ciało.
- Jak najwięcej przebywać w domu, szczególnie podczas wczesnych godzin porannych i późnego popołudnia.
- Unikanie podróżowania do obszarów dotkniętych epidemią.
- Używanie produktów zawierających olejek z eukaliptusa cytrynowego lub PMD (p-mentano-3,8-diolu) może być skuteczne.
- Korzystanie z klimatyzacji – odstrasza komary przed wejściem do pokoi.
- Spanie pod moskitierą.
- Używanie cewek do komarów i odparowywaczy owadobójczych.
Chociaż chikungunya bardzo rzadko kończy się śmiercią, objawy są niepokojące i mogą trwać długo. Unikanie komarów jest kluczowe.
Historia
Słowo „chikungunya” pochodzi z języka Makonde (lub Kimakonde), wypowiadanego na płaskowyżu Makonde, gdzie choroba została po raz pierwszy opisana. Oznacza to „to, co się wygina”, „wykrzywianie się” lub „chodzenie pochylone”, opisujące zgnębiony wygląd pacjentów z bólem stawów.
Chikungunya jest wirusem RNA i członkiem rodziny. Choroba została po raz pierwszy opisana podczas wybuchu epidemii w Tanzanii w 1952 roku. Natychmiast po pierwszym opisie choroby opublikowano wiele publikacji naukowych dotyczących nowego stanu. To początkowe zainteresowanie zniknęło, dopóki w 2005 r. Nie nastąpił wybuch epidemii na Oceanie Indyjskim i wokół niego.
Historycznie, chikungunya była uważana za chorobę tropikalną, ponieważ została udokumentowana tylko w Afryce, Azji i Indiach.
Jednak od 2007 r. Wybuchły epidemie we Włoszech, Francji, Chorwacji i na wyspach karaibskich. W sumie ponad 60 krajów zidentyfikowało przypadki wirusa chikungunya.
