Jazda na rowerze na rowerach stacjonarnych może przynieść korzyści osobom z chorobą Parkinsona, zwłaszcza jeśli cykliści są szybcy i ciężcy. To było odkrycie nowego studyprezentowanego w tym tygodniu na spotkaniu naukowym w USA, które opisuje, w jaki sposób badacze odkryli, że jazda na rowerze, szczególnie w tempie przekraczającym to, co pacjenci wybierają samodzielnie, wydaje się, że obszary mózgu, które zajmują się ruchem, łączą się z każdym z nich. inne bardziej efektywnie.
Wyniki badania zostały ogłoszone w poniedziałek na zjeździe naukowym Towarzystwa Radiologicznego Ameryki Północnej w 2012 r. Oraz na dorocznym spotkaniu w Chicago.
Choroba Parkinsona
Około 7 do 10 milionów ludzi na całym świecie żyje z chorobą Parkinsona, przewlekłym, postępującym zaburzeniem neurologicznym, w którym część mózgu stopniowo ulega uszkodzeniu w miarę upływu lat. Głównymi objawami choroby są ruchy i obejmują drżenie lub drżenie, sztywność i sztywność mięśni oraz niekontrolowane ruchy fizyczne (bradykinezja).
Większość przypadków występuje po 50 roku życia, a wraz z postępem choroby mogą również rozwinąć się problemy poznawcze i behawioralne, takie jak otępienie.
Pomysł na studium rozpoczął się na Charytatywnej przejażdżce
Badacz badań Jay L. Alberts, neurolog z Cleveland Clinic Lerner Research Institute, po raz pierwszy dostał pogląd, że ćwiczenia mogą być korzystne dla pacjentów z chorobą Parkinsona podczas przejażdżki charytatywnej w 2003 roku przez Iowa w celu zwiększenia świadomości na temat choroby Parkinsona. Podczas tego wydarzenia jeździł na tandemie z pacjentką Parkinsona, której symptomy poprawiły się po jeździe.
W oświadczeniu, w którym opisuje to odkrycie jako „nieoczekiwane”, Alberts wspomina:
„Pedałowałem szybciej niż ona, co zmusiło ją do szybszego pedałowania.” Poprawiła swoją funkcję kończyny górnej, więc zaczęliśmy przyglądać się możliwemu mechanizmowi stojącemu za tą ulepszoną funkcją.
Co zrobili badacze
Do badania Alberts, współ-badacz Chintan Shah i inni koledzy z Cleveland Clinic wykorzystali funkcjonalne obrazowanie rezonansu magnetycznego (fcMRI) w celu zbadania wpływu ćwiczeń na 26 pacjentów w wieku od 30 do 75 lat z łagodną i umiarkowaną chorobą Parkinsona.
fcMRI mierzy zmiany w zawartości tlenu we krwi w mózgu, co pozwala naukowcom sprawdzić, jak aktywne są różne regiony mózgu i jak dobrze łączą się z innymi, wyjaśnia Shah.
Badacze losowo przypisali pacjentów do jednej z dwóch grup. Jedna grupa (13 pacjentów) jeździła w swoim własnym tempie wolontaryjnym, podczas gdy inna grupa wykonywała cykle z wymuszoną szybkością.
Grupy zakończyły sesje ćwiczeń na stacjonarnych rowerach trzy razy w tygodniu przez 8 tygodni. Obie grupy poddano skanom MRI na początku i końcu okresu, a także po czterech tygodniach obserwacji.
Zespoły o przymusowej stawce miały rowery wyposażone w specjalnie sterowane silniki, aby mogły jeździć szybciej niż ich dobrowolna stawka, jak wyjaśnia Alberts:
„Opracowaliśmy algorytm do sterowania silnikiem na rowerze i użyliśmy kontrolera, aby wyczuć tempo wysiłku pacjenta i dostosować silnik w oparciu o ich moc.”
Co znaleźli
Korzystając z danych fcMRI, zespół obliczył poziom aktywacji mózgu i poziomy łączności i skorelował je ze średnią szybkością pedałowania.
Naukowcy odkryli wzrost powiązań związanych z zadaniami pomiędzy główną korą motoryczną a tylnym rejonem wzgórza mózgu i stwierdzili, że szybszy wskaźnik przyspieszania był kluczowym czynnikiem tych ulepszeń, które wciąż były obecne w obserwacji.
Niektóre wyniki były podobne do wzorców aktywacji podczas głębokiej stymulacji mózgu u pacjentów z chorobą Parkinsona, co jest kosztownym i inwazyjnym sposobem leczenia późnego stadium choroby.
Skuteczna, tania terapia
Shah twierdzi, że ich badania sugerują, że „ćwiczenie rowerem z przymusową częstotliwością jest skuteczną i tanią metodą leczenia choroby Parkinsona”.
Jednak Alberts twierdzi, że pedałowanie z przymusową prędkością wydaje się dawać lepsze wyniki, nie wszyscy pacjenci z chorobą Parkinsona musieliby wykonywać tak szybko ćwiczenia, aby zaobserwować poprawę:
„Patrzymy teraz na to zjawisko u pacjentów z rowerami stacjonarnymi w domu, a inne ćwiczenia, takie jak pływanie i wioślarstwo na maszynach tandemowych, mogą przynosić podobne korzyści” – dodaje.
Napisane przez dr Catharine Paddock
