Heterochromia jest terminem używanym do opisania różnicy w kolorze oczu danej osoby. Ktoś z centralną heterochromią ma różne kolory w tym samym oku. Całkowita heterochromia ma dwa różne kolorowe oczy.
Heterochromia oka jest spowodowana zmianami stężenia i rozkładu melaniny, pigmentu nadającego kolor skórze, włosom i oczom.
Słowo „heterochromia” pochodzi od starożytnego greckiego, gdzie „heteros” oznacza inny, a „chroma” oznacza kolor. Stan ten jest również znany jako heterochromia iridis lub heterochromia iridum.
Szybkie fakty dotyczące centralnej heterochromii:
- Mniej niż 200 000 osób w Stanach Zjednoczonych ma heterochromię. Niektóre rodzaje heterochromii są powszechne u psów, kotów i koni.
- Istnieją trzy główne rodzaje heterochromii oka.
- Okulista może zdiagnozować heterochromię i zbadać, dlaczego do niej doszło.
- Leczenie heterochromii polega na zarządzaniu podstawowymi przyczynami.
Co decyduje o kolorze oczu?
Kolor oczu jest wynikiem złogów melaniny w tęczówce, która jest częścią oka odpowiedzialną za rozszerzanie i zwężanie źrenicy w celu kontrolowania ilości światła, które wchodzi. Niebieskie oczy mają niewielkie ilości melaniny, a brązowe oczy są bogate w melaninę.
Kolor tęczówki może nie być stały przez całe życie człowieka. Na przykład wiele dzieci rodzi się z niebieskimi oczami, które ciemnieją w ciągu pierwszych 3 lat życia. Ta zmiana następuje w miarę rozwoju melaniny.
Nierównomierne rozmieszczenie melaniny prowadzi do centralnej heterochromii i innych typów heterochromii.
Przyczyny
Większość przypadków heterochromii występuje od urodzenia, gdy schorzenie to nazywa się heterochromią genetyczną.
Badania sugerują, że większość przypadków heterochromii u ludzi jest łagodna i występuje bez jakiejkolwiek podstawowej nieprawidłowości.
Według Centrum Informacyjnego Genetycznych i Rzadkich Chorób większość przypadków heterochromii oka występuje sporadycznie u osób, u których nie występowała historia choroby w wywiadzie rodzinnym.
Jednak niektóre przypadki heterochromii genetycznych są powiązane z chorobami i zespołami, w tym:
- Zespół Blocha-Sulzbergera
- Choroba Bourneville’a
- Choroba Hirschsprunga
- Zespół Hornera
- Zespół Parry’ego-Romberga
- Zespół Sturge-Webera
- choroba von Recklinghausena
- Zespół Waardenburg
Heterochromia, która rozwija się w późniejszym okresie życia z powodu choroby, urazu lub leczenia, jest znana jako nabyta heterochromia. Jest to mniej powszechne niż forma genetyczna.
Przyczyny nabytej heterochromii obejmują:
- cukrzyca
- operacja oka
- jaskra
- obrażenia oczu
- zespół ectropionu tęczówki
- zespół dyspersji pigmentu
- Zespół Posner-Schlossmana
- obrzęk oka
- guzy tęczówki
Ponadto, lek zwany latanoprostem, który jest stosowany w leczeniu jaskry, był związany ze zmianami koloru oczu u nawet do 33 procent osób przyjmujących go przez 5 lat lub dłużej. Latisse, która jest lekiem stosowanym niegdyś do leczenia jaskry, ale obecnie głównie do zagęszczania rzęs, może również odpowiadać za zmianę koloru oczu.
Rodzaje heterochromii oka
Różne rodzaje heterochromii oka obejmują:
Centralna heterochromia
Centralna heterochromia charakteryzuje się dwoma różnymi kolorami w tej samej tęczówce. Zazwyczaj zewnętrzny pierścień tęczówki ma jeden kolor, podczas gdy wewnętrzny pierścień jest inny.
Pierścień wewnętrzny często wydaje się mieć „kolce” o różnych kolorach, które promieniują od źrenicy lub czarnego koła w centrum tęczówki. Oczy, które mają ten wzór, można nazywać „oczami kota”. Zewnętrzny kolor jest uważany za prawdziwy kolor tęczówki u osób z centralną heterochromią.
Centralna heterochromia ma tendencję do występowania w tęczówkach, które mają niski poziom melaniny.
Kompletna heterochromia
Ludzie z tym stanem mają dwa różnokolorowe oczy. Na przykład mogą mieć jedno niebieskie oko i jedno brązowe oko.
Heterochromia sektorowa
U osób z heterochromią sektorową, zwaną także heterochromią częściową, jedna część tęczówki różni się od reszty. Heterochromia sektorowa często przypomina nieregularne miejsce na tęczówce oka i nie tworzy pierścienia wokół źrenicy.
Identyfikacja heterochromii
Heterochromia oka jest łatwa do zidentyfikowania. Osoba będzie miała dwa różne kolorowe oczy lub różnice w kolorze w jednym lub obu oczach.
Różnice w kolorach mogą być nieznaczne i mogą być widoczne tylko w określonych warunkach oświetleniowych lub na zdjęciach.
Oprócz różnic w kolorze oczu, zwykle nie ma innych oznak i symptomów heterochromii. Jeśli jednak za heterochromię odpowiedzialny jest stan medyczny lub uraz, mogą występować inne objawy przedmiotowe i podmiotowe.
Diagnoza
Większość przypadków centralnej heterochromii jest łagodna. Nie są powiązane z chorobami i nie wpływają na wzrok lub prowadzą do komplikacji. Jednak kontrola jest konieczna, aby wykluczyć inne schorzenia.
Osoby, które nabywają heterochromię i osoby, których zmiany w wyglądzie genetycznym zmieniają swój wygląd, powinny zwrócić się do lekarza okulisty.
Zazwyczaj konieczne będzie badanie wzroku i mogą być potrzebne inne badania, w tym badania krwi i badania chromosomowe.
Leczenie
Według Amerykańskiej Akademii Okulistyki, jeśli nie ma innych problemów, leczenie zwykle nie jest konieczne. Kolorowe soczewki kontaktowe mogą być używane z powodów kosmetycznych, jeśli osoba z heterochromią chce zmienić wygląd swoich oczu.
Znani ludzie z centralną heterochromią
Kilka celebrytów i osób publicznych ma formy heterochromii.
Aktorzy Olivia Wilde, Idina Menzel i Christopher Walken mają centralną heterochromię, w której wewnętrzny pierścień tęczówki ma inny kolor niż zewnętrzny pierścień.
Znani ludzie z całkowitą heterochromią, w której ich dwoje oczu ma różne kolory, to:
- Jane Seymour, aktor
- Alice Eve, aktor
- Max Scherzer, zawodowy baseballista
- Josh Henderson, aktor
- Mila Kunis, aktor, który nabył warunek jako dorosły
Heterochromia sektorowa, widoczna tylko w części tęczówki, wpływa na:
- Kate Bosworth, aktorka i modelka
- Henry Cavill, aktor
- Elizabeth Berkley, aktor
