Arypiprazol (Abilify): Kluczowe Informacje i Nowoczesne Badania

Arypiprazol, znany również jako Abilify, to lek stosowany głównie w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń dwubiegunowych. Jest dostępny pod różnymi nazwami handlowymi, w tym Abilify.

W tym artykule przyjrzymy się zastosowaniom, mechanizmowi działania, skutkom ubocznym oraz środkom ostrożności związanym z tym lekiem.

Szybkie fakty dotyczące arypiprazolu

Oto kilka kluczowych informacji na temat arypiprazolu. Więcej szczegółów i dodatkowych informacji znajdziesz w głównym artykule.

  • Arypiprazol to atypowy lek przeciwpsychotyczny, który znajduje zastosowanie w leczeniu schizofrenii oraz innych zaburzeń.
  • Mechanizm działania arypiprazolu nie jest do końca poznany.
  • Możliwe skutki uboczne to bóle kończyn, zawroty głowy i drgawki.
  • Arypiprazol został po raz pierwszy zatwierdzony do stosowania w schizofrenii w 2002 roku.
  • Obecnie jest badany pod kątem potencjalnej roli w terapii uzależnienia od kokainy.

Co to jest Abilify?

Stos tabletek arypiprazolu

Arypiprazol klasyfikowany jest jako nietypowy (druga generacja) lek przeciwpsychotyczny. Działa na różne receptory, w tym receptory serotoninowe i dopaminowe.

Jego nazwa chemiczna to C23H27Cl2N3O2.

Mechanizm działania leku polega na blokowaniu receptorów (antagonizm) lub na wiązaniu się z nimi, co prowadzi do odwrotnej reakcji w porównaniu do normalnej funkcji receptora (odwrotny agonizm).

Arypiprazol wpływa na różne rodzaje receptorów, w tym różne podtypy receptorów serotoninowych, dopaminowych, adrenergicznych, muskarynowych acetylocholinowych oraz histaminowych. Działa również na białka transportujące serotoninę, norepinefrynę i dopaminę.

Lek został po raz pierwszy zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do stosowania w schizofrenii w 2002 roku.

Zastosowania

Arypiprazol jest głównie stosowany w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, ale może być także używany jako terapia wspomagająca w przypadku ciężkich zaburzeń depresyjnych, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD) oraz drażliwości związanej z autyzmem.

Schizofrenia

To właśnie schizofrenia była pierwszym zaburzeniem, w przypadku którego zastosowano arypiprazol. Decyzja FDA o zatwierdzeniu tego leku była oparta na wynikach badań klinicznych, które wykazały, że arypiprazol zmniejsza epizody psychotyczne oraz ogranicza nawroty w porównaniu do placebo.

Obecny konsensus naukowy wskazuje, że skuteczność arypiprazolu jest porównywalna z innymi typowymi i atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi. Choć ma mniej skutków ubocznych niż niektóre z nich, wciąż może powodować inne. Arypiprazol jest uznawany za środek przeciwpsychotyczny o średniej skuteczności.

Choroba afektywna dwubiegunowa

Arypiprazol może być skuteczny w leczeniu ostrych epizodów maniakalnych u dorosłych, młodzieży i dzieci.

Jednak jego skuteczność ogranicza się głównie do faz maniakalnych, a jego wpływ na fazy depresyjne jest minimalny. Dlatego często stosuje się go w połączeniu ze stabilizatorami nastroju, co zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń ruchowych (objawów pozapiramidowych).

Duża depresja

Niektórzy pacjenci mogą otrzymać arypiprazol w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi, jednak to również wiąże się z ryzykiem zaburzeń ruchowych oraz możliwością przyrostu masy ciała.

Autyzm

Arypiprazol może być pomocny w redukcji niektórych objawów autyzmu. Badania wskazują, że może on zmniejszać drażliwość, nadpobudliwość oraz powtarzalne zachowania u dzieci i młodzieży z autyzmem.

Efekty uboczne mogą obejmować przyrost masy ciała, nadmierne wydzielanie śliny, drżenie oraz senność.

Nerwica natręctw

Niektóre badania sugerują, że niskie dawki arypiprazolu mogą przynosić pozytywne efekty w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, które są oporne na selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

Mechanizm działania

Jak w przypadku innych atypowych leków przeciwpsychotycznych, mechanizm działania arypiprazolu nie jest do końca znany. Opracowanie leku opierało się na hipotezie dopaminowej.

Hipoteza dopaminowa wskazuje, że nadmiar dopaminy w mezolimbicznych szlakach mózgu (zwanych także szlakami nagrody) prowadzi do halucynacji, iluzji oraz dezorganizacji myśli.

Hamowanie dopaminy w szlakach mezoidalnych (związanych z kontrolą poznawczą, motywacją i reakcją emocjonalną) oraz w korze przedczołowej (obszarze odpowiedzialnym za planowanie złożonych zachowań poznawczych i moderowanie zachowań społecznych) może skutkować upośledzeniem zdolności językowych, a także niemożnością odczuwania przyjemności.

Działanie arypiprazolu na receptory dopaminy zmniejsza produkcję dopaminy, stabilizując układ dopaminowy.

Skutki uboczne

Jak w przypadku każdej interwencji farmakologicznej, mogą wystąpić działania niepożądane, które mogą mieć różny stopień nasilenia.

Drobne skutki uboczne obejmują:

  • ból kończyn lub stawów
  • bóle głowy
  • nerwowość

Znak ostrzegawczy dotyczący skutków ubocznych arypiprazolu

  • zwiększona produkcja śliny
  • przyrost masy ciała oraz zwiększenie apetytu
  • senność
  • ból brzucha
  • biegunka
  • zawroty głowy
  • zaparcia
  • zgaga.

Poważniejsze działania niepożądane mogą obejmować:

  • nieregularne bicie serca
  • trudności w oddychaniu
  • sztywność mięśni szyi i gardła
  • obrzęk oczu, twarzy, ust, gardła, dłoni, kostek, stóp oraz podudzi
  • pokrzywka, wysypka i ogólne swędzenie
  • ból w klatce piersiowej
  • drgawki
  • osłabienie
  • sztywność
  • zamieszanie
  • zmiany w widzeniu
  • nietypowe ruchy
  • gorączka
  • sztywność mięśni.

Ryzyka

Stosowanie arypiprazolu wiąże się z pewnym ryzykiem.

Osoby starsze z psychozą związaną z demencją

Badania wykazały zwiększone ryzyko zgonu u pacjentów w wieku 77-88 lat stosujących arypiprazol w przypadku psychozy związanej z otępieniem, co może być związane z wystąpieniem zdarzeń naczyniowo-mózgowych lub negatywnym wpływem na układ krwionośny mózgu.

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Arypiprazol może wywoływać złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS). NMS to potencjalnie zagrażające życiu zaburzenie neurologiczne, które charakteryzuje się sztywnością mięśni, gorączką, delirium lub śpiączką oraz niestabilnością autonomiczną.

Ludzie z depresją

W trakcie badań klinicznych niewielka liczba dzieci, nastolatków i młodych dorosłych przyjmujących arypiprazol zgłaszała wzrost myśli samobójczych.

Na obecnym etapie częstość występowania tego działania niepożądanego wśród młodszej populacji nie jest jeszcze dokładnie znana.

Aktualności

Jak w przypadku każdego leku, trwają badania mające na celu pełne zrozumienie jego możliwości. Poniżej przedstawiono dwa obszary aktualnych badań.

Potencjalna rola w uzależnieniu od kokainy

Wiadomo, że arypiprazol stabilizuje aktywność dopaminy w mezokortykolimbicznym układzie, co jest związane z uzależnieniem. Badania na szczurach wykazały, że arypiprazol zmniejszał poszukiwanie kokainy, co sugeruje jego potencjalne zastosowanie w terapii uzależnienia od kokainy w przyszłości.

Negatywne skutki dla uzależnionych od metamfetaminy

Arypiprazol może wpływać na leczenie uzależnienia od metamfetaminy, jednak w badaniach stwierdzono, że zwiększa on zarówno działanie pobudzające, jak i euforyczne metamfetaminy. Ponadto, arypiprazol może zwiększać pożądanie tego leku.

Leki przeciwpsychotyczne i ich wpływ

Leki przeciwpsychotyczne są najczęściej stosowane w leczeniu schizofrenii, co pomaga złagodzić niektóre wyniszczające objawy tego zaburzenia. Niemniej jednak, według badań opublikowanych w 2015 roku, długotrwałe stosowanie tych leków może negatywnie wpływać na strukturę mózgu.

Aktualne badania

W związku z dynamicznie rozwijającą się dziedziną psychiatrii, badania nad arypiprazolem wciąż trwają. Oto kilka najnowszych ustaleń:

W ostatnich latach skoncentrowano się na badaniach dotyczących jego zastosowania w leczeniu uzależnień oraz wpływu na zaburzenia psychiczne. Ostatnie badania wykazały, że arypiprazol może mieć pozytywny wpływ na pacjentów z różnymi formami uzależnienia, co otwiera nowe możliwości terapeutyczne.

Dodatkowo, nowe analizy wskazują na potrzebę dalszych badań nad skutkami długotrwałego stosowania arypiprazolu, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na strukturę mózgu oraz potencjalne ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

PLMedBook