Nowe badanie, opublikowane w tym artykule, stanowi pierwszy dowód na to, że nowa syntetyczna postać antybiotyku, teixobactin, może neutralizować bakterie lekooporne.
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) mówią, że oporność na antybiotyki jest „jednym z najpilniejszych problemów zdrowia publicznego na świecie”.
Tylko w samych Stanach Zjednoczonych 2 miliony ludzi rocznie zaraża się lekoopornymi bakteriami, a w wyniku tego umiera ponad 23 000 osób z USA.
Zagrożenie patogenami opornymi na antybiotyki jest szczególnie wysokie w placówkach opieki zdrowotnej.
W rzeczywistości, raport CDC z 2016 r. Pokazuje, że 1 na 4 infekcje związane z opieką zdrowotną, które występują w opiece długoterminowej, jest spowodowana przez jedną z następujących sześciu bakterii odpornych na leki:
- Oporne na Carbapenem Enterobacteriaceae
- Metycylinooporność (MRSA)
- Enterobacteriaceae wytwarzające ESBL
- Odporny na wankomycynę (VRE)
- Odporny na wiele leków
- Odporny na wiele leków
Trzy lata temu naukowcy odkryli, że naturalny antybiotyk zwany teixobactin może potencjalnie zabić MRSA i VRE.
Teraz zespół badaczy po raz pierwszy opracował syntetyczną wersję leku, którą z powodzeniem zastosowano do leczenia infekcji u myszy.
Nowy antybiotyk został nazwany „zmianą gry”, a odkrycia mogą „doprowadzić do powstania pierwszej nowej klasy antybiotyków za 30 lat”.
Ishwar Singh, specjalista od projektowania leków i starszy wykładowca chemii biologicznej w School of Pharmacy na Uniwersytecie Lincolna w Wielkiej Brytanii, jest korespondentem nowego badania.
Nowy lek usuwa infekcję u myszy
Singh i jego koledzy badali strukturę teixobaktyny i odkryli kluczowe aminokwasy, które po wymianie ułatwiały replikację antybiotyku na 10 syntetycznych analogów.
Zespół przetestował następnie te syntetyczne wersje in vitro. „Te [analogi]”, piszą autorzy „, wykazały bardzo silne działanie przeciwbakteryjne przeciwko MRSA i [VRE].”
Stwierdzono również, że jeden z tych analogów nie jest fitotoksyczny zarówno in vitro, jak i in vivo.
Dalsze testy w modelach myszy – przeprowadzone przez zespół w Singapore Eye Research Institute w Bukit Merah – ujawniły, że jeden z analogów skutecznie leczył przypadek zapalenia rogówki.
Konkretnie, zastosowanie syntetycznego leku „zmniejszyło biologiczne obciążenie bakteryjne [o ponad 99 procent] i obrzęk rogówki znacznie w porównaniu z nieleczonymi rogami myszy”.
Naukowcy piszą: „Łącznie, nasze wyniki wykazały wysoki potencjał terapeutyczny teixobaktyny [analogu] w łagodzeniu zakażeń bakteryjnych i związanych z nimi ciężkości in vivo.”
„Skok kwantowy” dla nowych antybiotyków
Singh wyjaśnia znaczenie odkryć, mówiąc: „Gdy odkryto teixobactin, był przełomowy sam w sobie jako nowy antybiotyk, który zabija bakterie bez wykrywalnej oporności, w tym superbakterii, takich jak MRSA, ale naturalna teixobactin nie została stworzona do użytku przez ludzi”.
„Znaczna część pracy pozostaje – kontynuuje Singh – w rozwoju teixobaktyny jako terapeutycznego antybiotyku do stosowania u ludzi”, dodając, że „prawdopodobnie mamy około sześciu do dziesięciu lat od narkotyku, który lekarze mogą przepisać pacjentom”.
Mimo to „jest to prawdziwy krok we właściwym kierunku i teraz otwiera drzwi do ulepszania naszych in vivo [analogi]”, mówi.
„Przekładanie naszego sukcesu na te uproszczone syntetyczne wersje z probówek do prawdziwych przypadków jest kwantowym skokiem w rozwoju nowych antybiotyków i przybliża nas do realizacji terapeutycznego potencjału uproszczonych teiksobaktyny.”
Ishwar Singh
„Narkotyki, które celują w podstawowy mechanizm przetrwania bakterii, a także zmniejszają reakcje zapalne gospodarza, są potrzebą godziny”, podsumowuje współautor badań Rajamani Lakshminarayanan z Singapore Eye Research Institute.
