Naukowcy sugerują, że może istnieć silniejszy związek między ADHD i problemami ze snem, niż dotychczas sądzono, i że te dwa nie mogą być jednak całkowicie odrębnymi problemami.
Dane przekazane przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) wskazują, że około 11 procent dzieci w wieku od 4 do 17 lat ma zdiagnozowane zaburzenie nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) w Stanach Zjednoczonych.
Spośród dorosłych mieszkańców USA, Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego informuje o 4,1% 12-miesięcznej częstości występowania zaburzeń.
ADHD charakteryzuje się zazwyczaj nadpobudliwością, krótkim czasem uwagi i trudnościami w samoorganizacji. Czasami zaburzeniu może towarzyszyć jeden lub kilka innych stanów, w tym dysleksja, lęk i depresja.
Inną kwestią, która została zakwestionowana w odniesieniu do ADHD, jest istnienie problemów ze snem, w tym bezdech senny i zaburzone wzorce snu.
Przeważnie ADHD i zaburzenia snu są traktowane jako osobne zagadnienia, ale prof. Sandra Kooij, z VU University Medical Center w Amsterdamie, Holandia, uważa, że te dwa elementy mogą być zasadniczo połączone.
Profesor Kooij wyjaśnił, że jako psychiatra specjalizujący się w ADHD, ma do czynienia z wieloma przypadkami, w których zaburzenie wydaje się być związane z zaburzeniami snu. To dało jej pierwszy impuls, by przyjrzeć się bliżej połączeniu.
Powiedziała nam: „Jestem psychiatrą specjalizującym się w ADHD od 1995 roku i od samego początku zaintrygowały mnie problemy ze snem, które większość osób cierpiących na ADHD zaintrygowała mnie. Większość z nich miała podobny wzór późnego snu i trudności z wstaniem. rano, co prowadzi do zmęczenia w ciągu dnia i zaburzeń roli. „
„Czas snu był zwykle krótki ze względu na poranne obowiązki szkolne lub pracownicze, co również zwiększało nasilenie objawów ADHD” – wyjaśnia prof. Kooij.
Badaczka przedstawiła wczoraj swoje wnioski na Kongresie Europejskiego Kolegium Neuropsychofarmakologii, który odbył się w Paryżu we Francji.
Większość osób z ADHD ma problemy ze snem
Profesor Kooij i jej współpracownicy dokonali przeglądu kilku badań wskazujących na związek pomiędzy zaburzeniami snu a ADHD i sugerują, że dotychczasowe dowody stanowią mocną podstawę do dalszej oceny.
„Jeśli przejrzysz dowody, wygląda na to, że ADHD i bezsenność są dwiema stronami tej samej monety fizjologicznej i mentalnej” – wyjaśnia prof. Kooij.
Dochodzenie prof. Kooij ujawniło kilka interesujących faktów na temat obecności zaburzeń snu u osób, u których zdiagnozowano ADHD, a wiele z nich doprowadziło ją do sformułowania swojej hipotezy.
Po pierwsze zauważa, że większość osób z rozpoznaniem ADHD ma również zaburzony wzorzec snu. Wpływa to również na fizjologiczne aspekty snu, co z kolei może prowadzić do innych, poważniejszych konsekwencji zdrowotnych.
„[W] e zaczęliśmy mierzyć początek melatoniny hormonu snu w ślinie u osób z ADHD z problemami z zasypianiem i bez nich Odkryliśmy, że późno uśpione osoby miały początek melatoniny 1,5 godziny później niż normalnie, korelując z wzór późnego snu „- powiedział prof. Kooij.
„[A] Ich układy ruchowe i temperatura w ciągu 24 godzin były opóźnione” – dodała. „Następne pytanie dotyczyło opóźnienia innych procesów fizycznych i tego, co oznaczałoby to dla ich zdrowia w ogóle”.
Osoby, u których zdiagnozowano ADHD, skarżą się na wiele zaburzeń snu, takich jak:
- zespół niespokojnych nóg, który charakteryzuje się chęcią poruszania nogami w stanie spoczynku, co zakłóca normalne wzorce snu
- bezdech senny, w którym nienormalne – i destrukcyjne – przerwy w oddychaniu występują podczas snu
- różne zaburzenia rytmu okołodobowego, odnoszące się do przerw w regularnym cyklu fizjologicznym, które naturalnie „przeważają” snu i czuwania, w tym zespół opóźnionej fazy snu (DSPS)
DSPS charakteryzuje się niemożliwością zasypiania przed godzinami i zwiększoną trudnością w budzeniu się rano.
Profesor Kooij powiedział nam, że zaburzenia te mogą nasilić ryzyko innych chorób, w tym otyłości, nadciśnienia, chorób układu krążenia, cukrzycy i raka.
Niektóre osoby z ADHD mogą zatem czerpać korzyści z przyjmowania suplementów melatoniny lub terapii jasnym światłem. Oba podejścia są zalecane osobom z zaburzeniami snu, ale czasami są również stosowane w celu poprawy depresji, szczególnie w przypadku sezonowego zaburzenia afektywnego.
„Teraz staramy się zapobiec tej potencjalnej negatywnej kaskadzie zdarzeń u osób z ADHD z problemami ze snem przez całe życie, przesuwając fazę późnego snu za pomocą melatoniny w nocy i / lub terapii światłem rano i mierząc wpływ na ciśnienie krwi, poziom glukozy, tętno i inne biomarkery „- powiedział prof. Kooij.
Fotofobię, czyli nadwrażliwość na światło, zgłosiło również 69% dorosłych osób, u których zdiagnozowano ADHD. Profesor Kooij sugeruje, że nadwrażliwość prowadzi ich do noszenia okularów przeciwsłonecznych w sposób niedyskryminujący w ciągu dnia, co z kolei może zwiększyć częstość występowania problemów związanych ze snem. Powiedziała nam, że zastanawiała się, czy „coś dzieje się w oku, które odnosi się do ADHD i późnego snu”.
Prof. Kooij i jej zespół prowadzą badania, aby dowiedzieć się, jakie leczenie może być najbardziej pomocne w przypadku zaburzeń snu. „Staramy się dowiedzieć, czy niska dawka melatoniny (0,5 miligrama) wieczorem jest tak dobra, jak wyższe dawki (3 miligramy), a która jest najlepsza: melatonina, placebo lub melatonina plus terapia światłem rano ,” ona powiedziała .
Ona również podzieliła się z nami kilkoma wskazówkami dotyczącymi radzenia sobie z zaburzeniami snu, doradzając, że osoby zaniepokojone wzorami snu powinny „przestać używać świateł ekranów po godzinie 22” i że powinny dążyć do „wstawania o tej samej porze każdego ranka, i jeśli to konieczne, użyj silnej lampy, aby obudzić mózg. „
Gdzie leży przyczyna?
W przypadku związku między ADHD a zaburzeniami snu prof. Kooij jest zainteresowany ustaleniem, w jaki sposób leży związek przyczynowy.
„Jeśli połączenie zostanie potwierdzone, rodzi się intrygujące pytanie: czy ADHD powoduje bezsenność, czy też bezsenność powoduje ADHD? Jeśli to drugie, możemy być w stanie leczyć niektóre ADHD metodami niefarmakologicznymi, takimi jak zmiana światła lub schematy snu i zapobiegać negatywnemu wpływowi chronicznej utraty snu na zdrowie. „
Prof. Sandra Kooij
Ostrzega, że ona i jej koledzy nie sugerują, że zaburzone wzorce snu są kluczem do wszystkich diagnoz ADHD, ale nadal sądzi, że silny związek wymaga więcej badań.
„Nie twierdzimy, że wszystkie problemy związane z ADHD są powiązane z tymi wzorami okołodobowymi, ale wygląda na to, że jest to ważny element” – mówi.
