Amfetamina jest silnym stymulatorem ośrodkowego układu nerwowego. Jest stosowany w leczeniu niektórych schorzeń, ale jest również bardzo uzależniający, z historią nadużyć.
Używki takie jak amfetamina (Adderall) i metylofenidat (Ritalin i Concerta) są stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Stosowane na receptę stymulanty mogą być bezpieczne i skuteczne.
Siarczanu amfetaminy, lub prędkości, jest również używany do celów rekreacyjnych i niemedycznych. Może to prowadzić do euforii, a to tłumi apetyt, który może prowadzić do utraty wagi. Używanych poza kontekstem medycznym, stymulanty mogą mieć poważne negatywne skutki.
W tym artykule przyjrzymy się medycznym zastosowaniom amfetaminy, jej skutkom ubocznym i sposobowi jej niewłaściwego użycia.
Szybkie fakty o amfetaminach
- Amfetaminy są stymulantami ośrodkowego układu nerwowego (OUN).
- Są stosowane w leczeniu ADHD i narkolepsji.
- Do niekorzystnych efektów należą: niepokój, trądzik i niewyraźne widzenie.
- Rzadziej występują działania niepożądane, takie jak drgawki, problemy z sercem i psychoza.
- Amfetaminy są wykorzystywane do celów rekreacyjnych. Są uzależniające.
Zastosowania medyczne
Amfetamina aktywuje receptory w mózgu i zwiększa aktywność wielu neuroprzekaźników, zwłaszcza norepinefryny i dopaminy.
Dopamina wiąże się z przyjemnością, ruchem i uwagą.
Amfetamina była testowana na wiele różnych warunków. Obecnie jest stosowany głównie w leczeniu ADHD, a rzadko w depresji. W przeszłości był stosowany w leczeniu narkolepsji i pomagał w utracie wagi, ale obecnie jest to mniej powszechne.
Zaburzenie nadpobudliwości psychoruchowej
ADHD charakteryzuje się nadpobudliwością, drażliwością, niestabilnością nastroju, trudnościami z koncentracją, brakiem organizacji i zachowaniami impulsywnymi.
Często pojawia się u dzieci, ale może trwać do dorosłości.
Amfetaminy odwracają niektóre z tych objawów i udowodniono, że poprawiają one rozwój mózgu i wzrost nerwów u dzieci z ADHD.
Długotrwałe leczenie lekami na bazie amfetaminy u dzieci wydaje się zapobiegać niepożądanym zmianom w funkcjonowaniu i strukturze mózgu.
Naukowcy dokonujący przeglądu 20 badań stwierdzili, że stymulanty są prawdopodobnie pomocne dla osób z ADHD.
Naukowcy odkryli, że struktury mózgu ludzi, którzy przyjmowali środki pobudzające na ADHD, bardziej przypominali struktury mózgu osób bez schorzenia niż przypominały osoby z ADHD, które nie stosowały leków.
Przegląd opublikowany w 2011 r. W Cochrane sugerował, że osoby dorosłe z ADHD mogą odnieść korzyści z krótkotrwałego stosowania amfetamin, ale są mało prawdopodobne, aby kontynuowały leczenie z powodu działań niepożądanych. Jednak ci, którzy stosują mieszane sole amfetaminy, częściej kontynuowali leczenie.
Narkolepsja
Osoba z narkolepsją odczuje nadmierną senność w ciągu dnia i nieodparte epizody snu, zwane „atakami snu”.
U osoby z tym stanem silne emocje mogą wywołać nagłą utratę napięcia mięśniowego lub katapleksję, która powoduje, że osoba zapada się i może upaść. Obejmuje również częste i nieoczekiwane nawroty snu.
Amfetaminy i pochodne amfetaminy stosowane były w przeszłości w leczeniu narkolepsji.
Z powodu obaw związanych z działaniami niepożądanymi, amfetaminy są coraz częściej zastępowane modafinilem, lekiem promującym stan czuwania.
Otyłość
Pod nazwą Benzedrine amfetaminy zostały po raz pierwszy zastosowane w leczeniu otyłości w latach 30. XX w. Ze względu na ich zdolność tłumienia apetytu.
Obawy o skutki uboczne narkotyku i jego potencjał uzależnienia i nadużywania spowodowały, że wypadły one z łaski w tym celu. W latach pięćdziesiątych doniesienia o niedożywieniu, psychozie i depresji wywołanej wycofaniem leków spowodowały, że lekarze przestali przepisywać amfetaminę w celu zmniejszenia masy ciała.
Obecnie lekarze nie zalecają stosowania amfetamin i ich pochodnych w celu zmniejszenia otyłości.
Jednak w 2015 r., Po przeprowadzeniu niewielkiego badania, naukowcy zasugerowali, że dekstamphetamina może być bezpiecznym i skutecznym sposobem na zwiększenie motywacji ludzi do zmian stylu życia, które mogą prowadzić do utraty wagi.
Zaproponowali 6-miesięczne stosowanie leku, aby pomóc ludziom, którzy nie zareagowali na inne leczenie, w celu poprawy diety i zwiększenia poziomu wysiłku. To, jak mówią, może pomóc w ograniczeniu otyłości i powiązanych powikłań, takich jak cukrzyca i choroby sercowo-naczyniowe.
Depresja
Od lat 30. XX wieku amfetaminę stosowano w leczeniu zaburzeń afektywnych, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD) i schizofrenii.
Jednak w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, w związku z rosnącym niepokojem wywołanym jego niekorzystnymi skutkami, został on zastąpiony przez nowo dostępne leki przeciwdepresyjne.
W rzadkich przypadkach amfetaminy stosowane są razem ze standardowymi lekami przeciwdepresyjnymi w leczeniu niektórych rodzajów depresji, które nie reagują na inne metody leczenia, szczególnie u osób, które również odczuwają zmęczenie i apatię.
W badaniu, w którym wzięło udział 65 pacjentów zażywających amfetaminy wraz z normalnym leczeniem, 38 cali wykazało znaczną poprawę, w szczególności w odniesieniu do energii, nastroju i aktywności psychomotorycznej. „
Według autorów efekty uboczne były minimalne i nie zaobserwowano zależności od leku.
Ryzyka
Amfetamina może powodować wiele działań niepożądanych, od łagodnego do ciężkiego.
Fizyczne skutki uboczne to:
- niskie lub wysokie ciśnienie krwi
- Zjawisko Raynauda, w którym występuje zmniejszony przepływ krwi do kończyn
- zaburzenia erekcji, a szczególnie częste lub uporczywe erekcje
- szybkie tętno
- ból brzucha
- utrata apetytu, nudności i utrata masy ciała
- trądzik, wysypka, pokrzywka
- rozmazany obraz
- suchość w ustach
- zgrzytanie zębami
- krwotok z nosa
- obfite pocenie
- przekrwienie nosa
- zwiększone prawdopodobieństwo napadów drgawek u osób podatnych
- tiki
- szybsze, głębsze oddechy, szczególnie u osób z innymi chorobami płuc
- trudności z oddawaniem moczu
Mogą również wystąpić efekty psychologiczne.
Obejmują one:
- zwiększona czujność i skupienie
- lęk, niepokój, drażliwość i niepokój
- wahania nastroju
- bezsenność
- zmiany w libido
- wielkoduszność lub przesadne poczucie własnej ważności
- zachowania obsesyjne
W rzadkich przypadkach może wystąpić psychoza
U osób stosujących przepisaną dawkę terapeutyczną jest mało prawdopodobne wystąpienie poważnych działań niepożądanych.
Pojawiły się obawy, że długotrwałe stosowanie amfetamin do ADHD może wpływać na rozwój mózgu, zapobiegać fizycznemu wzrostowi i zwiększać ryzyko nadużywania narkotyków w późniejszym życiu. Jednak badania na zwierzętach sugerują, że jest to mało prawdopodobne.
Wpływ na rozwój dziecka
Istnieją dowody na to, że stosowanie amfetaminy w leczeniu ADHD może spowolnić wzrost u dzieci. Niewielki wpływ na układ sercowo-naczyniowy, w tym wzrost częstości akcji serca i ciśnienia krwi, może mieć długoterminowe skutki.
Jednak niektóre badania pokazują, że każde zmniejszenie prędkości wzrostu może zostać zahamowane przez „odbicie wzrostu” po zaprzestaniu przyjmowania leku.
Potrzeba więcej badań, aby potwierdzić, czy amfetaminy wpływają na wzrost.
Jako narkotyk
Amfetamina jest stosowana jako lek rekreacyjny. Ludzie przyjmują go w celu zwiększenia libido, zwiększenia czuwania, poprawy kontroli poznawczej, zwiększenia towarzyskości i wywołania euforii.
Może również przyspieszyć czas reakcji, zwiększyć siłę mięśni i zmniejszyć zmęczenie.
Niepożądane skutki „prędkości”
Gdy amfetaminy są stosowane w większych dawkach i na drogach, które nie są przepisywane przez lekarza, mogą mieć poważne niepożądane skutki. Poziomy dopaminy w mózgu mogą rosnąć szybko i w dużym stopniu.
Nadużywanie i powtarzające się nadużycia mogą prowadzić do:
- psychoza i urojenia
- uczucia paranoi i wrogości
- problemy sercowo-naczyniowe, w tym udar
- zmniejszenie zdolności poznawczych
- rozpad mięśni i niedożywienie
Objawy odstawienia obejmują depresję i zaburzenia snu.
Osoby, które zmiażdżą i wstrzykują tabletki, mogą mieć blokady w swoich małych naczyniach krwionośnych, ponieważ niektóre elementy nie ulegają rozpadowi.
Substytuty amfetaminy
Inne leki uliczne oparte na strukturze amfetaminy obejmują metamfetaminę, katynon, efedrynę, MDMA (ecstasy) i 2,5-dimetoksy-4-metyloamfetaminę (DOM).
Leki te mogą mieć szeroki zakres nakładających się efektów, które zasadniczo pasują do trzech kategorii:
- psychoanaleptyczne lub wywołujące podniecający efekt
- halucynogenne, powodujące halucynacje wzrokowe, słuchowe lub inne rodzaje omamów i anomalii percepcyjnych
- empatogen, zwiększając poczucie „jedności”, empatii i otwartości emocjonalnej
Leki te są wytwarzane nielegalnie i nie ma kontroli nad ich zawartością. Z tego powodu osoba może łatwo konsumować coś, czego nie spodziewa się konsumować. Może to być niebezpieczne, aw niektórych przypadkach śmiertelne.
Przeciwwskazania
Niektóre wcześniej istniejące warunki mogą sprawić, że niektóre leki będą niebezpieczne.
Przeciwwskazania do amfetamin to:
- wrażliwość na amfetaminy lub ich pochodne
- choroba sercowo-naczyniowa lub miażdżyca tętnic, zagęszczanie lub stwardnienie ścian tętnic
- umiarkowane do ciężkiego nadciśnienia lub wysokie ciśnienie krwi
- skłonność do pobudzenia
- historia depresji, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, tiki ruchowe lub słowne, lub zespół Tourette’a
- myślenie o samobójstwie lub próba jego popełnienia
- jaskra
- nadczynność tarczycy, znana jako nadczynność tarczycy
- stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) w ciągu ostatnich 2 tygodni, w tym moklobemidu i toloksatonu
Dzieci i nastolatki, które mają problemy z sercem, mogą być narażone na nagłą śmierć, jeśli stosują amfetaminę.
Osoby z historią uzależnienia od narkotyków lub uzależnienia nie powinny stosować amfetamin.
Każdy, kto przyjmuje suplementy, powinien upewnić się, że ich lekarz o tym wie, jeśli mogą być przepisane amfetaminy. Ziołowe suplementy, ziele dziurawca i suplement diety – kwas glutaminowy (L-glutamina) mogą wchodzić w interakcję z amfetaminą.
