Zapalenie Tarczycy Hashimoto: Objawy, Przyczyny i Leczenie

Zapalenie tarczycy Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy organizmu atakuje tarczycę, co prowadzi do jej niedoczynności. Jest to najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy w Europie i Ameryce Północnej.

Tarczyca, mały gruczoł z przodu szyi, wytwarza hormony T3 i T4, które regulują metabolizm i energię organizmu. W przypadku zapalenia tarczycy Hashimoto produkcja tych hormonów jest zbyt niska, co może powodować szereg problemów zdrowotnych, w tym zaburzenia pracy serca, funkcji mózgu oraz metabolizmu.

Choroba może prowadzić do powstania wola, czyli niegroźnego powiększenia tarczycy.

Zapalenie tarczycy Hashimoto, znane również jako choroba Hashimoto lub przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy, dotyka około 14 milionów Amerykanów według szacunków Amerykańskiego Stowarzyszenia Endokrynologów Klinicznych. Jest siedmiokrotnie częstsze u kobiet niż u mężczyzn, a najczęściej pojawia się w wieku od 45 do 65 lat.

Chociaż choroba ta występuje rzadziej u dzieci, w regionach o niskiej zawartości jodu w diecie, dzieci mogą być bardziej narażone na jej rozwój.

Objawy

Obraz ilustrujący zapalenie tarczycy Hashimoto.

Objawy zapalenia tarczycy Hashimoto rozwijają się stopniowo przez kilka lat, prowadząc do postępującego uszkodzenia tarczycy. Poziom hormonów tarczycy u pacjenta sukcesywnie spada. Objawy choroby są często niespecyficzne i mogą się pokrywać z innymi formami niedoczynności tarczycy.

Do najczęstszych objawów należą:

  • Wrażliwość na zimno
  • Podwyższony poziom cholesterolu
  • Zaparcia
  • Problemy z koncentracją
  • Depresja
  • Sucha skóra
  • Powiększenie szyi (wole)
  • Opuchlizna twarzy
  • Ogólne zmęczenie
  • Długotrwała menstruacja u kobiet
  • Bóle mięśni
  • Blada skóra
  • Sztywność stawów, szczególnie dłoni i stóp
  • Chrapliwy głos
  • Nieuzasadniony przyrost masy ciała

Warto podkreślić, że nie każdy pacjent z niedoczynnością tarczycy odczuwa te same objawy.

Co to jest wola?

Innym objawem choroby Hashimoto jest wola, które przejawia się jako obrzęk w przedniej części szyi. Niedobór jodu jest częstą przyczyną wola w rejonach z niską zawartością jodu w diecie.

W Stanach Zjednoczonych choroba Hashimoto jest najczęstszą przyczyną powstawania wola. Gdy układ odpornościowy atakuje tarczycę, gruczoł staje się niezdolny do produkcji odpowiedniej ilości hormonów, co powoduje wzrost poziomu hormonu tyreotropowego (TSH) wydzielanego przez przysadkę mózgową, co z kolei prowadzi do powiększenia tarczycy.

Osoby z ochrypłym głosem, zaparciami, opuchniętą twarzą, suchą skórą oraz niewyjaśnionym zmęczeniem powinny jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Przyczyny

Choroba Hashimoto to forma zapalenia tarczycy, która nie jest wywołana infekcją, lecz jest chorobą autoimmunologiczną. W przypadku chorób autoimmunologicznych układ odpornościowy myli zdrowe komórki z patogenami i atakuje je.

Obraz ilustrujący przyczyny zapalenia tarczycy Hashimoto.

W przypadku Hashimoto, układ odpornościowy błędnie postrzega zdrowe komórki tarczycy jako zagrożenie, co prowadzi do ich zniszczenia. Przyczyny tego zjawiska nie są do końca zrozumiane, ale czynniki genetyczne wydają się odgrywać istotną rolę. To jednak nie oznacza, że każdy, kto ma członka rodziny z chorobą Hashimoto, również ją rozwinie.

Czynniki, które mogą wywołać tę chorobę, obejmują:

  • Stres
  • Ciąża
  • Inne choroby autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów

Osoby, które spożywają zbyt dużo lub zbyt mało jodu, mogą być bardziej narażone na rozwój zapalenia tarczycy. Niedożywienie spowodowane anoreksją czy bulimią również zwiększa ryzyko. Palenie papierosów oraz narażenie na promieniowanie również mogą wpływać na rozwój choroby.

Diagnoza

Choroba Hashimoto może manifestować się na różne sposoby, a jej wczesne objawy są często niespecyficzne, co prowadzi do błędnych diagnoz. Stany, które mogą być mylone z Hashimoto to zespół chronicznego zmęczenia, depresja, fibromialgia, zaburzenia lękowe, zespół przedmiesiączkowy oraz cyklotymia.

Lekarz przeprowadzi badanie fizykalne, aby ocenić powiększenie tarczycy oraz inne objawy związane z niedoczynnością. W pierwszej kolejności zleca się pomiar poziomu TSH we krwi. Wysoki poziom TSH wskazuje na niedoczynność tarczycy, gdyż jest on produkowany w przysadce mózgowej, a jego stężenie wzrasta, gdy tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów.

Testy na obecność przeciwciał tarczycowych mogą również wskazywać na zapalenie tarczycy Hashimoto, ale nie każdy pacjent z tą chorobą będzie miał wykrywalne przeciwciała. Choroba Hashimoto może wpływać na poziom cholesterolu, sodu w surowicy oraz inne parametry krwi.

Leczenie

Po postawieniu diagnozy zapalenia tarczycy Hashimoto, jeśli poziom hormonów tarczycy jest prawidłowy, a wola nie występuje, często zaleca się regularne monitorowanie pacjenta. Jednak w przypadku stwierdzenia niedoczynności tarczycy, leczenie jest zazwyczaj długoterminowe.

Leczenie hormonem syntetycznym

Pacjenci z wolem oraz niedoczynnością tarczycy zazwyczaj wymagają terapii zastępczej hormonem tarczycy, na przykład lewotyroksyną, znaną pod marką Synthroid. Dawka leku jest dostosowywana indywidualnie na podstawie wieku, masy ciała, ciężkości stanu zdrowia oraz innych problemów medycznych.

Osoby z chorobami serca lub ciężką niedoczynnością tarczycy zazwyczaj zaczynają od niskiej dawki, która stopniowo wzrasta. Regularne badania laboratoryjne są niezbędne, aby kontrolować, czy dawka wymaga korekty, ponieważ organizm jest bardzo wrażliwy na nawet niewielkie zmiany w poziomie hormonów tarczycy.

W początkowym okresie leczenia może wystąpić tymczasowa utrata włosów, ale jest to zjawisko normalne. Należy również pamiętać, że niektóre leki i suplementy mogą wpływać na wchłanianie lewotyroksyny. Do najważniejszych należą:

  • Leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna
  • Preparaty estrogenowe, takie jak pigułki antykoncepcyjne
  • Sulfopolistyren sodu
  • Leki zobojętniające kwas żołądkowy z wodorotlenkiem glinu
  • Suplementy wapnia
  • Suplementy żelaza oraz wiele witamin z zawartością żelaza
  • Niektóre leki obniżające cholesterol, takie jak cholestyramina

Bez odpowiedniego leczenia choroba Hashimoto może prowadzić do licznych powikłań, takich jak:

  • Niepłodność, poronienia oraz urodzenie dziecka z wadami wrodzonymi
  • Podwyższony poziom cholesterolu

W ciężkich przypadkach może dojść do niewydolności serca, drgawek, śpiączki, a nawet śmierci. Istnieją również powiązania między zapaleniem tarczycy Hashimoto a zapaleniem mózgu Hashimoto, które objawia się zamieszaniem, drgawkami oraz skurczami mięśni. Niemniej jednak, związek między tymi dwoma stanami nie jest do końca jasny.

Dieta

Obecne badania nie potwierdzają, że dieta może wyleczyć lub zapobiec chorobie Hashimoto. Jednak wiele osób z jedną chorobą autoimmunologiczną może mieć również inne. Niektórzy pacjenci z niedoczynnością tarczycy mogą mieć celiakię, co sugeruje, że unikanie glutenu może przynieść korzyści.

Inne badania wykazały, że 75,9% pacjentów z Hashimoto ma nietolerancję laktozy. Po zastosowaniu diety ubogiej w laktozę przez 8 tygodni, uczestnicy zaobserwowali znaczny spadek poziomu TSH.

Wszelkie zmiany w diecie lub suplementach powinny być jednak zawsze konsultowane z lekarzem.

Nowe badania i odkrycia w 2024 roku

Na początku 2024 roku pojawiły się nowe badania, które podkreślają znaczenie indywidualizacji leczenia pacjentów z chorobą Hashimoto. Okazało się, że pacjenci z Hashimoto mogą doświadczać różnych reakcji na standardowe leczenie lewotyroksyną, co wskazuje na potrzebę dokładniejszego monitorowania i dostosowywania dawek.

Ponadto, badania sugerują, że styl życia oraz czynniki dietetyczne, takie jak suplementacja witaminami D i B12, mogą mieć istotny wpływ na samopoczucie pacjentów. Regularne badania poziomu tych witamin mogą pomóc w lepszym zarządzaniu objawami i poprawie jakości życia.

Inne badania wskazują na potencjalne korzyści płynące z zastosowania probiotyków, które mogą wspierać układ odpornościowy i zmniejszać stan zapalny, co jest kluczowe dla pacjentów z chorobą autoimmunologiczną, taką jak Hashimoto. Przyszłość badań nad tą chorobą będzie z pewnością koncentrować się na zrozumieniu kompleksowych interakcji między genetyką, dietą a stylem życia, co może prowadzić do bardziej skutecznych strategii leczenia.

PLMedBook