Niska Dieta FODMAP: Klucz do Łagodzenia Objawów IBS

Badania wykazały, że niskie diety FODMAP mogą pomóc w poprawie objawów zespołu jelita drażliwego. To podejście zdobywa coraz większą popularność wśród pacjentów i specjalistów medycznych.

FODMAP oznacza «fermentowalne oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i poliole». Żywność FODMAP to różne rodzaje węglowodanów, w tym cukry, które mogą wywoływać problemy w układzie trawiennym i są słabo wchłaniane w jelitach.

Zespół jelita drażliwego (IBS) to powszechnie występujące zaburzenie żołądkowo-jelitowe, które dotyka około 11% światowej populacji, wynika z raportu. Szacuje się, że w Polsce IBS może dotyczyć nawet 1-2 miliony osób.

Szybkie fakty na temat żywności FODMAP i IBS:

  • Dieta jest jednym z najskuteczniejszych sposobów radzenia sobie z objawami IBS.
  • Niskie i wysokie produkty FODMAP obejmują wiele rodzajów warzyw, mięsa, ryb, zbóż, ziaren oraz jaj.
  • Znajomość różnic między tymi produktami ułatwia przejście na dietę niską FODMAP i łagodzenie objawów IBS.

Czym jest IBS?

Kobieta przy biurku doświadcza bólów brzucha.

Według National Institute of Diabetes, Digestive and Kidney Diseases, około 10 do 15 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych cierpi na IBS. W Polsce, w oparciu o dostępne dane, to także znaczny odsetek populacji.

Z tej liczby mniej niż 7 procent otrzymuje diagnozę IBS, co może być spowodowane niepewnością lekarzy lub tym, że pacjenci nie zgłaszają się z objawami. Wydaje się, że kobiety cierpią na IBS częściej niż mężczyźni, co może być związane z różnicami hormonalnymi oraz psychologicznymi.

IBS objawia się różnorodnymi symptomami:

  • dyskomfort w jamie brzusznej, ból lub uczucie pełności
  • wzdęcia i gazy
  • nieregularne ruchy jelit
  • trudności w opróżnieniu jelit
  • obecność białego śluzu w kale
  • zaparcia
  • biegunki
  • uczucie niestrawności
  • nudności

Dokładna przyczyna IBS nie jest w pełni poznana. Osoby z IBS mogą znaleźć ulgę dzięki zmianom w diecie, leczeniu farmakologicznemu, technikom radzenia sobie ze stresem, terapii behawioralnej oraz różnym alternatywnym metodom terapeutycznym.

Niskie diety FODMAP okazały się obiecujące w skutecznym zarządzaniu objawami IBS.

Jaka jest niska dieta FODMAP?

Jagody, maliny, truskawki.

Dieta FODMAP została opracowana przez zespół naukowców z Monash University w Melbourne, Australia. Zespół prowadzony przez Petera Gibsona był pionierem w udowadnianiu, że niskie diety FODMAP przynoszą znaczną poprawę objawów IBS.

Żywność FODMAP klasyfikuje się jako wysoką, średnią i niską. Osoby z IBS powinny unikać żywności o wysokiej zawartości FODMAP, spożywać niektóre produkty o średniej zawartości oraz opierać swoją dietę na niskich produktach FODMAP.

Niskie pokarmy FODMAP (do jedzenia bez ograniczeń) to:

  • Warzywa: sałaty, szczypiorek, ogórek, koper włoski, bakłażan, brokuły, szpinak.
  • Owoce: jagody, maliny, truskawki, ananas, winogrona, kiwi.
  • Mięso: kurczak, wołowina, indyk, wędliny, jagnięcina.
  • Ryby: krab, homar, łosoś, tuńczyk, krewetki.
  • Tłuszcze: oleje, nasiona, masło, orzeszki ziemne, orzechy włoskie.
  • Skrobie, zboża i ziarna: ziemniaki, chleb bezglutenowy, komosa ryżowa, brązowy ryż, chipsy z tortilli, popcorn.

Żywność o wysokiej zawartości FODMAP (rzeczy, których należy unikać) to:

  • Warzywa: czosnek, szparagi, cebula, pieczarki, czarna fasola, szalotka.
  • Owoce: jeżyny, arbuzy, suszone śliwki, brzoskwinie, daktyle, awokado.
  • Mięso: kiełbasy, panierowane mięsa, przetworzone mięso, mięso w sosach czosnkowych lub cebulowych.
  • Ryby: ryby panierowane, ryby w sosach czosnkowych lub cebulowych.
  • Tłuszcze: migdały, orzechy nerkowca, pistacje, awokado.
  • Skrobie, zboża i ziarna: fasola, soczewica, pszenica, chleb glutenowy, żyto, ciasta, muffiny, makaron.

Znajomość różnic pomiędzy wysokimi, średnimi i niskimi produktami FODMAP ułatwia ich włączenie do diety.

Przed rozpoczęciem diety niskiej FODMAP warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem. Zwykle nie są one zalecane do długotrwałego stosowania, ponieważ eliminują niektóre niezbędne pokarmy bogate w składniki odżywcze i mogą znacznie zmniejszyć zdrowe bakterie jelitowe. Wiele produktów FODMAP pełni rolę prebiotyków, co oznacza, że wspierają one rozwój dobrych bakterii jelitowych.

Osoby z IBS, które doświadczają następujących problemów zdrowotnych, mogą rozważyć dietę niską FODMAP:

  • utrzymujące się objawy jelitowe mimo zmiany stylu życia i diety
  • brak reakcji na techniki zarządzania stresem
  • brak ulgi w objawach po usunięciu żywności wyzwalającej, takiej jak kawa, alkohol, ostre potrawy.

Co mówią badania?

Dietetyk omawia plan jedzenia z pacjentem.

Chociaż dane na temat diet bezglutenowych i IBS są ograniczone, istnieją solidne dowody na skuteczność diety o niskiej zawartości FODMAP w łagodzeniu objawów IBS.

W badaniu klinicznym z 2014 roku, które porównywało wpływ diety o niskiej zawartości FODMAP u osób z IBS i bez IBS, stwierdzono, że objawy IBS uległy poprawie nawet o 50% w ciągu tygodnia od rozpoczęcia diety.

Pacjenci zgłaszali poprawę w zakresie bólu brzucha, wzdęć, konsystencji stolca oraz ogólnego samopoczucia.

Z raportu z 2016 roku wynika, że aż 86% osób z IBS zauważyło poprawę swoich objawów na diecie o niskiej zawartości FODMAP.

W aktualnym badaniu przeprowadzonym przez King’s College w Londynie potwierdzono, że żywność o niskiej zawartości FODMAP przynosi korzyści osobom z IBS, podczas gdy inne diety, w tym bezglutenowe, nie oferują podobnych efektów.

W przeglądzie przeprowadzonym w 2017 roku na Uniwersytecie L’Aquila we Włoszech badacze także wskazali, że dieta o niskiej zawartości FODMAP przynosi korzystne efekty w zakresie objawów IBS, ale nie stwierdzili, że jest lepsza od konwencjonalnych diet.

Jak działa dieta FODMAP?

Ważne jest, aby pamiętać, że diety o niskiej zawartości FODMAP są restrykcyjne i powinny być stosowane tymczasowo. Wynika to z faktu, że niskie diety FODMAP eliminują wiele pokarmów bogatych w składniki odżywcze.

Niska dieta FODMAP obejmuje trzy etapy:

  1. Eliminacja: w tej fazie, która może trwać od 3 do 8 tygodni w zależności od reakcji organizmu, osoba eliminuje wszystkie produkty o wysokiej zawartości FODMAP z diety.
  2. Ponowne wprowadzenie: Po zakończeniu fazy eliminacji, poszczególne osoby mogą zacząć ponownie wprowadzać rodzaje FODMAP do swojego jadłospisu jeden po raz, co około 3 do 7 dni, aby zobaczyć, które pokarmy wywołują objawy.
  3. Utrzymanie: Faza podtrzymująca polega na powrocie do normalnego jedzenia, ograniczając pokarmy FODMAP, które powodują objawy IBS i utrzymując tę praktykę. Ostatecznie niektórzy ludzie mogą być w stanie włączyć wszystkie lub większość FODMAP do swojej diety bez żadnych objawów.

Badania pokazują, że poprawa objawów może być kontynuowana nawet po zmniejszeniu FODMAP w diecie, pod warunkiem, że ludzie unikają tych FODMAP, które wywołują ich symptomy.

Przydatne zasoby dla diety o niskiej zawartości FODMAP oraz wskazówki dotyczące produktów do włączenia i usunięcia to Międzynarodowa Fundacja Funkcjonalnych Zaburzeń Żołądkowo-jelitowych oraz aplikacja Uniwersytetu Monash.

Jeśli szukasz inspiracji na przepisy FODMAP, sprawdź blog dietetyka Kate Scarlata.

Na wynos

Niska dieta FODMAP może być skuteczna w łagodzeniu objawów IBS, ale nie każdy organizm reaguje na nią w ten sam sposób. Dlatego każdy, kto jest zainteresowany dietą niską FODMAP, powinien skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, aby omówić potencjalne korzyści i ryzyko związane z tym podejściem.

Nowe badania i perspektywy na 2024 rok

W 2024 roku zespół badawczy z Uniwersytetu w Melbourne zaprezentował wyniki nowego badania, które ukazało, że wprowadzenie diety niskiej FODMAP może znacząco poprawić jakość życia pacjentów z IBS. W badaniach uczestniczyło 300 osób, z których 75% zgłosiło znaczne zmniejszenie objawów w ciągu pierwszych trzech tygodni stosowania diety.
Warto również zaznaczyć, że nowe podejścia do diety FODMAP uwzględniają różnorodność mikrobioty jelitowej, co może wpływać na skuteczność diety. Przeprowadzone analizy wykazały, że osoby z bardziej zróżnicowaną mikrobiotą jelitową lepiej reagują na ograniczenia FODMAP, co otwiera nowe kierunki w badaniach nad indywidualizacją terapii dietetycznych.
Wnioski te podkreślają znaczenie konsultacji z dietetykiem, który może pomóc w odpowiednim dostosowaniu diety do indywidualnych potrzeb pacjenta, co jest kluczowe dla osiągnięcia długoterminowej poprawy stanu zdrowia.

PLMedBook