Wyższe poziomy wapnia w krwioobiegu determinują zwiększone ryzyko rozwoju choroby wieńcowej i ataku serca, sugeruje nowe badanie.
Choroba wieńcowa (CAD), która często powoduje zawał serca, jest najczęstszą przyczyną śmierci na poziomie globalnym. Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC), około 735 000 osób każdego roku ma zawał serca w Stanach Zjednoczonych.
Do głównych czynników zidentyfikowanych do tej pory w chorobach serca należą palenie tytoniu, wysoki poziom cholesterolu, cukrzyca i spożywanie alkoholu.
Nowe badanie przeprowadzone przez dr Susannę C. Larsson z Instytutu Karolinska w Sztokholmie w Szwecji i jej współpracowników wskazuje na genetyczną predyspozycję do wyższego poziomu wapnia jako możliwego czynnika CAD i zawału serca.
Ich wyniki opublikowano w bieżącym numerze.
Warianty genetyczne mogą posiadać klucz
W swoim artykule naukowcy podkreślają znaczenie wapnia w systemie, wspominając o jego roli w krzepnięciu krwi, regulacji ciśnienia krwi i skurczu mięśni. Wyjaśniają również, że ich badanie zostało pobudzone przez poprzednie badania, które sugerowały korelację między poziomami wapnia i CAD.
Zauważają jednak, że obserwacyjny charakter poprzednich badań spowodował, że ich wyniki były niejednoznaczne, a związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wysoką zawartością wapnia we krwi a CAD lub atakiem serca nie mógł zostać udowodniony.
Dr Larsson i jej współpracownicy zdecydowali się na inne podejście. Użyli oni techniki zwanej randomizacją mendlowską, metody wykorzystującej warianty genetyczne – to znaczy różnice genetyczne, które pozwalają nam określić, w jakim stopniu jesteśmy podatni na określone stany i choroby – aby sprawdzić przyczynowo-skutkowe powiązania między poziomem wapnia i CAD lub atakiem serca.
Badanie przeprowadzono na publicznie dostępnych danych zebranych od 184 305 osób. Spośród nich 60 801 osób zostało zdiagnozowanych z CAD, 70 procent z nich również przeżyło zawał serca, a 124 504 zostało uznanych za wolne od chorób serca.
W analizie uwzględniono sześć wariantów genetycznych związanych z poziomami wapnia w układzie.
Zgodnie z oczekiwaniami odkryli, że wyższe ryzyko CAD i zawału serca było związane z genetyczną predyspozycją do wyższego stężenia wapnia we krwi.
Badacze zainteresowali się także działaniem suplementów wapnia u osób już predysponowanych do wyższych poziomów wapnia.
Jednak nie byli oni w stanie potwierdzić, czy przyjmowanie suplementów również wpłynęłoby na ryzyko CAD lub zawał serca w tych przypadkach. Dr Larsson i jej współpracownicy podkreślają potrzebę dalszego badania tej liczby.
„Nie wiadomo, czy ryzyko CAD związane z narażeniem genetycznym przez całe życie na podwyższony poziom wapnia w surowicy można przełożyć na ryzyko związane z krótkoterminowym i średnioterminowym suplementowaniem wapnia.”
Dr Larsson i jej współpracownicy również przyznają się do pewnych ograniczeń w swoich badaniach, z głównym czynnikiem związanym z analizą wariantów genetycznych, powołując się na znaczenie wariantu genetycznego receptora wapniowego, białka zaangażowanego w utrzymywanie stabilnego poziomu wapnia w system.
Oprócz innych niedociągnięć naukowcy wspomnieli także o okazjonalnym braku informacji na temat płci biologicznej i wieku osób, które dostarczyły dane. Obie te cechy mogą wpływać na wyniki.
Pomimo tych wad badanie ma kluczowe znaczenie w utrwaleniu wyników poprzednich badań, dodając kluczowy element do listy czynników ryzyka CAD i zawału serca.
