Homar jest rodzajem skorupiaka, który zwykle przygotowuje się przez gotowanie lub gotowanie na parze. Może być spożywane jako danie główne, podawane jako wypełniacz do kanapek lub dodawane do bogatych potraw, takich jak makaron, tłuczone ziemniaki i jajka Benedykta.
Pomimo swojej pożądanej reputacji, homar nie zawsze był znany jako drogocenna pobłażliwość. W XVII wieku koloniści z Massachusetts uważali skorupki homarów w domu za znak ubóstwa i karmili homarami tylko swoich sług. W latach czterdziestych można było kupić puszkę fasolki po bretońsku za 53 centy za funt i homar w puszce za 11 centów za funt.
Lobster jest teraz postrzegany jako przysmak, częściowo z powodu odkrycia, że gotowanie homara na żywo czyni go bardziej apetycznym, w przeciwieństwie do zabijania go najpierw i gotowania później.
Ta funkcja jest częścią zbioru artykułów na temat korzyści zdrowotnych popularnych potraw. Zapewnia przełom żywieniowy homara i dogłębne spojrzenie na jego możliwe korzyści zdrowotne, a także sposoby na włączenie większej ilości homarów do diety oraz wszelkie potencjalne ryzyko zdrowotne związane ze spożywaniem homara.
Szybkie fakty dotyczące homara
- Homary są doskonałym źródłem selenu, a także zawierają kwasy tłuszczowe omega-3.
- Pomagają chronić przed chorobami tarczycy, depresją i niedokrwistością.
- Homar może służyć jako główne źródło białka w posiłku.
- Rozmrażaj zamrożony homar w lodówce, a nie w temperaturze pokojowej.
Odżywianie
Według krajowej bazy danych składników odżywczych Departamentu Rolnictwa (USDA) jedna filiżanka gotowanego homara ważąca około 145 gramów (g) zawiera:
- 129 kalorii
- 1,25 g tłuszczu
- 0 g węglowodanów
- 27,55 g białka
Ta sama część zapewnia również:
- 3 procent dziennej zapotrzebowania danej osoby na witaminę A
- 9 procent dziennego wapnia
- 3 procent dziennego żelaza
Lobster jest bogatym źródłem miedzi i selenu, a także zawiera cynk, fosfor, witaminę B12, magnez, witaminę E i niewielką ilość kwasów tłuszczowych omega-3.
Zawiera cholesterol. Jednak ostatnie badania sugerują, że nie cała zawartość cholesterolu w żywności jest szkodliwa dla organizmu i że spożycie tłuszczów nasyconych jest bardziej bezpośrednio związane ze wzrostem szkodliwych poziomów cholesterolu. Tłuszcze wielonienasycone mogą pomóc obniżyć poziom cholesterolu i ryzyko udaru mózgu oraz chorób serca.
Chociaż jego ogólna zawartość tłuszczu jest wysoka, homar nie jest znaczącym źródłem tłuszczów nasyconych.
Korzyści
Wiele badań sugeruje, że spożywanie większej ilości ryb i skorupiaków zmniejsza ryzyko otyłości, cukrzycy i chorób serca, jednocześnie promując zdrowy poziom cholesterolu.
Ryby i skorupiaki, takie jak homar, są szczególnie ważne dla dostarczania kwasów tłuszczowych omega-3, które występują w bardzo niewielu pokarmach.
Szacuje się, że trzy-uncjowa (oz) porcja dzikiego, lędźwiowatego homara dostarcza 200 do 500 miligramów (mg) omega-3. Bardziej popularny homar północy zapewnia 200 mg dla tej samej wielkości porcji.
Chociaż zawartość kwasów tłuszczowych w homarach nie jest najwyższa wśród ryb i skorupiaków, nadal jest znaczącym źródłem tych ważnych składników odżywczych.
Choroba tarczycy
Selen wykazał cechy, które czynią go niezbędnym składnikiem zdrowej czynności tarczycy. Działa jako przeciwutleniacz, a także pomaga tarczycom wchłaniać i metabolizować hormony.
Metaanaliza wykazała, że osoby z chorobami tarczycy, które mają niedobór selenu, zauważyły korzyści przy zwiększaniu spożycia selenu, w tym poprawę ogólnego samopoczucia, poprawę nastroju i poprawę funkcji tarczycy. Homar jest dobrym źródłem selenu.
Korzyści dla zdrowia psychicznego
Według Narodowego Instytutu ds. Alkoholu i Nadużywania i Alkoholizmu (NIAAA) Narodowego Instytutu Zdrowia w Bethesda, MD, kwasy tłuszczowe omega-3 również wykazują zmniejszenie agresji, impulsywności i depresji u dorosłych.
Niedobór selenu u dzieci jest także możliwym środowiskowym czynnikiem nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD). Upewnienie się, że dziecko spożywa wystarczającą ilość selenu może pomóc zmniejszyć ryzyko ADHD.
Niedokrwistość
Miedź działa z żelazem, tworząc czerwone krwinki. Niedokrwistość występuje, gdy nie masz wystarczającej ilości czerwonych krwinek lub czerwone krwinki nie działają prawidłowo. Może to być również objaw niedoboru miedzi.
Spożywanie odpowiedniej miedzi przyniesie korzyści wszystkim osobom z anemią. Lobster ma jedną z najwyższych zawartości miedzi w jakiejkolwiek żywności.
Dieta
Chociaż homar może wydawać się kosztowną, dekadencką ucztą, jedzenie homarów na żywo nie jest jedynym sposobem na włączenie tego szczupłego, smacznego owocu morza do diety.
Oto kilka krótkich wskazówek dotyczących jedzenia homara.
- Użyj homara jako głównego źródła białka.
- Dodaj homara do makaronu lub dań z ryżu.
- Mielone homary do najlepszych sałatek.
- Przygotuj paszteciki z homarem lub hamburgery.
Unikaj nawadniania homara za pomocą taniego masła, które jest podawane w wielu restauracjach serwujących owoce morza. Zamiast tego wybierz wysokiej jakości masło karmione trawą i oszczędnie. Ściśnij cytrynowy klin nad homarem, aby uzyskać smak.
Możesz także wypróbować te zdrowe i smaczne przepisy opracowane przez zarejestrowanych dietetyków:
- Risotto z homara i estragonu
- Kalifornijskie avocado z grilla i sałatka z homara
Ryzyka
Skorupiaki są częstym alergenem pokarmowym. Jeśli masz alergię na skorupiaki, unikaj homara.
Homar może zawierać umiarkowany poziom rtęci i powinien być spożywany sześć razy lub mniej na miesiąc. W szczególności kobiety powinny ograniczyć przyjmowanie pokarmów potencjalnie wysoko-rtęciowych w przypadku zajścia w ciążę.
Aby zminimalizować ryzyko chorób przenoszonych przez żywność, kup prawidłowo schłodzony, świeży homar w temperaturze 40 ° F (F) lub niższej. Podnieś homara na końcu swojej wyprawy na zakupy, aby zminimalizować czas, w którym jest wystawiony na działanie cieplejszych temperatur.Jeśli homar pachnie zbyt „podejrzanie”, należy go wyrzucić.
Kupując zamrożony homar, rozmrażaj w lodówce, a nie na ladzie lub w zlewie, aby nie było możliwości rozwoju bakterii. Homar powinien być ugotowany do wewnętrznej temperatury 145º F.
Ważne jest, aby pamiętać, że ogólna dieta lub ogólny schemat odżywiania jest najważniejszym czynnikiem zapobiegania chorobom i ich prawidłowego funkcjonowania. Lepiej jest spożywać dietę z różnorodnością niż koncentrować się na poszczególnych pokarmach jako przejściu do zdrowia.
