Herpangina: Objawy, Leczenie i Zapobieganie

Herpangina to choroba, która charakteryzuje się pojawieniem się małych pęcherzyków lub owrzodzeń na tylnej części gardła oraz dachu jamy ustnej. Najczęściej dotyka dzieci, zwłaszcza w miesiącach letnich i jesiennych.

Infekcja jamy ustnej i gardła wywoływana jest przez grupę wirusów znanych jako enterowirusy. Herpangina jest podobna do innej choroby występującej u dzieci, zwanej chorobą dłoni, stóp i jamy ustnej (HFM), która również ma swoje źródło w enterowirusach. Mimo że obie choroby powodują pęcherze i owrzodzenia, to ich lokalizacja jest odmienna.

Zakażenia wywołane przez enterowirusy są bardzo zakaźne i z łatwością przenoszą się z jednego dziecka na drugie. Dorośli mogą również zachorować na herpanginę, ale jest to mniej prawdopodobne, ponieważ w organizmie mają już wytworzone przeciwciała, które pomagają w walce z wirusem.

W większości przypadków herpangina jest łatwa do leczenia, a objawy szybko ustępują.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Herpangina - objawy i leczenie.

Według Stanford Children’s Hospital najczęściej występującymi typami enterowirusów, które powodują herpanginę, są:

  • Wirus Coxsackie A
  • Wirus Coxsackie B
  • Enterowirus 71
  • Echowirus (rzadziej)

Dzieci w wieku od 3 do 10 lat są najbardziej narażone na zachorowanie, ponieważ zazwyczaj nie miały jeszcze kontaktu z wirusem i nie wykształciły przeciwciał potrzebnych do zwalczania infekcji.

Herpangina najczęściej rozprzestrzenia się przez kontakt z kroplami oddechowymi, które powstają podczas kichania lub kaszlu, a także przez kontakt z kałem.

Wirus może przetrwać kilka dni poza ciałem, na przedmiotach codziennego użytku, takich jak klamki drzwi, zabawki czy krany.

Ryzyko zakażenia wzrasta w:

  • Dzieci w wieku od 3 do 10 lat
  • Okresie letnim i jesiennym w Stanach Zjednoczonych lub przez cały rok w klimacie tropikalnym
  • Szkołach, obozach letnich i ośrodkach opieki nad dziećmi
  • Osobach, które nie myją rąk regularnie i dokładnie

Gdy dzieci przebywają w kontakcie z konkretnym szczepem enterowirusa, stają się odporne na ten szczep. Niemniej jednak mogą nadal być narażone na infekcje innymi szczepami wirusa.

Symptomy i objawy

Objawy herpanginy.

Objawy herpanginy mogą się różnić w zależności od osoby, lecz najczęściej występują:

  • Wysoka gorączka
  • Ból gardła
  • Pęcherze lub owrzodzenia w gardle i ustach, które mają szary kolor z czerwonym konturem
  • Odmowa jedzenia
  • Trudności z połykaniem
  • Utrata apetytu
  • Ból głowy
  • Ból szyi
  • Powiększenie węzłów chłonnych
  • Zmęczenie
  • Ślinotok
  • Wymioty

Dzieci, które odmawiają jedzenia lub picia z powodu bólu, mogą być bardziej narażone na odwodnienie.

Pacjenci zarażeni herpanginą są najbardziej zakaźni w ciągu pierwszych 7 dni po zakażeniu, mimo że mogą nie wykazywać widocznych objawów. Ten okres nazywamy okresem inkubacji.

W jaki sposób herpangina różni się od HFM?

Herpangina i HFM powodowane są przez tę samą grupę wirusów i mają podobne objawy. Oba schorzenia często dotyczą dzieci. Dodatkowo, zarówno herpangina, jak i HFM mogą rozpocząć się od gorączki i bólu gardła, które pojawiają się kilka dni przed wystąpieniem owrzodzeń w jamie ustnej.

Podobnie jak herpangina, HFM rozprzestrzenia się przez nieumyte ręce, fekalia oraz wydzieliny układu oddechowego. Leczenie obu stanów jest podobne, a obie infekcje ustępują zazwyczaj w ciągu 7 do 10 dni.

Jednak istnieją pewne różnice między tymi dwoma schorzeniami. Miejsca występowania owrzodzeń są różne. W przypadku herpanginy rany pojawiają się w tylnej części jamy ustnej, natomiast owrzodzenia HFM znajdują się w przedniej części.

Jak sama nazwa wskazuje, dzieci z HFM doświadczają również uszkodzeń na podeszwach stóp i dłoniach w większości przypadków. W przypadku herpanginy zmiany te występują głównie w gardle oraz jamie ustnej.

Diagnoza

Rozpoznanie herpanginy opiera się zazwyczaj na wywiadzie lekarskim oraz badaniu fizykalnym.

Owrzodzenia są na tyle charakterystyczne, że łatwo jest odróżnić herpanginę od innych schorzeń jamy ustnej i gardła.

Dodatkowe czynniki wskazujące na herpanginę w porównaniu do innych schorzeń obejmują:

  • Pora roku
  • Wiek dotkniętego dziecka
  • Narażenie na inne osoby z tym schorzeniem
  • Okres inkubacji

Choć dostępne są testy laboratoryjne do wykrywania enterowirusów, zazwyczaj nie są one konieczne.

Kiedy iść do lekarza

Rodzice powinni skontaktować się z lekarzem, jeśli u dziecka wystąpią jakiekolwiek objawy herpanginy, aby lekarz mógł postawić formalną diagnozę i wykluczyć inne schorzenia.

Szczególnie ważne jest, aby szukać natychmiastowej pomocy medycznej, gdy wystąpią następujące objawy:

  • Gorączka powyżej 40 °C lub utrzymująca się gorączka
  • Owrzodzenia jamy ustnej lub gardła trwające 5 lub więcej dni
  • Wymioty lub biegunka trwające dłużej niż 1 dzień

Rodzice powinni także skontaktować się z lekarzem, jeśli u dziecka wystąpią jakiekolwiek objawy odwodnienia, takie jak:

  • Suchość w ustach
  • Brak łez
  • Silne pragnienie
  • Zmęczenie
  • Uczucie zawrotów głowy lub osłabienia
  • Zmniejszona ilość moczu
  • Ciemny mocz
  • Zapadnięte policzki lub oczy

Leczenie

Dziecko kichające w polu.

W przypadku herpanginy nie możemy stosować antybiotyków, ponieważ wirusy nie podlegają takiemu leczeniu, a żadne leki antywirusowe nie są dostępne przeciwko wirusom wywołującym to schorzenie.

Celem leczenia jest zatem zmniejszenie dyskomfortu oraz złagodzenie objawów choroby do momentu ich ustąpienia, co zazwyczaj następuje w ciągu 7 do 10 dni.

Dzieci z herpanginą mogą przyjmować leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen lub paracetamol, aby złagodzić gorączkę, bóle głowy oraz ból w jamie ustnej i gardle.

Ważne jest, aby stosować leki odpowiednie dla dzieci, ponieważ niektóre z nich mogą być niebezpieczne. Na przykład nigdy nie należy podawać aspiryny dzieciom, ponieważ jest ona powiązana z zespołem Reye’a, rzadkim, ale zagrażającym życiu stanem, który prowadzi do obrzęku mózgu oraz uszkodzenia wątroby.

Dostępne opcje leczenia obejmują:

  • Miejscowe środki znieczulające: Lidokaina oraz inne preparaty stosowane miejscowo mogą złagodzić ból w jamie ustnej i gardle. Ważne jest, aby zawsze stosować produkty odpowiednie dla wieku dziecka.
  • Płukanie ust: Płukanie ust roztworem ciepłej wody z solą może pomóc w łagodzeniu bólu w jamie ustnej i gardle; można to powtarzać tak często, jak to konieczne.
  • Nawodnienie: Ponieważ odwodnienie jest potencjalnym powikłaniem wirusa herpanginy, kluczowe jest, aby dziecko przyjmowało wystarczającą ilość płynów. Gorące napoje i soki owocowe mogą pogarszać ból w jamie ustnej i gardle, dlatego lepiej stosować lody bez cytrusów, które mogą przynieść ulgę w bólu oraz dostarczyć płynów.
  • Nie drażniące pokarmy: Niektóre pokarmy, takie jak gorące, smażone, ostre, słone lub cytrusowe potrawy, mogą podrażniać owrzodzenia w jamie ustnej i gardle. Owoce inne niż cytrusowe (jak banany), warzywa, produkty mleczne oraz inne łagodne potrawy będą lepszym wyborem podczas infekcji herpanginą.

Jeśli objawy nie ustąpią w ciągu tygodnia, nasilą się lub pojawią się nowe objawy, ważne jest, aby natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Zapobieganie

Najważniejszym krokiem, jaki można podjąć, aby zapobiec herpanginie, jest praktykowanie odpowiedniego mycia rąk. Dzieci powinny być uczone, aby dokładnie myły ręce po skorzystaniu z toalety oraz przed jedzeniem.

Podczas kaszlu lub kichania należy zakryć nos i usta, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusów, a następnie natychmiast umyć ręce.

Rodzice dzieci z herpanginą powinni szczególnie dbać o higienę rąk, zwłaszcza po zmianie pieluch lub kontakcie z wydzielinami. Należy również dezynfekować powierzchnie, takie jak blaty kuchenne, łazienki, zabawki oraz odzież, aby zlikwidować wirusa.

Warto, aby dziecko z herpanginą unikało szkoły lub obozu, aby zmniejszyć ryzyko rozprzestrzenienia się choroby na inne dzieci.

Perspektywy

Mimo wysokiej zakaźności herpangina zazwyczaj ma łagodny przebieg i ustępuje w ciągu 7 do 10 dni.

Najczęściej występującym powikłaniem jest odwodnienie, które można jednak uniknąć poprzez odpowiednią opiekę domową. Inne powikłania występują bardzo rzadko.

Choć odnotowano przypadki śmiertelne związane z herpanginą, są one rzadkie i dotyczą głównie niemowląt poniżej 1. roku życia.

Choć herpangina nie jest powszechna u dorosłych, niektóre badania sugerują, że kobiety w ciąży, które zachorują na tę chorobę, mogą być bardziej narażone na niekorzystne skutki zdrowotne, takie jak niska masa urodzeniowa, problemy w ciąży oraz wcześniejszy poród.

Nowe badania i aktualne dane (2024)

W 2024 roku badania nad herpanginą wykazały wzrost liczby przypadków w niektórych regionach świata, co może być związane z globalnymi zmianami klimatycznymi oraz migracją populacji. Nowe dane sugerują, że wirusy odpowiedzialne za herpanginę stają się bardziej zróżnicowane i mogą powodować cięższe przypadki, szczególnie u dzieci z osłabionym układem odpornościowym. Wśród najnowszych badań zauważono również, że edukacja zdrowotna w szkołach oraz kampanie szczepień przeciwko innym wirusom mogą skutecznie zmniejszać liczbę przypadków herpanginy. Statystyki pokazują, że dzieci uczęszczające do szkół, które wdrożyły szczegółowe programy zdrowotne, mają o 30% mniejsze ryzyko zachorowania. Należy także podkreślić znaczenie ciągłego monitorowania i badań epidemiologicznych, aby lepiej zrozumieć dynamikę rozprzestrzeniania się wirusa oraz opracować skuteczniejsze strategie zapobiegania i leczenia.

PLMedBook