Dyskineza definiowana jest jako nieprawidłowe, niekontrolowane, mimowolne ruchy. Istnieje wiele różnych rodzajów dyskinezy z objawami od drobnych tików po ruchy całego ciała.
Dyskineza może być stanem niezależnym. Jednak zazwyczaj wiąże się z uszkodzeniem mózgu, lekami przeciwpsychotycznymi lub długotrwałym stosowaniem lewodopy, leku związanego z chorobą Parkinsona.
Leczenie dyskinezy zazwyczaj wymaga leczenia lub chirurgicznej naprawy przyczyny.
Szybkie fakty dotyczące dyskinez:
- Objawy dyskinezy rozpoczynają się od niewielkich wstrząsów, tików lub wstrząsów, zwykle w dominującej dłoni lub stopie.
- Wiele rodzajów dyskinez związanych jest z oddzielnymi zestawami przyczyn.
- W wielu przypadkach nie jest leczone, chyba że objawy są ciężkie.
- W przypadku zaburzeń takich jak autyzm pomocne może być również leczenie behawioralne.
Objawy
Ruch mimowolny jest głównym objawem dyskinezy.
Objawy stopniowo się pogarszają, chociaż mogą się nagle pojawić lub nasilić po uszkodzeniu mózgu lub urazie.
Każdy rodzaj dyskinezy powoduje specyficzne objawy, które są zwykle unikalne, dzięki czemu można wyróżnić różne rodzaje.
Rodzaje
Przyczyną dyskinezy jest prawie zawsze zmieniona chemia mózgu lub uszkodzenie mózgu, w szczególności uszkodzenie regionu mózgu zwane zwojami podstawnymi, w których kontrolowany jest ruch dobrowolny i wyuczone nawyki.
Preferowany przebieg leczenia dla każdego rodzaju dyskinezy w dużej mierze zależy od przyczyny zmiany, która nastąpiła w mózgu.
Typowe rodzaje dyskinezy obejmują:
Dyskineza wywołana lewodopą lub Parkinsona
Szacuje się, że 50 procent osób z chorobą Parkinsona, którzy są leczeni lewodopą, rozwija dyskinezę w ciągu 4-5 lat.
Typowe objawy to:
- wije się lub wije
- podskoki głowy
- wiercenie
- kołysanie
- kołysanie
Około połowa osób z dyskinezą indukowaną lewodopą (LID) nie stwierdza, że ich objawy są wystarczająco kłopotliwe w leczeniu.
Drżenie
Drżenia są definiowane rytmicznym ruchem. Typowe rodzaje drżenia obejmują:
- Statyczny lub spoczynkowy: gdy drżenie występuje w zrelaksowanej, spoczynkowej i całkowicie podpartej kończynie. Zwykle wiąże się z chorobą Parkinsona i stwardnieniem rozsianym (MS).
- Kinetyka lub działanie i zamiar: To jest, gdy dreszcze pojawiają się podczas ruchu górnej części ciała, zwykle ręki lub ręki. Zwykle wiąże się ze stwardnieniem rozsianym, chorobą naczyń, guzami i zwyrodnieniami móżdżku.
- Postural: Ten typ występuje wtedy, gdy dochodzi do wstrząsów, gdy kończyna nie jest przenoszona i która kontynuuje się po jej przeniesieniu. Drżenie pozycyjne spowodowane jest czynnikami fizjologicznymi, takimi jak nadużywanie alkoholu, leki przeciwdepresyjne i zatrucia metalami ciężkimi. Mogą również być spowodowane stanami neurologicznymi, na przykład chorobą Wilsona.
Dystonia
Dystonię definiuje się jako utrzymujące się skurcze mięśni, często obejmujące powtarzalne, nieprawidłowe ruchy skrętne lub postawy.
U niektórych osób z dystonią występuje również kurcz powiek lub ciągłe, mimowolne mruganie i skurcze pisarza lub niemożność napisania z powodu nieprawidłowej postawy ręki lub ręki.
Pląsawica
Chorea jest definiowana przez ciągłe, nagłe, gwałtowne ruchy, z których każde utrzymuje się przez kilka sekund. Zwykle dotyczy to kończyn, głowy i twarzy. Objawy mogą wystąpić po jednej stronie ciała lub przypadkowo przemiennie między obiema stronami.
Chorea jest zwykle efektem ubocznym niektórych leków. Do tych, które powodują pląsawicę, należą:
- leki przeciwpadaczkowe
- Leki na chorobę Parkinsona
- leki przeciwpsychotyczne
Osoba może również nabyć pląsawicę. Przyczyny przejętych pląsawicy obejmują:
- gorączka reumatyczna
- toczeń
- zapalenie opon mózgowych
- zapalenie mózgu
- Borelioza
- bakteryjne zapalenie wsierdzia
- HIV
- AIDS
- Choroba Creutzfeldta-Jakoba (CJD)
- ciąża lub hormonalna terapia zastępcza
- kardiochirurgia dziecięca
- ciężki niedobór witaminy B-1 i B-12
- większość toksyn
- stany wpływające na ośrodkowy układ nerwowy, na przykład porażenie mózgowe
Tętnicza lub opóźniona dyskineza
Leki przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu stanów psychicznych, takich jak schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa, mogą powodować sztywne, gwałtowne ruchy ciała.
Leki te działają poprzez blokowanie dopaminy, która przerywa komunikację komórkową.
Uważa się, że starsze leki przeciwpsychotyczne powodują większe ryzyko dyskinezy niż nowsze. Zawierają:
- haloperidol
- tiorydazyna
- chloropromazyna
Przypadkowe, niekontrolowane objawy późnych dyskinez obejmują:
- szybkie mruganie
- machanie rękami lub rękami
- wystawianie języka
- przypadkowy ruch warg, języka lub szczęki
- czasem ruch w kończynach, palcach i palcach
- kołyszące się ruchy bioder lub tułowia w ciężkich przypadkach
- trudności w oddychaniu, także w ciężkich przypadkach
Według badań z 2013 r. Ryzyko rozwoju późnych dyskinez jest trzy razy większe u osób z psychozami lub cukrzycą niż u osób bez tych stanów.
Osoby ze schizofrenią były szczególnie 31,2 razy bardziej narażone na rozwój tej choroby.
Dodatkowe czynniki zwiększające ryzyko późnych dyskinez to:
- bycie kobietą
- powyżej 55 lat
- bycie azjatyckim lub afroamerykańskim dziedzictwem
- nadużywanie narkotyków i alkoholu
Typy mioklonii
Ten rodzaj dyskinezy jest definiowany przez nagłe, zwykle powtarzające się skurcze mięśni i szarpnięcia.
Typy dyskinezowe mioklonii powodują objawy, które są na tyle poważne, że można je wyłączyć.
Typowe rodzaje dyskinezy mioklonicznej obejmują:
- Progresywna encefalopatia miokloniczna.
- Statyczna encefalopatia miokloniczna, zwykle spowodowana odcięciem tlenu w mózgu.
- Padaczka miokloniczna, zwykle dotykająca starsze kobiety z objawami ograniczonymi do jednej części ciała, często do twarzy.
- Łagodny mioklonus, którego objawy zwykle rozpoczynają się w dzieciństwie lub w wieku dojrzewania i wpływają na większość ciała, powodując skurcze do 50 razy na minutę.
Kurczowy kręcz szyi
Ten typ jest definiowany przez nieprawidłowe skręcenie szyi i głowy, zwykle przechylanie głowy w jednym kierunku i obracanie brody w przeciwną stronę. Jest to spowodowane skróceniem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i może rozwijać się w każdym wieku.
Ballism
Ballizm jest definiowany przez dzikie, często gwałtowne rzucanie lub rzucanie rąk lub nóg.
W zależności od ich nasilenia, skurcze mogą być wystarczająco silne, aby spowodować lekkie lub ciężkie obrażenia, głównie zwichnięcie barku, biodra lub kolana.
Ballism zwykle wpływa na wiele kończyn i obie strony ciała. Hemiballizm dotyczy tylko jednej strony lub kończyny.
Wszystkie rodzaje balizmu są zwykle spowodowane przez zdarzenia naczyniowo-mózgowe, które obejmują obrażenia mózgu, uduszenie (uduszenie) lub udar.
Atetoza
Ten typ jest określany przez powolne, obracające się, zakrzywiające się lub zginające ruchy wijące się, najczęściej w palcach, palcach i rękach. Może to również dotyczyć języka, ramion, nóg i szyi.
Atetoza jest zwykle spowodowana uszkodzeniem mózgu, szczególnie spowodowanym brakiem lub utratą tlenu lub dopływu krwi.
Stereotypie i tiki
Te dyskinezy są określane przez stereotypowe lub powtarzalne, bezużyteczne ruchy lub skurcze mięśni. Jednostka może mieć początkowy poziom kontroli nad tymi ruchami, nawet zdolność do ich zmniejszania.
Z tego powodu niektórzy specjaliści nie uważają stereotypów i tików za rodzaj dyskinez.
W zależności od nasilenia objawy stereotypii i tików mogą mieć od lekko drażniącego do dezaktywującego. Rodzaje obejmują:
- Prosty tik: Zdefiniowany przez nagłe gwałtowne skurcze mięśni w tym samym miejscu.
- Typowe stereotypie ruchowe: Zdefiniowane przez powtarzające się, bezcelowe, ale często zrytualizowane ruchy.
- Złożone, wielokrotne tiki lub stereotypie: Zdefiniowane przez rozległe silne tiki lub drgawki. Szczególnie w przypadku zespołu Tourette’a objawy mogą obejmować losowe, nieodpowiednie, działania, takie jak wybuchy przekleństw.
W niektórych rzadkich przypadkach mogą pojawić się złożone stereotypy i tiki po zastosowaniu niektórych leków.
Leczenie
Specyficzny plan leczenia stosowany u danego pacjenta zależy od rodzaju dyskinezy i nasilenia lub nasilenia objawów.
Jeśli zmniejszenie lub zaprzestanie stosowania leków powodujących dyskinezy nie zatrzymuje objawów, dostępnych jest niewiele innych sposobów leczenia.
Wybór odpowiedniego leku może być również trudny, biorąc pod uwagę, że wiele leków, które pomagają kontrolować skurcze mięśni, powoduje dyskinezy.
Oprócz leków, wstrzyknięcia toksyny botulinowej lub Botoxu mogą pomóc zmniejszyć lub ograniczyć mimowolne ruchy, szczególnie te wpływające na twarz.
Głęboka stymulacja mózgu lub DBS to procedura, w której elektrody umieszczane są w mózgu w celu skorygowania postawy ruchowej i kontrolnej. DBS uważa się za najskuteczniejszy u osób z dyskinezą genetyczną lub idiopatyczną, przy czym ta ostatnia nie ma znanej przyczyny.
Badania behawioralne sugerują, że pewne ruchy i stereotypie mogą być wczesnymi markerami autyzmu u niemowląt.
