Półpasiec może prowadzić do udaru i zawału serca

Półpasiec, znany również jako półpasiec, jest powiązany ze wzrostem częstości występowania ostrych incydentów sercowo-naczyniowych, takich jak udar niedokrwienny i zawał mięśnia sercowego, lub zawał serca, według badań opublikowanych w 2006 roku.

Półpasiec jest częstym wirusem, dotykającym milion Amerykanów każdego roku, co może mieć poważne konsekwencje.

Wirus powoduje zarówno ospę wietrzną, jak i półpasiec. Po ospie wietrznej wirus pozostaje nieaktywny lub uśpiony w ciele.

Jeśli ponownie stanie się aktywny, co może nastąpić po wielu latach, może powodować półpasiec, bolesną, pęcherzową wysypkę skórną, która może być komplikowana przez przedłużony, ciężki, dezorganizujący ból – stan nazywany nerwobólem pośrenicowym (PHN).

Półpasiec może pojawić się w każdym wieku, ale szczególnie u osób powyżej 60 roku życia, osób, które chorują na ospę wietrzną przed ukończeniem 1. roku życia lub osoby z osłabionym układem odpornościowym.

Osoba, która ma bezpośredni kontakt z wysypką półpaśca i nie miała wcześniej ani ospy wietrznej, ani szczepionki może rozwinąć ospę wietrzną, ale nie półpasiec. Jednak ospa wietrzna może być tak łagodna, że ​​ludzie nie zauważają jej w tym czasie; mogą później rozwijać półpasiec.

Nie jest jeszcze jasne, dlaczego wirus nagle staje się znowu aktywny.

Zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe po półpasiec

Ostre choroby sercowo-naczyniowe (CVD), w tym udar niedokrwienny i zawał mięśnia sercowego (MI), są głównymi przyczynami zachorowalności i umieralności w USA. Potrzebne jest lepsze zrozumienie tego, co powoduje ostre CVD i jak można im zapobiegać.

Szybkie fakty dotyczące półpasiec

• Prawie 1 na 3 osoby w USA osiągnie półpasiec w pewnym momencie
• 20% z nich rozwinie PHN, a 1-4% zostanie hospitalizowanych
• Rocznie w Stanach Zjednoczonych odnotowuje się 96 zgonów związanych z gontami.

Dowiedz się więcej o półpasiec

Uważa się, że ostre zakażenia prowadzą do chorób układu sercowo-naczyniowego z powodu dysfunkcji w naczyniach krwionośnych, w których płytki pękają w ścianie tętnicy, zwiększając ryzyko powstania skrzepów krwi.

W 2006 r. Wprowadzono ukierunkowany program szczepień dla osób w wieku 60 lat lub starszych w USA w celu zapobieżenia chorobom związanym z półpasiec.

Caroline Minassian i jej współpracownicy z London School of Hygiene and Tropical Medicine w Wielkiej Brytanii chcieli zmierzyć krótkoterminowe zwiększone ryzyko udaru i zawału serca po półpaścu, a także wpływ szczepienia półpaśca.

Zespół zidentyfikował 42954 beneficjentów Medicare w wieku 65 lat i starszych, którzy mieli rozpoznanie półpaśca i udar niedokrwienny, oraz 24 247 beneficjentów, u których w ciągu 5 lat rozpoznano herpes zoster i MI.

Następnie naukowcy obliczyli prawdopodobieństwo wystąpienia udaru lub zawału serca w ciągu 12 miesięcy od rozpoznania półpaśca, w porównaniu z czasami, gdy pacjent nie miał wirusa, określanego jako okres wyjściowy. Dostosowano również do wieku.

Wśród osób, u których zdiagnozowano półpasiec w ciągu ostatniego roku, było 2,4 razy większe ryzyko udaru niedokrwiennego i 1,7 razy większa szansa na zawał serca w pierwszym tygodniu po półpaścu, w porównaniu z okresem odniesienia. Ryzyko zmniejszyło się stopniowo w ciągu 6 miesięcy po diagnozie półpaśca.

Wskaźniki udaru niedokrwiennego i częstości występowania MI były takie same niezależnie od tego, czy osoby zostały zaszczepione przeciwko półpaśce czy nie.

Ograniczenia obejmują fakt, że główne wydarzenia życiowe i stres nie były brane pod uwagę, a tylko nieliczni uczestnicy zostali zaszczepieni, co zmniejszyło zdolność do wykrywania efektu szczepienia.

Autorzy mówią:

„Te odkrycia pogłębiają naszą wiedzę na temat czasowości i wielkości związku półpaśca z ostrymi zdarzeniami sercowo-naczyniowymi.”

Poprzednie badanie opublikowane przez sugeruje, że wyższy wskaźnik udaru jest związany z półpaśca.