Humira (adalimumab) i jego zastosowania

Humira, z ogólną nazwą adalimumab, jest lekiem stosowanym do łagodzenia bólu i zmniejszania stanu zapalnego u osób z wieloma chorobami autoimmunologicznymi.

Jest on zatwierdzony do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, przewlekłej łuszczycy plackowatej, choroby Leśniowskiego-Crohna, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, łuszczycowego zapalenia stawów i wielostawowego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów.

Choroby autoimmunologiczne nie są uleczalne, ale niektóre objawy, takie jak ból i stan zapalny, można kontrolować za pomocą leków.

Humira należy do klasy leków zwanych biologikami. Biologie zwykle pochodzą od żywego organizmu, takiego jak ludzie, zwierzęta, mikroorganizmy lub drożdże.

Terapia oparta jest na białkach, zazwyczaj przeciwciałach. Białka są opracowywane przy użyciu technologii DNA, znanej również pod nazwą inżynieria genetyczna.

Pacjenci zwykle przyjmują Humirę w domu, stosując wstępnie obciążoną strzykawkę lub wstrzykiwacz. Ludzki układ trawienny zniszczyłby aktywny składnik, więc nie można go przyjmować doustnie.

Jak to działa

Choroba autoimmunologiczna to choroba, w której układ odpornościowy ciała fałszywie wykrywa i atakuje zagrożenie w ciele, które tak naprawdę nie istnieje.

Może to prowadzić do wielu problemów i stanów, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów, łuszczycowego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, choroby Leśniowskiego-Crohna i łuszczycy.

Eksperci nie są pewni, co dokładnie powoduje choroby autoimmunologiczne, ale czynnik martwicy nowotworów alfa (TNFα) wydaje się być głównym czynnikiem przyczyniającym się do stanu zapalnego w tych chorobach.

TNFα wyzwala stan zapalny, gdy ciało jest zagrożone, a układ odpornościowy wchodzi w działanie, aby go chronić. Jednak zbyt dużo TNFα może atakować zdrową tkankę i powodować stan zapalny.

Humira wiąże się z TNFα i blokuje jego działanie zapalne. Zmniejsza to ból i stan zapalny u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi.

Słowo HUMIRA oznacza monoklonalne przeciwciało HUMAN w reumatoidalnym zapaleniu stawów.

Używa

Badania kliniczne wykazały, że Humira jest skuteczny u pacjentów z wieloma chorobami autoimmunologicznymi i został zatwierdzony do tych schorzeń.

Aktywne zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Jest to przewlekłe zapalenie kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych. Pacjent odczuwa ból i sztywność w okolicach kręgosłupa. W końcu przewlekłe zapalenie może doprowadzić do całkowitego zespolenia kręgów. Proces ten nazywa się ankylozą.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa czasami występuje u osób z nieswoistymi zapaleniami jelit, takimi jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego i Crohna oraz łuszczyca.

Przegląd oparty na dowodach opublikowany w 2007 roku sugeruje, że Humira jest skuteczny w leczeniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i opisuje jego zastosowanie jako „opłacalne”.

Łuszczyca plackowata umiarkowana do ciężkiej

Około 80 procent pacjentów z łuszczycą ma tego typu łuszczycę.

Pacjent ma dobrze zdefiniowane płaty czerwonej podniosłej skóry, zwykle na tułowiu, skórze głowy, łokciach, kolanach i paznokciach, ale plastry mogą pojawić się w dowolnym miejscu na skórze. Skala gromadzi się na wierzchu płytek.

Osoby z łuszczycą mają bardzo suchą skórę, która może swędzić, pękać i być bolesna.

W lipcu 2016 r. Grupa ds. Zasobów Decyzji (DRG) zwróciła uwagę, że Humira i podobne produkty biologiczne zyskują coraz większą popularność jako leczenie łuszczycy.

Umiarkowane do ciężkiego łuszczycowego zapalenia stawów

Ten stan prowadzi do zapalenia stawów. Występuje u około 1 na 10 osób z łuszczycą.

Humira jest powszechnie stosowana w leczeniu artropatii łuszczycowej, ale naukowcy wciąż badają najlepsze sposoby jej zastosowania.

Badanie z 2015 r. Sugeruje, że podmioty świadczące opiekę zdrowotną powinny dostosować terapię do indywidualnych potrzeb, ponieważ badania pokazują, że gdy stężenie we krwi Humiry wynosi od 5 do 8 mg, lek jest skuteczny, ale poza tym zakresem nie jest korzystny.

Umiarkowana do ciężkiej choroby Leśniowskiego-Crohna

Jest to stan przewlekły, który powoduje stan zapalny przewodu pokarmowego. Jakakolwiek część jelita może być uszkodzona, od jamy ustnej do odbytu. W większości przypadków dotyczy to jelita krętego lub dolnej części jelita cienkiego. Objawy obejmują ból, a ich jelita często opróżniają się, powodując biegunkę.

Autorzy przeglądu opublikowanego w 2013 r. Stwierdzają, że „pojawienie się terapii przeciwnowotworowych (TNF) zrewolucjonizowało leczenie zapalnych chorób jelit”.

Stwierdzili, że wśród osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna Humira najprawdopodobniej przyda się pacjentom z umiarkowanym stanem. Wzywają do dalszych badań nad bezpieczeństwem i skutecznością ich stosowania przez okres dłuższy niż rok.

Umiarkowane do ciężkiego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów

Jest to zapalenie jednego lub więcej stawów i zaczyna się w dzieciństwie. Ból jest ważnym objawem i często poprawia się w ciągu dnia.

W 2013 roku Humira była jednym z dwóch leków powszechnie stosowanych w leczeniu tego schorzenia. Drugim był Enbrel lub etanercept.

Reumatoidalne zapalenie stawów o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) lub choroba reumatoidalna jest przewlekłą, postępującą i upośledzającą chorobą autoimmunologiczną, która powoduje ból i stany zapalne w stawach, tkankach wokół stawów i innych narządach.

Badanie opublikowane w 2011 roku zauważa, że ​​leki biologiczne „przekształciły” leczenie RA. Komentują, że choć kosztowne, leki biologiczne mogą być bardziej opłacalne w dłuższej perspektywie.

Autorzy zauważają:

„Chociaż środki biologiczne są bardziej kosztowne w krótkim okresie czasu niż konwencjonalne leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby, koszty specyficzne dla leku mogą zostać zrównoważone przez znaczną poprawę objawów RA, spowolnienie postępu choroby i poprawę funkcji fizycznych i jakości życia pacjentów.”

Umiarkowane do ciężkiej suprapativa hidradenitis

Hidradenitis suppurativa (HS) jest stanem przewlekłym, który prowadzi do ropni i blizn na skórze.Występuje w pobliżu mieszków włosowych wokół gruczołów potowych i uważa się, że dotyczy około 1 procenta ludzi.

Jest to trudne, chociaż pomocne mogą być antybiotyki. W ciężkich przypadkach pomocne mogą być leki immunosupresyjne, takie jak Humira.

Jak to wziąć

Humira jest długotrwałym leczeniem. Pacjenci reagują z różnymi prędkościami na działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Według producentów, Abbvie, niektórzy ludzie widzą korzyści po 2 tygodniach, podczas gdy inni mogą potrzebować go przez 3 miesiące lub dłużej, aby zaobserwować poprawę.

Ważne jest, aby pacjent przestrzegał planu leczenia, aby uzyskać najlepsze wyniki. Ci, którzy przestają przyjmować leki, najprawdopodobniej znów będą mieć nadaktywne układy odpornościowe.

Jak używać wstrzykiwacza lub strzykawki Humira

Humira wstrzykiwana jest do jamy brzusznej lub ud, przy użyciu wstrzykiwacza lub wstrzykiwacza. Wstrzyknięcia nie należy wykonywać na skórze, która jest siniaczona lub tkliwa, lub w miejscach występowania łuszczycy.

Pacjenci zwykle samodzielnie stosują Humira. Pióro jednorazowego użytku zawiera 40 miligramów leku, podczas gdy strzykawka może zawierać 40, 20 lub 10 miligramów.

Stosowanie leku Humira rozpoczyna się od dawki początkowej, a następnie zwykłych dawek, zwykle co drugi tydzień. Lekarz poinformuje pacjenta o wymaganiach dotyczących dawkowania.

Istnieją szczegółowe instrukcje dotyczące przechowywania i stosowania, a pacjentom zaleca się, aby nie używali wstrzykiwacza lub strzykawki Humira bez uprzedniego wskazania przez lekarza i bez zapoznania się z pełnymi instrukcjami.

Pacjenci powinni najpierw ćwiczyć z lekarzem, aby upewnić się, że nie są zaskoczeni kliknięciem podczas podawania dawki.

Skutki uboczne

Humira może mieć wiele niepożądanych skutków.

Ponieważ Humira jest lekiem immunosupresyjnym, pozostawia organizm bardziej podatnym na infekcje. Stosowanie leków blokujących TNF powiązano również z rakiem, w tym z rzadkimi i nietypowymi rodzajami raka.

Typowe działania niepożądane obejmują, ale nie są ograniczone do:

• Zaczerwienienie, wysypka, obrzęk, swędzenie lub siniaczenie w miejscu wstrzyknięcia
• Infekcje, zwłaszcza infekcje górnych dróg oddechowych i infekcje zatok
• Bóle głowy i nudności

Niektóre poważne działania niepożądane wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Poważne zakażenia mogą wystąpić z powodu właściwości immunosupresyjnych leku Humira. Należą do nich gruźlica (TB) i inne infekcje spowodowane przez wirusy, grzyby lub bakterie.

Infekcje mogą rozwinąć się u nosicieli wirusowego zapalenia wątroby typu B. Objawy obejmują gorączkę i dreszcze, ból mięśni, zmęczenie, ciemny mocz i żółte zabarwienie oczu skóry, utratę apetytu, wymioty, odchody gliny, problemy żołądkowe i wysypkę skórną.

Niektóre osoby mogą reagować alergicznie. Objawy obejmują ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech i inne trudności w oddychaniu, pokrzywkę, swędzenie i wysypkę skórną, obrzęk języka, warg, twarzy i innych części ciała.

Mogą wystąpić problemy ze strony układu nerwowego, prowadzące do osłabienia ramion i nóg, drętwienia, mrowienia, zaburzeń widzenia i zawrotów głowy.

Mogą wystąpić problemy z krwią. Niska liczba płytek krwi może prowadzić do zwiększonego prawdopodobieństwa krwawienia, a niski poziom białych krwinek utrudnia zwalczanie infekcji. Pacjent może mieć gorączkę, która nie ustępuje, lub stwierdza, że ​​łatwo występują siniaki lub krwawienie.

Choroby serca mogą się rozwijać lub gorzej, co prowadzi do zadyszki, nagłego przyrostu masy ciała i obrzęku rąk i stóp.

Mogą wystąpić reakcje immunologiczne. Jednym z przykładów jest zespół podobny do tocznia, z bólem w klatce piersiowej i dusznością, bólem stawów lub wysypką na policzkach lub ramionach, która po ekspozycji na słońce pogarsza się.

Mogą pojawić się problemy z wątrobą, prowadzące do zmęczenia, żółtawej skóry lub oczu, wymiotów i braku chęci do jedzenia oraz bólu brzucha.

Może pojawić się lub nasilić łuszczycę.

Ostrzeżenia

Pacjenci nie powinni przyjmować leku Humira, jeśli są uczuleni na jakiekolwiek leki zawierające adalimumab lub mannitol, cytrynian sodu, diwodorofosforan sodu jednozasadowy, chlorek sodu, monohydrat kwasu cytrynowego lub polisorbat 80.

Humira nie powinna być stosowana przez nikogo z ciężką infekcją, aktywną TB i innymi infekcjami, które mogą wystąpić po osłabieniu układu odpornościowego.

Nie należy go zażywać z użyciem wielu leków, w tym Kineret (anakinra) i Orencia (abatacept).

Przed zastosowaniem leku Humira pacjent powinien upewnić się, że lekarz wie, czy kiedykolwiek wystąpiły u niego jakiekolwiek wymienione poniżej schorzenia:

• Każdy rodzaj infekcji, w tym zlokalizowany, taki jak owrzodzenie nóg
• Infekcja grzybicza
• Alergia na lateks lub gumę
• Każda choroba serca
• Dowolny typ choroby autoimmunologicznej
• Dowolny typ choroby demielinizacyjnej, w tym stwardnienie rozsiane
• Nowotwór
• Problemy z wątrobą lub nerkami
• Nawracające infekcje lub wszelkie stany, które zwiększają ryzyko infekcji

Lekarz musi również wiedzieć, czy pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki immunosupresyjne, czy oni lub ktokolwiek blisko nich ma lub miał gruźlicę (TB) i czy osoba ta jest nosicielem wirusa zapalenia wątroby typu B.

Niektóre osoby mogą uzyskać pomoc w firmie Humira od swojej firmy ubezpieczeniowej. Ten link może dostarczyć więcej informacji.

Dostępne są również inne produkty działające w podobny sposób, znane jako biopodobne. We wrześniu 2016 r. Amjevita uzyskała zgodę amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA).

Amjevita może być również stosowana w przypadkach umiarkowanego do ciężkiego czynnego wielostawowego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów od 4 roku życia.