Przy tak wielu rodzajach diety do wyboru, skąd wiemy, który z nich najbardziej nam odpowiada? Jednym z problemów, które mogą nas spotkać, jest podjęcie decyzji o przejściu na niskotłuszczowy lub o niskiej zawartości węglowodanów. Co mają do powiedzenia na ten temat badania?
Dieta ketonowa, dieta śródziemnomorska, diety na czczo – jest wiele możliwości dla ludzi, którzy chcą schudnąć.
Jednak wybór diety jest trudny; skąd wiemy, która z nich będzie dla nas najlepsza, a jeśli dieta w ogóle zadziała?
Naukowcy ze Stanford University School of Medicine w Kalifornii niedawno przeprowadzili badanie, w którym analizowano jeden kluczowy aspekt tego „najlepszego sposobu żywienia” – czy diety niskotłuszczowe czy o niskiej zawartości węglowodanów są bardziej skuteczne.
Jednak to, co odkrył autor badań, prof. Christopher Gardner i jego współpracownicy, może sprawić, że sprawa będzie bardziej skomplikowana.
„Wszyscy słyszeliśmy historie” – mówi prof. Gardner – „przyjaciela, który poszedł na jedną dietę – zadziałało świetnie – a potem inny przyjaciel spróbował tej samej diety i wcale nie działał.” bardzo różne i dopiero zaczynamy rozumieć powody tej różnorodności. „
„Może nie powinniśmy pytać, jaka jest najlepsza dieta, ale jaka jest najlepsza dieta dla kogo?”
Prof. Christopher Gardner
Prof. Gardner i zespół pracowali z 609 osobami w wieku 18-50 lat, z proporcją mężczyzn do kobiet w stosunku 50:50. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy i losowo przydzielono jedną z dwóch diet: o niskiej zawartości węglowodanów lub o niskiej zawartości tłuszczu. Wszyscy uczestnicy badania przestrzegali przypisanej im diety przez cały rok.
Wyniki badań naukowców są teraz publikowane w czasopiśmie.
Zdecyduj się na naturalną żywność
W celu lepszego zrozumienia czynników, które mogą wpłynąć na przyrost masy ciała i utratę masy ciała, prof. Gardner i zespół również zsekwencjonowali genomy uczestników. Czyniąc to, szukali wzorców genów, które mogliby powiązać ze skutecznością metabolizmu tłuszczu lub węglowodanów.
W innym teście mierzono poziomy insuliny wszystkich osób, które wcześniej wiązały się z przyrostem masy ciała u niektórych osób.
Przez pierwsze 8 tygodni odpowiedniej diety uczestnicy byli pouczani, aby spożywać nie więcej niż 20 gramów tłuszczów lub węglowodanów dziennie. To, jak wyjaśniają autorzy, byłoby odpowiednikiem półtora plasterka chleba pełnoziarnistego (dla węglowodanów) lub dużej garści orzechów (w przypadku tłuszczów).
Od drugiego miesiąca od ich diety, uczestnicy mogli dokonywać dostosowań w razie potrzeby, dodając 5-15 gramów węglowodanów lub tłuszczu, krok po kroku.
Celem tych dostosowań było zachęcenie uczestników do znalezienia równowagi żywieniowej, na którą mogliby oni sobie pozwolić w dłuższej perspektywie, poza „ograniczeniami” badania.
„Chcieliśmy, aby wybrali” – mówi prof. Gardner – „dietę niskotłuszczową lub o obniżonej zawartości węglowodanów, której mogą potencjalnie przestrzegać na zawsze, zamiast diety, którą zrzucą po zakończeniu badania”.
Gdy rok dobiegł końca, ci, którzy stosowali dietę niskotłuszczową, mieli dzienne spożycie tłuszczu w wysokości 57 gramów, w porównaniu z 87 gramami dziennie przed rozpoczęciem badania. Osoby na diecie niskowęglowodanowej miały codziennie spożycie węglowodanów około 132 gramów, w porównaniu do 247 gramów przed rozpoczęciem badania.
Uczestnicy stracili średnio 13 funtów w okresie 1 roku. Naukowcy byli zadowoleni z wpływu, jaki badanie miało na zdrowie żywieniowe uczestników, podkreślając, że jednym z głównych osiągnięć było zachęcenie ich do przejścia na zdrowe źródła tłuszczów i węglowodanów.
„Zadbaliśmy o to, aby powiedzieć wszystkim – dodaje profesor Gardner -” bez względu na to, w jakiej diecie jedzą, na rynek rolnika, nie kupując przetworzonej żywności wygodnej, a także doradzaliśmy im dietę w taki sposób, nie sprawiło, że poczuli się głodni lub pozbawieni „.
Badanie „otwiera drzwi” na dalsze pytania
Po zmierzeniu wyjściowych poziomów insuliny u uczestników i postępów w utracie masy ciała w toku badań, naukowcy zauważyli, że chociaż wszyscy przeszli na bardziej zdrowe nawyki żywieniowe, nadal było wiele indywidualnej wariancji, jeśli chodzi o utratę wagi.
Tak więc, podczas gdy niektórzy uczestnicy stracili ponad 60 funtów, inni zyskali 15-20 funtów. Jednak naukowcy nie byli w stanie znaleźć żadnych powiązań między wzorami genów lub produkcją insuliny a osobą, która jest w stanie uprawiać dietę niskotłuszczową lub niskobrzańską.
„Badanie to zamyka drzwi do niektórych pytań – ale otwiera drzwi innym. Mamy mnóstwo danych, które możemy wykorzystać w badaniach wtórnych” – zauważa profesor Gardner.
Następnym krokiem naukowców będzie zatem przyjrzenie się wszystkim różnym danym zebranym podczas obecnego badania i próba zrozumienia, w jaki sposób można obliczyć indywidualne potrzeby żywieniowe w przyszłości.
„Nadal uważam, że jest okazja, aby odkryć jakąś personalizację – teraz musimy po prostu popracować nad połączeniem elementów” – mówi prof. Gardner.
W międzyczasie, naukowcy zachęcają ludzi do podróży na odchudzanie, aby mieć więcej uwagi na temat tego, co jedzą, ponieważ będzie to pierwszy krok do bardziej zdrowego stylu życia.
„Po obu stronach [w odniesieniu do dietetycznych ubogich w węglowodany i o niskiej zawartości tłuszczu], słyszeliśmy od ludzi, którzy stracili największą wagę, że pomogliśmy im zmienić ich związek z jedzeniem, i że teraz byli bardziej zamyśleni o tym, jak jedli, „Podsumowuje prof. Gardner.
