Neuralgia Nerwu Trójdzielnego: Objawy, Przyczyny i Nowoczesne Leczenie

Neuralgia nerwu trójdzielnego jest zaburzeniem nerwowym twarzy, które powoduje nagły, palący ból, szczególnie w dolnej części twarzy oraz wokół nosa, uszu, oczu czy warg. Często określane jako tic douloureaux, to schorzenie jest uznawane za jedno z najbardziej bolesnych, jakie mogą wystąpić w ludzkim ciele.

Neuralgia odnosi się do silnego bólu wzdłuż nerwu, spowodowanego podrażnieniem lub uszkodzeniem nerwów. W przypadku neuralgii nerwu trójdzielnego dochodzi do uszkodzenia nerwu trójdzielnego, który jest jednym z najbardziej rozgałęzionych nerwów w głowie.

W Stanach Zjednoczonych (USA) około 14 000 osób rocznie rozwija ten stan, a 140 000 osób obecnie z nim żyje. Szacuje się, że na całym świecie dotyczy to około miliona osób.

Szybkie fakty dotyczące neuralgii nerwu trójdzielnego

  • Neuralgia nerwu trójdzielnego to niezwykle bolesny stan, który wpływa na nerw twarzowy lub trójdzielny.
  • Dotyczy około 14 000 osób w Stanach Zjednoczonych (USA).
  • Ból zazwyczaj jest intensywny i występuje po jednej stronie twarzy.
  • Neuralgia nerwu trójdzielnego często jest spowodowana przez naczynia krwionośne wywierające nacisk na korzeń nerwu trójdzielnego.
  • Leczenie obejmuje leki przeciwdrgawkowe oraz różne zabiegi chirurgiczne.

Czym jest neuralgia trójdzielna?

Intensywny ból związany z neuralgią nerwu trójdzielnego

Neuralgia nerwu trójdzielnego jest formą bólu nie-nocyceptywnego. Ból ten może być klasyfikowany jako nocyceptywny lub nie-nocyceptywny.

  • Ból nocyceptywny występuje, gdy zewnętrzny bodziec uruchamia określone receptory bólu w układzie nerwowym, na przykład ból spowodowany oparzeniem.
  • Ból nie-nocyceptywny wynika z uszkodzenia nerwów lub podrażnienia układu nerwowego, gdzie same nerwy przekazują sygnały bólowe do mózgu.

Neuralgia jest zatem rodzajem bólu nie-nocyceptywnego, a nerwoból nerwu trójdzielnego jest spowodowany przez nerw trójdzielny, który jest piątym nerwem twarzowym.

Osoby z tym schorzeniem opisują ból jako krótkotrwały, ale intensywny, przypominający palenie lub przeszywające uczucie. Ból często wydaje się promieniować wzdłuż nerwu. Mimo że ataki bólu są krótkie, neuralgia trójdzielna jest przewlekłym stanem, który z czasem się pogarsza.

Ataki bólu mogą trwać od kilku sekund do kilku minut, zazwyczaj po jednej stronie twarzy.

Neuralgia nerwu trójdzielnego występuje dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn i jest bardziej powszechna po 50. roku życia.

Objawy

Osoby cierpiące na neuralgię nerwu trójdzielnego mogą doświadczać przynajmniej jednego z poniższych objawów:

  • przerywane epizody łagodnego bólu trwające od kilku sekund do kilku minut;
  • ciężkie epizody palenia, strzelania, dźgania, które przypominają wstrząsy elektryczne;
  • nagłe ataki bólu wywołane przez bodźce, które na ogół nie są bolesne, takie jak dotykanie twarzy, żucie, mówienie czy mycie zębów;
  • skurcze bólu, które trwają od kilku sekund do kilku minut;
  • epizody bólu klasterowego, które mogą trwać znacznie dłużej, z okresami bez bólu pomiędzy nimi;
  • ból w miejscach, gdzie może dotrzeć nerw trójdzielny i jego gałęzie, w tym czoło, oczy, usta, dziąsła, zęby, szczękę i policzek;
  • ból występujący po jednej stronie twarzy lub rzadziej po obu stronach;
  • ból skoncentrowany w jednym miejscu lub rozprzestrzeniający się na większy obszar;
  • ataki bólu występujące z większą częstotliwością oraz intensywnością w miarę upływu czasu;
  • mrowienie lub drętwienie w twarzy przed wystąpieniem bólu.

W ciężkich przypadkach ataki bólu mogą występować setki razy dziennie. Niektórzy pacjenci mogą nie odczuwać żadnych objawów przez miesiące czy lata pomiędzy atakami.

Niektórzy pacjenci mają określone punkty na twarzy, które wywołują ból przy dotyku.

Obszar bólu

Obszar bólu jest oparty na trzech gałęziach nerwu trójdzielnego:

  • Oftalmiczna: obejmuje czoło, nos i oczy;
  • Szczękowa: dotyczy dolnej powieki, boku nosa, policzka, dziąseł, wargi i górnych zębów;
  • Żuchwowa: wpływa na szczękę, dolne zęby, dziąsła i dolną wargę.

Neuralgia trójdzielna czasami dotyka więcej niż jedną gałąź jednocześnie.

Nietypowa neuralgia nerwu trójdzielnego

Nietypowa neuralgia nerwu trójdzielnego to odmiana typowej neuralgii. Ból jest często opisany jako pieczenie, ból lub skurcze, a nie ostry lub kłujący. Może wystąpić po jednej stronie twarzy, najczęściej w rejonie nerwu trójdzielnego, i może promieniować do górnej części szyi lub tylnej części głowy. Intensywność bólu może sięgać od łagodnego dyskomfortu do silnego pieczenia.

Tego typu neuralgia jest trudniejsza do zdiagnozowania.

Przyczyny

Główną przyczyną neuralgii nerwu trójdzielnego są naczynia krwionośne naciskające na rdzeń nerwu trójdzielnego. To prowadzi do przekazywania sygnałów bólowych, które są odczuwane jako przeszywające bóle. Nacisk na ten nerw może być również spowodowany guzem lub stwardnieniem rozsianym (MS).

Inne przyczyny mogą obejmować:

  • Stwardnienie rozsiane: demielinizacja nerwu zazwyczaj powoduje neuralgię nerwu trójdzielnego w zaawansowanych stadiach choroby;
  • Guz naciskający na nerw trójdzielny: to rzadka przyczyna;
  • Fizyczne uszkodzenie nerwu: może wynikać z urazu, zabiegu stomatologicznego lub chirurgicznego, lub zakażenia;
  • Historia rodzinna: skłonność do tworzenia naczyń krwionośnych może być dziedziczona.

Czasami jednak przyczyna pozostaje nieznana.

Diagnoza

Jeśli objawy wskazują na neuralgię nerwu trójdzielnego, lekarz przeprowadzi badanie, aby określić dotknięte obszary na twarzy. Skanowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) może pomóc wykluczyć inne stany o podobnych objawach, takie jak próchnica, nowotwory czy zapalenie zatok. Należy jednak pamiętać, że MRI rzadko ujawnia dokładną przyczynę podrażnienia nerwów.

Leczenie

Główne metody leczenia nerwobólu nerwu trójdzielnego obejmują leki przepisane przez lekarza oraz zabiegi chirurgiczne.

Leki

Dostępne są różne leki na neuralgię nerwu trójdzielnego, ale ich skuteczność może maleć z upływem czasu. Istnieje również ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W takich przypadkach operacja może być najlepszym rozwiązaniem.

Leki przeciwdrgawkowe są najczęściej stosowane w leczeniu. Zazwyczaj są one używane w celu zapobiegania napadom, ale również mogą skutecznie zmniejszać lub blokować sygnały bólowe przekazywane do mózgu poprzez uspokojenie impulsów nerwowych.

Najczęściej stosowane leki przeciwdrgawkowe w leczeniu nerwobólu trójdzielnego to:

  • karbamazepina (Tegretol, Carbatrol, Epitol);
  • fenytoina (Dilantin);
  • gabapentyna (Neurontin);
  • topiramat (Topamax);
  • kwas walproinowy (Depakene, Depakote);
  • lamotrygina (Lamictal).

Czasami lek przeciwdrgawkowy traci skuteczność w miarę upływu czasu, więc lekarz może zdecydować się na zwiększenie dawki lub zmianę na inny lek.

Działania niepożądane leków przeciwdrgawkowych mogą obejmować:

  • zawroty głowy;
  • zamieszanie;
  • senność;
  • problemy ze wzrokiem;
  • nudności;
  • myśli samobójcze.

Zawsze upewnij się, że nie jesteś uczulony na te leki, i skonsultuj się z lekarzem w przypadku alergii.

Środki antyspastyczne, takie jak baklofen, mogą być również stosowane. Może być przepisywany samodzielnie lub w połączeniu z lekami przeciwdrgawkowymi. Działania niepożądane mogą obejmować nudności, senność i dezorientację.

Wstrzyknięcie alkoholu w bolesne obszary twarzy może również przynieść tymczasową ulgę. Lekarz wstrzykuje alkohol w bolesną część twarzy. Pacjent może wymagać późniejszych wstrzyknięć lub bardziej trwałej metody.

Chirurgia

Operacje związane z neuralgią nerwu trójdzielnego mają na celu:

  • usunięcie nacisku żyły lub tętnicy na nerw trójdzielny;
  • uszkodzenie nerwu trójdzielnego, aby zlikwidować niekontrolowane sygnały bólowe.

Uszkodzenie nerwu może prowadzić do czasowego lub trwałego odrętwienia twarzy. Operacja może przynieść ulgę, ale objawy mogą powrócić po kilku miesiącach lub latach.

Istnieje wiele opcji chirurgicznych dla osób z neuralgią nerwu trójdzielnego.

Mikronaczyniowa dekompresja (MVD) to zabieg polegający na usunięciu lub przemieszczeniu naczynia krwionośnego, które wywiera nacisk na korzeń nerwu trójdzielnego. Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie za uchem po stronie bólu, tworzy mały otwór w czaszce i unosi mózg, odsłaniając nerw trójdzielny. Umieszcza się podkładkę między nerwem a naczyń krwionośnych, co skutecznie odsunięte od nerwu.

MVD może skutecznie eliminować lub zmniejszać ból, ale czasami ból może powrócić. Istnieje również niewielkie ryzyko utraty słuchu, osłabienia mięśni twarzy, drętwienia i podwójnego widzenia.

Zabieg niesie ze sobą bardzo małe ryzyko udaru i zgonu.

Przezskórna rizotomia glicerolu (PGR) to technika, w której igła wprowadzana jest przez twarz do otworu u podstawy czaszki. Techniki obrazowania prowadzą igłę do punktu połączenia trzech gałęzi nerwu trójdzielnego. Wstrzykuje się niewielką ilość sterylnego glicerolu, co prowadzi do uszkodzenia nerwu i blokady sygnałów bólowych.

Większość ludzi odczuwa znaczną ulgę w bólu dzięki PGR, ale ból może się powtórzyć. Wielu pacjentów doświadcza mrowienia lub drętwienia twarzy.

Przezskórna kompresja balonowa nerwu trójdzielnego polega na wprowadzeniu balonu przez wydrążoną igłę w pobliżu nerwu, co uszkadza nerw i blokuje niekontrolowane sygnały bólowe.

Procedura jest skuteczna, ale ból może powrócić. Większość pacjentów odczuwa drętwienie twarzy, a ponad połowa doświadcza tymczasowej lub trwałej słabości mięśni wykorzystywanych do żucia.

Przezskórna stereotaktyczna rizotomia termiczna to procedura, w której wykorzystuje się prądy elektryczne do niszczenia wybranych włókien nerwowych związanych z bólem. Elektrodę przymocowuje się do korzenia nerwu pod wpływem środków uspokajających. Pacjent budzi się ze stanu uspokojenia, aby określić, czy czuje pulsacje elektryczne, a następnie elektrody nagrzewają się i niszczą nerwy.

Większość pacjentów poddawanych PSRTR odczuwa później drętwienie twarzy.

Częściowa czuciowa rizotomia polega na wykonaniu małego otworu w czaszce i przecięciu nerwu. Po przecięciu podstawy nerwu pacjent będzie miał trwałe odrętwienie twarzy. Czasami lekarz może zedrzeć nerw, zamiast go przecinać.

Radiosurgery gamma-noża polega na skierowaniu wysokiej dawki promieniowania na korzeń nerwu trójdzielnego, co stopniowo prowadzi do uszkodzenia nerwu i zmniejszenia bólu. Pacjent może odczuwać powolne łagodzenie bólu przez kilka tygodni, a pierwsze efekty mogą być zauważalne dopiero po pewnym czasie.

GKR jest skuteczny u większości pacjentów, jednak niektórzy mogą doświadczyć nawrotu bólu w późniejszym czasie.

Zapobieganie

Nie istnieje szczegółowa wytyczna dotycząca zapobiegania neuralgii nerwu trójdzielnego. Niemniej jednak, poniższe kroki mogą pomóc w minimalizowaniu ataków po postawieniu diagnozy:

  • jedzenie miękkich pokarmów;
  • unikanie żywności, która jest zbyt zimna lub gorąca;
  • mycie twarzy letnią wodą;
  • używanie wacików podczas mycia twarzy;
  • jeśli szczotkowanie zębów wywołuje atak, płukanie ust letnią wodą po jedzeniu;
  • w miarę możliwości unikanie znanych wyzwalaczy.

Neuralgia nerwu trójdzielnego może być wyniszczająca, ale opanowanie objawów może znacząco poprawić jakość życia.

Nowe badania i podejścia do leczenia w 2024 roku

W 2024 roku badania nad neuralgią nerwu trójdzielnego przyniosły nowe, obiecujące podejścia terapeutyczne. Naukowcy koncentrują się na mechanizmach molekularnych powodujących przewlekły ból, co może prowadzić do bardziej precyzyjnych metod leczenia. W szczególności, badania nad terapią genową oraz zastosowaniem biotechnologii w zarządzaniu bólem nerwowym zyskują na znaczeniu.

Nowe dane wskazują również na skuteczność połączenia terapii farmakologicznych z technikami zabiegowymi, co może zwiększyć skuteczność leczenia. Dodatkowo, postęp w diagnostyce obrazowej, w tym wykorzystanie zaawansowanych technik MRI, pozwala na dokładniejsze określenie źródła bólu, co może prowadzić do lepszego ukierunkowania terapii.

Statystyki z badań wykazują, że około 80% pacjentów doświadczyło znacznej ulgi po zastosowaniu nowoczesnych metod leczenia, co daje nadzieję na poprawę jakości życia osób cierpiących na neuralgię nerwu trójdzielnego. Prace nad nowymi lekami, które mogą działać na poziomie molekularnym, są w toku i mogą zrewolucjonizować podejście do tego schorzenia.

PLMedBook