Według najnowszych badań, imbir staje się obiecującym kandydatem w poszukiwaniu skutecznego leczenia nieswoistych zapaleń jelit. Dostarczany w formie nanocząsteczek, może oferować ukierunkowane i efektywne terapie dla osób z tą potencjalnie wyniszczającą chorobą.
Choroba zapalna jelit (IBD) to grupa schorzeń, w których dochodzi do zapalenia jelit. Chociaż przyczyny IBD pozostają niejasne, wielu naukowców uważa, że jest to schorzenie autoimmunologiczne, w którym układ odpornościowy atakuje własne tkanki. Dwie główne formy IBD to choroba Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Osoby cierpiące na IBD często doświadczają uporczywej biegunki oraz silnego bólu, a także mogą borykać się z krwawieniem z odbytnicy. Dodatkowo, są bardziej narażone na powikłania, takie jak anemia, z powodu niewłaściwego wchłaniania składników odżywczych przez jelita.
Naukowcy zwrócili uwagę na nanotechnologię jako nowatorską metodę dostarczania leków, w tym tych ukierunkowanych na układ trawienny.
Zaletą zastosowania nanotechnologii jest możliwość precyzyjnego dostarczania niewielkich dawek leków do określonych obszarów, co minimalizuje ryzyko niepożądanych skutków ubocznych dla innych części ciała.
Korzyści zdrowotne wynikające z imbiru
Imbir od wieków znany jest ze swoich właściwości terapeutycznych. Używany jest w medycynie naturalnej do leczenia różnych dolegliwości, takich jak przeziębienia, nudności, bóle stawów, migreny oraz nadciśnienie.
Można go spożywać w różnych formach – świeżym, suszonym, marynowanym, kandyzowanym czy sproszkowanym, a także jako dodatek do słodyczy i potraw.
Herbata imbirowa jest powszechnie stosowana na wspomaganie trawienia. Suplementy imbirowe znajdziemy w sklepach ze zdrową żywnością, często w formie gryzaków lub połączenia z miodem, co dodatkowo wspiera trawienie.
Jednak przestarzałe metody, takie jak herbata czy gryzaki, nie zaspokoją potrzeb terapeutycznych. Zespół naukowców z Atlanty, kierowany przez dr. Didiera Merlina, wykorzystał superszybkie wirowanie do wytworzenia nanocząsteczek imbiru (GDNP).
Tworzenie nanocząstek
Zespół rozpoczął od wyciskania świeżego korzenia imbiru z lokalnego targu rolniczego w blenderze kuchennym.
Szybkie fakty o IBD
- Pomiędzy 1-1,3 milionami ludzi w Stanach Zjednoczonych cierpi na IBD.
- Choroba Leśniowskiego-Crohna dotyka około 201 osób na każde 100 000.
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego występuje u 238 osób na 100 000.
Dowiedz się o chorobie Leśniowskiego-Crohna.
Następnie zastosowano wirówkę superszybką do uzyskania ultradźwiękowej dyspersji soku imbirowego, co pozwoliło na wytworzenie peletek. Każda nanocząsteczka miała średnicę około 230 nanometrów, co oznacza, że ponad 300 z nich mieściło się na szerokości ludzkiego włosa.
Badania na myszach wykazały, że te cząsteczki mogą redukować ostre zapalenie okrężnicy oraz zapobiegać przewlekłemu zapaleniu, a także towarzyszącym mu problemom.
Cząsteczki wydają się wspierać regenerację jelit poprzez stymulację przeżycia i proliferacji komórek w wyściółce okrężnicy. Ponadto, obniżają produkcję białek promujących stany zapalne i zwiększają poziom białek zwalczających stan zapalny.
Dzięki temu cząstki mogą skutecznie celować w okrężnicę, ponieważ są wchłaniane głównie przez komórki w wyściółce jelit, gdzie występuje IBD. Co ważne, wydają się być nietoksyczne.
W związku z tym naukowcy sugerują, że cząstki te mogą być stosowane w terapii dwóch głównych typów IBD, a także w leczeniu nowotworów związanych z zapaleniem okrężnicy.
Składniki pomagające złagodzić IBD
Autorzy badań zauważają, że wysoka zawartość lipidów, czyli cząsteczek tłuszczowych, w nanocząsteczkach jest kluczowa dla ich terapeutycznego działania. Roślina imbiru zawiera naturalne lipidy, w tym kwas fosfatydowy, które są istotne w budowie błon komórkowych.
Innymi ważnymi substancjami czynnymi występującymi w imbirze są 6-gingerol i 6-shogaol. Wcześniejsze badania dowiodły, że te związki mogą zapobiegać oksydacji, stanom zapalnym oraz nowotworom.
To właśnie te składniki sprawiają, że imbir skutecznie łagodzi mdłości oraz inne problemy trawienne.
Dostarczanie tych związków w formie nanocząsteczek może być znacznie skuteczniejsze niż spożywanie naturalnego imbiru w postaci pokarmu lub suplementu.
Imbir może okazać się opłacalnym źródłem leków, a zespół Merlina rozważa również inne rośliny jako potencjalne źródła «nanofabryk» do produkcji medycznych nanocząsteczek.
Merlin i jego współautorzy określają rośliny jako «odnawialną, biologicznie zrównoważoną i różnorodną platformę do produkcji terapeutycznych nanocząsteczek».
Dowiedz się, w jaki sposób nanocząsteczki są wykorzystywane w medycynie do zwalczania skrzepów krwi oraz jak mogą wpłynąć na przyszłość leczenia chorób zapalnych jelit.
