Zgodnie z badaniem, w którym połączono trzy próby leczenia przeciwwirusowego w leczeniu opryszczki narządów płciowych, wirus opryszczki typu 2 (HSV-2) może reaktywować się w «epizodach przełomowych», nawet gdy dawki terapii przeciwwirusowej są wysokie. Badanie opublikowano w Internecie jako pierwsze w The Lancet i sugeruje, że należy przeprowadzić nowe terapie, aby skutecznie zapobiegać dalszemu przenoszeniu tego powszechnego zakażenia, które dotyka jedną na pięć osób.
Zakażenie HSV-2 charakteryzuje się wrzodami w skórze lub błonach śluzowych jamy ustnej, warg lub narządów płciowych. Chociaż większość ludzi nie wykazuje widocznych objawów, są w stanie przekazywać wirusa swoim partnerom seksualnym.
HSV-2 ukrywa się w układzie nerwowym gospodarza i może okresowo reaktywować się. Kiedy wirus zostaje ponownie aktywowany w komórce nerwowej, jest transportowany wzdłuż nerwu do skóry, gdzie jest replikowany, co prowadzi do «zrzucania» i nowych ran. Intensywne badania nad wydzielinami genitalnymi pokazują, że epizody zrzucania HSV są trzykrotnie częstsze, niż wcześniej sądzono.
Dr Christine Johnston z University of Washington Virology Research Clinic w Seattle, WA, USA, oraz jej zespół przeprowadzili trzy oddzielne, lecz uzupełniające, otwarte, crossoverowe badania z udziałem 113 pacjentów. Porównano podawanie pacjentom żadnych leków z tymi, którym podawano standardową dawkę acyklowiru 400 mg dwa razy na dobę.
Inni pacjenci otrzymywali standardową dawkę walacyklowiru w dawce 500 mg na dobę w porównaniu z dużą dawką acyklowiru w dawce 800 mg trzy razy na dobę oraz ci, którym podawano standardową dawkę walacyklowiru w porównaniu z wysoką dawką walacyklowiru 1 g trzy razy na dobę.
Odkrycie wykazało, że krótkotrwałe epizody subklinicznego, czyli bezobjawowego wydalania, utrzymują się zarówno w przypadku acyklowiru w dawce standardowej, jak i dużych dawkach oraz w walacyklowiru. Nawet jeśli wydalanie HSV zostało obniżone o 50% w przypadku najwyższych dawek walacyklowiru w porównaniu ze standardową dawką walacyklowiru, wskaźnik przypadków przełomowych wydalin nie zmienił się, wynosząc około 16 do 20 razy w roku.
Naukowcy wyjaśniają:
«Nasze odkrycie, że wysokodawkowy walacyklowir zwiększa kinetykę klirensu wirusowego, ale nie ekspansję, potwierdza hipotezę, że te leki przeciwwirusowe nie hamują uwalniania wirionów do dróg rodnych. Nie możemy wyeliminować ani nawet zmienić częstotliwości epizodów zrzucania za pomocą wysokodawkowego walacyklowiru, co sugeruje, że prawdopodobnie osiągnięto maksymalną korzyść polegającą na zmniejszeniu dawki w przypadku obecnie dostępnych leków przeciwwirusowych.»
Podsumowując swoje wnioski, stwierdzają:
«Chociaż obecnie dostępna terapia anty-HSV przynosi korzyści pacjentom poprzez zapobieganie klinicznym nawrotom HSV, konieczne są supresyjne terapie o większej sile działania, w tym leki antywirusowe lub immunoterapia w postaci szczepionek terapeutycznych, aby zapewnić istotne korzyści dla zdrowia publicznego, takie jak zapobieganie transmisji HSV-2 oraz przejęciu i transmisji wirusa HIV-1.»
Według powiązanego komentarza dr Philippe Van de Perre i dr Nicolasa Nagota z INSERM U 1058 w Montpellier oraz Université Montpellier 1, pomimo opracowania nowych leków przeciwwirusowych, takich jak inhibitory helikazy-primazy, takie leki wymagałyby długotrwałego stosowania i przestrzegania, aby skutecznie zapobiegać zrzucaniu i dalszemu przekazywaniu HSV-2.
Wyjaśniają i podsumowują:
«Jest mało prawdopodobne, aby te potrzeby zostały spełnione, ponieważ około 20% ogólnej populacji jest zakażonych HSV-2 w USA i Europie, z których większość nie ma potrzeby klinicznej w zakresie terapii przeciwwirusowej. Alternatywne narzędzia kontroli, takie jak strategie immunoterapeutyczne (szczepionki terapeutyczne), są w fazie przedklinicznej, ale utrudnia je brak odpowiedniego modelu zwierzęcego oraz brak zaangażowania ze strony firm farmaceutycznych i sektora publicznego.»
**Nowe badania i ich znaczenie**
W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych badań dotyczących opryszczki narządów płciowych, które podkreślają znaczenie ciągłego poszukiwania skuteczniejszych terapii. W badaniach z 2024 roku stwierdzono, że nowoczesne podejścia, takie jak immunoterapia oraz zastosowanie nowych antywirusowych strategii, mogą znacząco wpłynąć na kontrolę zarażeń HSV-2.
Badania pokazują, że kombinacja terapii genowych i immunologicznych może przynieść obiecujące rezultaty, zmniejszając częstość epizodów zrzucania wirusa. Nowe terapie skoncentrowane na wzmocnieniu odpowiedzi immunologicznej organizmu mogą przyczynić się do długotrwałej ochrony przed wirusem, co jest nadzieją dla pacjentów i lekarzy.
Statystyki z 2024 roku wskazują, że wprowadzenie nowych terapii może zredukować liczbę przypadków HSV-2 o 30% w ciągu najbliższych pięciu lat, co stanowi znaczący krok w kierunku poprawy zdrowia publicznego.
W miarę jak badania postępują, ważne jest, aby pacjenci byli świadomi nowych możliwości terapeutycznych i konsultowali się z lekarzami w celu znalezienia najlepszego podejścia do leczenia.
Napisane przez Petrę Rattue
