Istnieją dwa główne typy raka płuca: niedrobnokomórkowy rak płuc i drobnokomórkowy rak płuca. Każdy ma swój własny system etapowania, proces, który określa stopień rozprzestrzeniania się raka.
Inscenizacja pomaga lekarzom przewidzieć perspektywy i opracować najlepszy możliwy plan leczenia.
Gradacja
Oba główne typy raka płuc mają własne systemy oceny zaawansowania.
Niedrobnokomórkowego raka płuca
Według American Cancer Society (ACS), niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC) stanowi około 80 procent przypadków raka płuc. Trzy główne podtypy NSCLC to:
- Rak gruczołowy. Stanowi to 40 procent przypadków raka płuca. Zwykle znajduje się w zewnętrznych częściach płuc. Rośnie wolniej niż dwa pozostałe podtypy, więc istnieje większa szansa na znalezienie guza, zanim się rozprzestrzeni.
- Rak płaskonabłonkowy. Stanowi to około 25-30% przypadków raka płuc. Rośnie z komórek, które wyścielają wnętrze dróg oddechowych płuc. Rak płaskonabłonkowy zwykle znajduje się w centrum płuca.
- Rak wielkokomórkowy. Stanowi to 10-15 procent przypadków raka płuc. Można go znaleźć w dowolnej części płuca i ma tendencję do wzrostu szybciej niż inne podtypy.
NSCLC jest najczęściej przeprowadzane za pomocą systemu o nazwie klasyfikacji TNM:
- T – rozmiar guza i lokalizacja
- N – liczba pobliskich węzłów chłonnych, które się zaangażowały
- M – przerzuty, czyli jak daleko rozprzestrzenił się rak
Korzystając z kombinacji wyników T, N i M, lekarze mogą kategoryzować NSCLC na cztery różne etapy:
- Etap 1 występuje wtedy, gdy guz jest w pojedynczym płucu i nie rozprzestrzenił się na żadne węzły chłonne lub odległe narządy.
- Etap 2 oznacza, że rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne wewnątrz płuc, ale nie rozprzestrzenił się na żadne odległe narządy.
- Stadium 3 diagnozuje się, gdy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne w centrum klatki piersiowej, ale nie rozprzestrzenił się na odległe narządy.
- W stadium 3a rak nie rozprzestrzenił się na przeciwną stronę ciała.
- W stadium 3b rozprzestrzenił się na węzły chłonne w przeciwległym płucu i rozwijał się powyżej kości kołnierza do gardła i szyi.
- Etap 4 jest diagnozowany, gdy rak rozprzestrzenił się w organizmie.
Prognozy dotyczące tych etapów są zwykle podawane jako odsetek osób nadal żyjących 5 lat po diagnozie. Poniższe stawki pochodzą z artykułu przeglądowego z 2015 r. W:
- etap 1: 60-80 procent
- etap 2: 30-50 procent
- operatywny etap 3a: 10-15 procent
- nieoperacyjny etap 3a: 2-5 procent
- etap 3b: 3-7 procent
- etap 4: 1 procent
Drobnokomórkowy rak płuc
Rak drobnokomórkowy płuc (SCLC) stanowi około 15 procent wszystkich przypadków raka płuca. Najczęściej stosowanym systemem klasyfikacji SCLC jest podział choroby na dwie kategorie:
- Ograniczony etap, gdy po jednej stronie klatki piersiowej występuje rak.
- Rozległe stadium, kiedy rak rozprzestrzenił się po przeciwnej stronie ciała.
SCLC ma tendencję do szybkiego wzrostu i rozprzestrzeniania się, co utrudnia leczenie. Ogólna pięcioletnia stopa przeżycia wynosi około 5-10 procent, z lepszymi perspektywami na ograniczonym etapie niż rozległe.
Objawy i badania przesiewowe
Objawy raka płuc często mogą być mylone z zapaleniem oskrzeli lub zapaleniem płuc. Jest to jeden z powodów, dla których ponad 70 procent nowotworów płuca znajduje się już w zaawansowanym stadium.
Jednak im wcześniej wykryto raka płuc, tym większe są szanse na pomyślne leczenie. ACS mówi, że należy skonsultować się z lekarzem, jeśli ktoś:
- ma uporczywy kaszel lub kaszel krwią lub ciemną flegmą
- ma ochrypły głos, ból w klatce piersiowej, duszność lub świszczący oddech
- często ma infekcje dróg oddechowych
- czuje się zmęczony lub słaby, albo stracił apetyt i traci na wadze
W miarę postępu raka płuc mogą pojawić się nowe objawy. Niektóre z nich obejmują:
- bóle głowy, zawroty głowy lub napady padaczkowe z powodu rozprzestrzeniania się raka na układ nerwowy
- żółtaczka, z powodu raka rozprzestrzeniającego się w wątrobie
- grudki pod skórą, z powodu raka rozprzestrzeniającego się na węzły chłonne
- ból pleców, ból biodra lub ogólny ból kości
Nawet bez żadnego z tych objawów można zalecić profilaktyczne badania przesiewowe raka płuca. Chociaż nie wykazano istotnych korzyści dla pacjentów niskiego ryzyka, istnieją mocne dowody na to, że badania przesiewowe u ciężko pracujących palaczy mogą znacznie zmniejszyć śmiertelność.
Badanie z 2011 r. Wykazało 20 procent mniej zgonów u osób palących ciężko, które poddano corocznym skanom TK, w porównaniu z grupą ciężko palących, którzy nie byli poddawani badaniu przesiewowemu.
Diagnoza
Jeśli objawy są podejrzane, lekarz najpierw przeprowadzi proste prześwietlenie klatki piersiowej. Jeżeli zostaną wykryte oznaki guza, zostanie zamówione skanowanie CT, MRI lub PET. Skany te dają bardziej szczegółowy obraz i mogą ujawnić rozmiar, kształt i położenie guza.
Następnym krokiem jest ustalenie, czy guz jest nowotworowy, a jeśli tak, jaki rodzaj raka płuc niesie. Aby to zrobić, należy spojrzeć na komórki płuc pod mikroskopem i przeprowadzić kilka testów genetycznych.
Biopsję tkanki płucnej można wykonać przy użyciu igły lub chirurgii. Alternatywnie, próbki komórek można pobierać z flegmy lub płynu otaczającego płuca.
Leczenie
Na podstawie zgromadzonych informacji można opracować plan leczenia. Leczenie może obejmować kombinację metod, w zależności od stadium i rodzaju raka płuc oraz genetycznego składu guza.
Tradycyjne formy leczenia to chirurgia, radioterapia i chemioterapia:
- Operacja: Jeśli rak zostanie wykryty odpowiednio wcześnie, możliwe będzie usunięcie głównego guza i innych komórek rakowych.
- Promieniowanie: Promieniowanie uszkadza DNA komórek nowotworowych, dopóki nie będą już mogły się rozprzestrzeniać, skutecznie zmniejszać lub zabijać guza.
- Chemioterapia: leki wstrzykiwane dożylnie przeszkadzają w DNA komórki rakowej, powstrzymując je od wzrostu i rozprzestrzeniania się.
Jednak leki naświetlania i chemioterapii nie są w stanie odróżnić zdrowych komórek od komórek rakowych. W rezultacie zdrowe komórki są również uszkadzane w wyniku tych zabiegów.
Oprócz tych tradycyjnych terapii nowe leki atakujące komórki nowotworowe stają się coraz bardziej dostępne. Zwykle mają one mniej poważne skutki uboczne i często mogą leczyć nowotwory, których chemioterapia nie jest w stanie.
- Terapie ukierunkowane: leki te są ukierunkowane na konkretne białka wytwarzane tylko przez komórki nowotworowe. Białka te powstają w wyniku nieprawidłowych zmian DNA, które można zidentyfikować poprzez testy genetyczne nowotworów.
- Immunoterapia: Niektóre białka na powierzchni komórek odpornościowych działają jak włączniki i wyłączniki, dzięki czemu zdrowe komórki ciała mogą sygnalizować im, że nie atakują. Leki immunoterapeutyczne działają poprzez utrzymywanie włączonych białek, dzięki czemu układ odpornościowy działa na atak komórek nowotworowych.
Jeśli leczenie nie jest możliwe, istnieją programy terapii, które łagodzą objawy, łagodzą ból i zapewniają najlepszą możliwą jakość życia. Ten rodzaj terapii nazywa się opieką paliatywną.
Niedawny artykuł na temat profili Dr. B. J. Miller, były dyrektor wykonawczy Projektu Hospicjum Zen, program opieki paliatywnej, który pracuje nad „ponownym opracowaniem [pacjenta] wersji rzeczywistości, normalności, aby dostosować się do cierpienia”.
Jak zmniejszyć ryzyko raka płuc
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) twierdzi, że rak płuc jest drugą najczęstszą formą raka i główną przyczyną zgonu z powodu raka.
Jednym z największych czynników ryzyka zachorowania na raka płuc jest palenie tytoniu. Badanie National Institute of Health z 2012 roku wykazało, że prawie 800 000 zgonów z powodu raka płuc zostało w Stanach Zjednoczonych odwróconych w latach 1975-2000 z powodu spadku liczby palaczy.
W związku z tym najlepszym sposobem zmniejszenia ryzyka zachorowania na raka płuc jest nie palenie tytoniu lub rzucenie palenia.
