Wskaźnik masy ciała (BMI) jest używany od ponad 100 lat, aby pomóc pracownikom służby zdrowia w podjęciu decyzji, czy pacjent ma nadwagę lub niedowagę.
Jest stosowany w badaniach populacyjnych, przez lekarzy, trenerów osobistych i innych.
Jednak BMI ma kilka ważnych wad. Na przykład nie mierzy całkowitej zawartości tłuszczu lub tkanki beztłuszczowej (mięśniowej).
BMI pochodzi od prostej formuły matematycznej. Został opracowany w 1830 roku przez Lamberta Adolphe’a Jacquesa Queteleta, belgijskiego astronoma, matematyka, statystyka i socjologa.
Ma na celu oszacowanie, czy dana osoba ma zdrową wagę poprzez podzielenie jej wagi w kilogramach (kg) przez wzrost w metrach do kwadratu.
Szybkie fakty na temat BMI:
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących BMI. Więcej szczegółów znajduje się w głównym artykule.
- BMI został wykorzystany do przedstawienia, czy ludzie mają nadwagę lub niedowagę od ponad 100 lat.
- Dzieli masę osoby przez podniesienie jej do kwadratu.
- BMI od 18,5 do 24,99 uważane jest za zdrowe, ale niektórzy ludzie są zdrowi z innymi BMI.
- Zaproponowano inne rozwiązania, takie jak nowy sposób obliczania BMI, pomiaru tkanki tłuszczowej lub stosowania stosunku talii do wzrostu.
Formuła BMI
Aktualny kalkulator BMI dzieli wagę osoby według jej wzrostu do potęgi 2 lub do kwadratu:
BMI = masa (kg) / wysokość 2
Zgodnie z większością kryteriów akceptowanych na całym świecie:
- BMI wynoszący 18,49 lub mniej oznacza, że dana osoba ma niedowagę
- BMI od 18,5 do 24,99 oznacza, że mają normalną wagę
- BMI od 25 do 29,99 oznacza, że mają nadwagę
- BMI wynoszący 30 lub więcej oznacza, że są otyłe
Jeśli chcesz dowiedzieć się, jakie jest Twoje BMI, skorzystaj z naszego kalkulatora BMI.
Czy to zbyt proste?
Kiedy Quetelet opracował wzór BMI, nie było komputerów, kalkulatorów ani urządzeń elektronicznych, więc opracował prosty system.
Niektórzy twierdzą, że dysponujemy technologią, która może nam pomóc w obliczeniu złożoności. W końcu ludzie są trójwymiarowi, a nie dwuwymiarowi, a zdrowe ciała rosną w różnych kształtach i rozmiarach.
W 2013 r. prof. Nick Trefethen, matematyk z Uniwersytetu Oksfordzkiego w Wielkiej Brytanii, napisał list, w którym zakwestionował przydatność obecnej formuły BMI, nazywając ją «dziwaczną miarą».
Trefethen argumentował, że formuła prowadzi do zamieszania i dezinformacji. Mówi, że wzrost ten dzieli wagę za dużo, gdy ludzie są krótcy, a przez zbyt mało, gdy są wysocy.
Rezultat jest taki, że krótkich ludzi mówi się, że są oni szczuplejsi niż w rzeczywistości, podczas gdy wysocy ludzie myślą, że są grubsi niż oni.
On zaleca «nowy kalkulator BMI», który:
- mnoży wagę o 1,3 dla miar metrycznych (kilogramów) lub o 5,734 dla miar imperialnych (funtów)
- dzieli wagę według wzrostu na moc 2,5, zamiast 2 lub kwadrat
BMI (metryczne) = 1,3 x masa (kg) / wysokość (m) 2.5
lub
BMI (imperialny) = 5734 * ciężar (lb) / wzrost (w) 2.5
Możesz spróbować tutaj.
Trefethen zwraca uwagę, że żadne obliczenia przypisujące jednej osobie nie będą doskonałe. Ludzie są zbyt skomplikowani, aby można ich było opisać za pomocą jednej postaci. Uważa on jednak, że to nowe obliczenie przybliża rzeczywistość ludzkiego kształtu i wielkości.
Mięśnie czy tłuszcz?
Jednym z problemów z BMI jest to, że nie rozróżnia mięśnia i tłuszczu.
Rozważ to:
- Osoba, która nie wykonuje ćwiczeń, ma 1,83 metra lub 6 stóp wysokości i waży 92 kg lub 203 funty, miałaby BMI 27.
- Sportowiec olimpijski o wzroście 1,83 m lub wysokości 6 stóp i wadze 96 kilogramów lub 211 funtów miałby BMI równy 28.
Zgodnie z tym, sportowiec ma większą «nadwagę» niż osoba, która nie wykonuje ćwiczeń fizycznych. Mięsień jednak waży około 18 procent więcej niż tłuszcz, więc nie jest to prawda.
Mimo to, Trefethen zwraca uwagę, że jeśli mięsień jest 18 procent gęstszy niż tłuszcz, osoba, która ćwiczyła wystarczająco dużo, aby zamienić 10 procent tłuszczu w mięśnie, nadal zwiększyłaby swoje BMI o zaledwie 1,8 procent. BMI nadal nie reprezentowałby wzrostu sprawności.
Co powie Quetelet?
Profesor Alain Goriely, również matematyk z Uniwersytetu Oksfordzkiego, twierdzi, że Quetelet prawdopodobnie wspierałby nowy sposób obliczania BMI.
W 1842 roku Quetelet najwyraźniej napisał: «Gdyby mężczyzna wzrastał jednakowo we wszystkich wymiarach, jego waga w różnym wieku byłaby sześcianem jego wzrostu».
Następnie wyjaśnił, że w pierwszym roku życia nasza szerokość jest większa proporcjonalnie do wzrostu, ale potem rośniemy w stosunku do naszej szerokości.
Z tego prof. Goriely rozumie, że Quetelet myślał, że wzrost powinien być sześcianem dla niemowląt w wieku do jednego roku, a następnie podniesiony do kwadratu do czasu, gdy byli dorośli. Czemu nie ulepszyć tej figury do czegoś pomiędzy?
Inne opcje
Zaproponowano inne opcje oceny, czy dana osoba ma nadwagę czy nie.
Obwód w talii i stosunek talii do wzrostu
Jedną z propozycji jest połączenie BMI z obwodem w talii (WC) dla dokładniejszego pomiaru.
Jednak niektórzy naukowcy twierdzą, że stosunek talii do wysokości (WHtR) może być bardziej odpowiedni niż sam BMI lub BMI z WC, ponieważ udowodniono, że jest on predyktorem zdrowia kardiometabolicznego.
Naukowcy zasugerowali utrzymanie obwodu w talii na mniej niż połowie wysokości, aby zmaksymalizować zdrowie i długość życia.
Osoba z otyłością wokół brzucha ma wyższe ryzyko chorób serca i zaburzeń metabolicznych, ponieważ tłuszcz wpływa na narządy wewnętrzne, takie jak wątroba, serce i nerki. Tłuszcz wokół bioder i ud uważa się za mniej ryzykowny.
Pomiar tkanki tłuszczowej
Inną opcją jest pomiar tkanki tłuszczowej. Mężczyźni i kobiety potrzebują różnych ilości tłuszczu.
- Dla mężczyzn 2 do 4 procent tłuszczu uważa się za zdrowe, a ponad 25 procent jest klasyfikowane jako otyłość.
- Dla kobiet od 10 do 13 procent tłuszczu jest zdrowe, ale ponad 32 procent jest uważane za oznakę otyłości.
Badania sugerują, że pomiar tłuszczu daje dokładniejszy obraz zagrożeń dla zdrowia, ale uzyskanie dokładnej miary nie jest łatwe.
Metody obejmują:
- suwmiarka
- pletyzmografia przemieszczeń powietrza
- interakcja bliskiej podczerwieni
- absorpcjometria rentgenowska o podwójnej energii (DXA)
Jednak pozostaje jeszcze wiele do zrobienia, dopóki nie stanie się to tak proste, jak użycie kalkulatora BMI.
Czy BMI błędnie klasyfikuje ludzi?
Osoba, której BMI mówi, że ma nadwagę lub jest otyła, często uważana jest za niezdrową, podczas gdy osoby z prawidłowym BMI są często postrzegane jako zdrowe, ale badania opublikowane w 2016 roku sugerują, że było to nieprawidłowe dla 75 milionów Amerykanów.
Naukowcy odkryli, że 54 miliony Amerykanów zostało zaklasyfikowanych jako osoby z nadwagą lub otyłe, ale środki kardiometaboliczne wykazały, że są zdrowe. Kolejne 21 milionów zostało sklasyfikowanych jako «normalne» pod względem BMI, ale były niezdrowe.
Inni naukowcy sugerują jednak, że chociaż niektórzy ludzie wydają się mieć nadwagę, ale są zdrowi, dodatkowa waga stawia ich na wyższe ryzyko niektórych chorób w miarę starzenia.
Idealna zdrowa waga
Zdrowa waga jest trudna do precyzyjnego określenia. Jeden rozmiar nie pasuje do wszystkich.
Czynniki wpływające na prawidłową wagę obejmują:
- ogólne zdrowie
- wysokość
- stosunek mięśniowo-tłuszczowy
- gęstość kości
- typ ciała
- seks
- wiek
Wskaźnik BMI jest przydatny do badania populacji i trendów i może dać przybliżony obraz naszego stanu zdrowia i masy ciała. W rzeczywistości, na razie jest to prawdopodobnie najlepszy przewodnik, jaki mamy.
Ważniejsze może być przestrzeganie zdrowego trybu życia przy zrównoważonej diecie i regularnych ćwiczeniach, aby w pierwszej kolejności zapobiec zbijaniu się na funty.
Aktualne badania i zalecenia na 2024 rok
W ostatnich latach badania nad wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz alternatywnymi metodami oceny zdrowia wykazały, że istnieje potrzeba bardziej zróżnicowanego podejścia. W 2024 roku, nowe badania dostarczają dowodów na to, że BMI może nie być najlepszym wskaźnikiem zdrowia indywidualnego. Zamiast tego, naukowcy sugerują, aby koncentrować się na wskaźnikach takich jak obwód talii oraz stosunek talii do wzrostu.
Badania wykazały, że osoby z normalnym BMI, ale wysokim obwodem talii mają zwiększone ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych. Osoby o zdrowym BMI, ale z nadmiarem tkanki tłuszczowej, mogą być narażone na choroby metaboliczne. Dlatego ważne jest, aby nie polegać wyłącznie na BMI, ale również brać pod uwagę inne czynniki zdrowotne.
Eksperci zalecają również regularne badania lekarskie, które pozwalają na monitorowanie zdrowia metabolicznego, a nie tylko wagi. To, co jest kluczowe, to indywidualne podejście do zdrowia, w którym uwzględnia się różnorodność typów ciała, poziom aktywności fizycznej i styl życia.
W związku z tym, zamiast dążyć do konkretnej wartości BMI, lepiej jest skupić się na ogólnym stanie zdrowia, aktywności fizycznej oraz na zdrowej diecie, aby osiągnąć i utrzymać optymalną wagę oraz zdrowie w dłuższej perspektywie czasowej.
