Dysocjacyjna fuga jest tym, z czego tworzone są tajemnice. Pozornie nie wiadomo skąd, a czasem po traumie, osoba zapomina, kim jest, skąd się wzięła i inne fakty na temat swojej tożsamości.
Osoba może również wydawać się znikać z ich życia i ich znajomych wzorców. Ten stan jest jednak bardzo realnym zaburzeniem psychicznym.
Jednym z najbardziej znanych przypadków możliwej fugi dysocjacyjnej jest Agatha Christie. 3 grudnia 1926 roku tajemnicza pisarka nagle zniknęła z domu w Anglii. Następnego dnia znaleziono jej samochód z włączonymi światłami i całym jej dobytkiem.
W końcu Christie została znaleziona w uzdrowisku, gdzie zameldowała się pod innym nazwiskiem. Nigdy więcej nie omawiała tego epizodu i nie podano żadnego wyjaśnienia jej zniknięcia.
Czym jest fuga dysocjacyjna?
Fuga dysocjacyjna jest formą dysocjacyjnej amnezji, w której dana osoba zapomina, kim jest.
Oprócz amnezji, ktoś z dysocjacyjną fugą doświadcza nagłego i nieoczekiwanego epizodu podróży. Słowo „fuga” pochodzi od łacińskich słów „lot” lub „uciekać”.
Ten stan fugi może trwać od godzin do miesięcy, a czasem dłużej.
Stan może być sposobem na uniknięcie sytuacji stresowej lub traumatycznej. Jednak prawdziwa fuga dysocjacyjna nie jest stanem wymyślonym. Fuga dysocjacyjna nie jest też świadomą próbą uniknięcia trudnej sytuacji.
Objawy
Objawy fugi dysocjacyjnej mogą być trudne do wykrycia. Osoba w środku jednego może działać lub wydawać się normalna lub może działać tylko lekko zdezorientowana.
Osoba doświadczająca fugi dysocjacyjnej może nie chcieć przyciągać uwagi i może po prostu zniknąć.
Inne objawy fugi dysocjacyjnej mogą obejmować:
- zamieszanie
- oderwanie emocjonalne
- zagmatwana tożsamość
- depresja
- niepokój
- wędrowny
- idąc gdzieś niecodziennie
- doświadcza dużego stresu w pracy
- nagle unikając miejsc
Istnieją trzy rodzaje amnezji lub zapomnienia związane ze stanem fugi.
1. Zlokalizowana amnezja: gdy dana osoba nie może zapamiętać określonego zdarzenia, wydarzeń lub okresu. Zapomniany okres jest zwykle czasem traumatycznym lub stresującym, ma wyraźne punkty początkowe i końcowe. Ludzie mogą doświadczać więcej niż jednego epizodu utraty pamięci.
2. Selektywna amnezja: osoba zapomina tylko część lub część wydarzeń, które miały miejsce.
3. Uogólniona amnezja: Uogólniona amnezja odnosi się do sytuacji, w której dana osoba zapomina, kim jest i skąd pochodzi. Osoba całkowicie zapomina o swojej historii życia, czasami włączając w to umiejętności, które opanowali. Ten typ amnezji występuje rzadko, ale najczęściej u osób z ekstremalną traumą, takich jak weterani wojenni lub ofiary napaści na tle seksualnym.
Gdy fuga się kończy, dana osoba znajduje się w nowej sytuacji życiowej, nie pamiętając, jak się tam dostali lub co się wydarzyło w międzyczasie.
Ten powrót do normalności może sprawić, że człowiek poczuje się zawstydzony, niewygodny i przestraszony.
Przyczyny
Fuga dysocjacyjna jest zazwyczaj, choć nie zawsze, wyzwalana przez traumatyczne wydarzenie, takie jak:
- rzepak
- Wypadki
- walka
- klęska żywiołowa
- przemoc
- długotrwałe nadużywanie fizyczne lub emocjonalne
Zdarzenia te nie muszą się zdarzyć osobie dotkniętej fugą. Świadomość tych wydarzeń może być tak traumatyczna, że wyzwala stan dysocjacji.
Diagnoza
Rozpoznanie tego stanu następuje zwykle po zakończeniu fugi i po tym, jak osoba dotknięta chorobą opowiedziała, co się z nimi stało.
Każdy, kto miał lub mógł mieć stan fugi, powinien niezwłocznie zgłosić się do lekarza w celu oceny.
Lekarz zaleci dokładny egzamin i historię medyczną, aby wykluczyć przyczynę medyczną zdarzenia, takiego jak epilepsja lub inne zaburzenia napadowe.
Jeśli nie zostanie znaleziona inna przyczyna, osoba ta zostanie skierowana do psychologa w celu oceny psychologicznej.
Leczenie
W większości przypadków fuga dysocjacyjna jest izolowanym wydarzeniem i nie powtarza się. W innych przypadkach amnezja związana ze zdarzeniem i stanem fugi będzie się utrzymywać nawet po zakończeniu fugi.
Leczenie skupi się na pomocy osobie radzącej sobie z tym, co się wydarzyło, oraz na identyfikacji tego, co wywołało stan fugi. Ten rodzaj leczenia jest wykonywany przez pracę z wyszkolonym terapeutą doświadczonym w pomaganiu ludziom poprzez traumatyczne wydarzenia.
- Terapia poznawcza lub „terapia rozmów” jest niezbędna, aby pomóc osobie radzić sobie z wzorcami myślowymi otaczającymi wydarzenie i budować odpowiednie mechanizmy radzenia sobie, posuwając się naprzód.
- Zastosowano hipnoterapię, aby pomóc pacjentom odzyskać utracone wspomnienia i pracować nad nimi.
- Kreatywne terapie, takie jak sztuka czy muzyka, pomagają ludziom odkrywać ich myśli i emocje w kreatywny i bezpieczny sposób. Pomaga także osobie odzyskać poczucie samokontroli po stanie fugi.
- Terapia grupowa może zapewnić ciągłe wsparcie dla osoby, która przechodzi przez ich powrót do zdrowia.
- Terapia rodzinna może pomóc w uzupełnieniu leczenia i pomóc rodzinie posunąć się do przodu i leczyć po fugie.
Leki przeciwdepresyjne lub leki przeciwlękowe mogą być konieczne, ponieważ osoba zaczyna odzyskiwać zdrowie po tym, co się stało.
Komplikacje
Dysocjacyjna fuga i, potencjalnie, traumatyczne wydarzenie, które ją spowodowało, wiąże się z kilkoma innymi stanami psychicznymi, w tym:
- zespołu stresu pourazowego
- depresja
- niepokój
- zaburzenia snu
- używanie narkotyków lub alkoholu
- myśli samobójcze
Z uwagi na powagę tego stanu i związane z nim warunki, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Za każdym razem, gdy ktoś bliski wykazuje niezwykłe zachowanie, oznaki pomyłki lub utraty pamięci, należy skontaktować się z lekarzem. Jest to szczególnie prawdziwe po traumatycznym wydarzeniu.
Perspektywy
Perspektywy dla osoby, która miała fugę dysocjacyjną, są doskonałe i poprawia się, gdy rozpoczyna się leczenie.
Podczas gdy niektórzy ludzie odzyskują swoje wspomnienia, inni ludzie z dysocjacyjną fugą mogą nigdy całkowicie nie pamiętać wydarzeń, które miały miejsce w tym czasie.
