Mankiet pochwy to zamknięcie wykonane w górnej części pochwy, w pobliżu miejsca, w którym zazwyczaj znajduje się szyjka macicy. Chirurg tworzy mankiet dopochwowy, łącząc górną część pochwy, zwykle jako część całkowitej lub radykalnej histerektomii.
Lekarze zalecają histerektomię kobietom, które skorzystałyby na chirurgicznym usunięciu macicy. Szyjka macicy jest najniższą częścią macicy, gdzie spotyka pochwę.
Podczas całkowitej lub radykalnej histerektomii chirurg usuwa całą macicę kobiety, w tym szyjkę macicy. Wówczas chirurg wykona mankiet pochwy w miejscu szyjki macicy.
Czasami procedura manekina pochwy będzie wykonywana oddzielnie od histerektomii, jeśli ta okolica wymaga naprawy z powodu rozdarcia lub niewłaściwego gojenia.
Poprawa
Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem na temat procesu zdrowienia, ponieważ każda kobieta jest inna i może skorzystać z indywidualnego planu zdrowienia.
Zwykle lekarz przekaże następujące instrukcje kobiecie, która właśnie przeszła całkowitą histerektomię:
- Odpocznij w łóżku przez kilka pierwszych tygodni.
- Unikaj forsownych ćwiczeń.
- Nie podnoś więcej niż 10 funtów.
- Trzymaj się z daleka od wszelkich aktywności, które wywierają nacisk na obszar miednicy.
- Kontroluj przewlekłe kaszle.
- Unikaj napięć podczas ruchów jelit.
- Powstrzymaj się od aktywności seksualnej.
- Nie używaj tamponów.
- Nie wkładaj do pochwy nic poza przepisanymi lekami.
Lekarz będzie również przepisywał leki, aby zapobiec infekcjom i zmniejszyć ból. Lekarz może również zalecić krem estrogenowy, który można zastosować na mankiet dopochwowy, aby pomóc go wyleczyć.
Odzyskiwanie po histerektomii za pomocą mankietu pochwy trwa minimum 6-8 tygodni, ale może trwać dłużej, w zależności od ogólnego stanu zdrowia danej osoby.
Podczas powrotu do zdrowia po histerektomii za pomocą mankietu pochwy, kobieta może zostać poproszona o wizytę u lekarza w celu sprawdzenia stanu pacjenta. Lekarz upewni się, że mankiet z pochwy jest prawidłowo leczony i że nie ma oznak infekcji.
Jeśli na miejscu mankietu pochwy tworzy się blizna, lekarz może zastosować niewielką ilość azotanu srebra, aby wypalić blizny i wspomóc gojenie.
Usunięcie blizny może być niewygodne, ale nie powinno być bolesne. Zwykle można to zrobić w gabinecie lekarskim bez potrzeby oddzielnego spotkania.
Ryzyka
Podczas gdy pochwy są ogólnie bezpieczne, istnieje niewielkie ryzyko zerwania mankietu. Zerwanie mankietu pochwy następuje, gdy brzegi rany pękają lub pękają.
Odchylenie mankietu pochwy, znane również jako pęknięcie mankietu pochwy, jest rzadkie. Ze względu na technikę szycia lub cięcia kobiety są bardziej narażone na tę komplikację, jeśli przeszły histerektomię laparoskopową lub zrobotyzowaną zamiast histerektomii brzusznej lub pochwowej.
Jeśli rozerwanie mankietu pochwy jest bardzo duże, mogą wystąpić dodatkowe komplikacje, w tym wytrzewienie jelit. Dzieje się tak, gdy wnętrzności przepychają się przez rozdarty mankiet pochwy.
Czynniki zwiększające ryzyko łezki pochwy po histerektomii obejmują:
- osłabione mięśnie dna miednicy
- angażowanie się w aktywność seksualną przed zagojeniem mankietu pochwy
- palić papierosy
- niekontrolowana cukrzyca
- otyłość
- chroniczne zatwardzenie
- każdy stan, który powoduje przewlekły lub ciężki kaszel
- infekcje pochwy
- zanik pochwy
- osłabiony układ odpornościowy
- historia promieniowania w okolicy miednicy
Objawy łzawienia pochwy
Chociaż łzy w pochwie są rzadkością, mogą być zagrożeniem dla życia.
Kobiety, które wykonują mankiet z pochwy w ramach histerektomii, powinny natychmiast uzyskać pomoc lekarską, jeśli wystąpią którekolwiek z poniższych objawów:
- nagły lub silny ból brzucha lub miednicy
- upławy lub krwawienie z pochwy
- ciśnienie w pochwie lub w dolnej części miednicy
- płyn pędzi do pochwy
- nieprzyjemny zapach pochodzący z pochwy
O ile podczas kilku dni od wycięcia macicy najprawdopodobniej dojdzie do łez w pochwie, mogą one wystąpić w dowolnym momencie po zabiegu.
W większości przypadków łzy pojawiają się spontanicznie, ale mogą być również wywoływane przez aktywność seksualną lub ruchy jelit.
Naprawa mankietu pochwy
Osoba wymagająca zabiegu chirurgicznego w celu naprawienia mankietu pochwy, jeśli doznaje łezki pochwy. Inne komplikacje wymagające naprawy mankietu pochwy obejmują:
- ropień
- zapalenie otrzewnej, które jest stanem zapalnym podbrzusza i jego narządów
- krwiak, który jest nagromadzeniem krwi poza naczyniami krwionośnymi
- wypatroszenie jelit
W niektórych przypadkach częściowego rozdarcia mankietu pochwowego chirurg może naprawić mankiet przez pochwę zamiast wykonywać zewnętrzne nacięcie.
Osoba otrzyma dożylnie płyny i antybiotyki przed i po operacji. Długość zabiegu chirurgicznego może się różnić w zależności od tego, co spowodowało rozdarcie lub inne powikłania.
Po zabiegu osoba zostanie przewieziona do sali pooperacyjnej i monitorowana, gdy znieczulenie ustąpi. Być może będą musieli zostać na noc w szpitalu, szczególnie jeśli wpłynie to na pracę jelit.
Po naprawie mankietu pochwy ludzie muszą odczekać 8 do 12 tygodni na odpoczynek. W tym czasie lekarz zaleci unikanie wszelkich czynności, które obciążają nowe nacięcie, w tym ciężkiego podnoszenia i seksu. Wielu lekarzy zasugeruje również dużo odpoczynku i ograniczy intensywne ćwiczenia.
Najlepszym sposobem, aby kobieta zarządzała mankietem pochwy, jest przestrzeganie wszystkich instrukcji lekarza po histerektomii.
Niektóre kobiety mogą poczuć się lepiej w ciągu zaledwie kilku tygodni po operacji. Mogą się zbyt mocno naciskać fizycznie lub uprawiać seks przed zagojeniem mankietu pochwy, powodując przypadkowe uszkodzenie ciała lub rozdarcie.
Kobieta uzdrawiająca po histerektomii i procedurze pochwy powinna być delikatna dla ich ciała i unikać aktywności fizycznej i seksualnej, dopóki mankiet nie zostanie całkowicie wyleczony.
Perspektywy
Krwawienie z pochwy i komplikacje są rzadkie, ale ważne jest, aby podjąć środki ostrożności. Kobiety mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych powikłań, stosując zindywidualizowany plan rekonwalescencji po operacji i dając organizmowi dużo czasu na leczenie.
Jeśli kobieta potrzebuje naprawy mankietu pochwy, najprawdopodobniej będzie musiała poświęcić do 12 tygodni na powrót do zdrowia, zanim lekarz zwolni ją, by wznowić normalne czynności, w tym aktywność fizyczną i ruchową.
