Czym jest pierwotny i wtórny brak miesiączki?

Brak miesiączki odnosi się do braku kobiecej miesiączki, gdy jest w okresie rozrodczym.

Brak miesiączki może być zdrowy i naturalny. W czasie ciąży miesiączka ustaje. U wielu kobiet kończy się ona również karmieniem piersią. W wieku około 50 lat przerwy całkowicie się zatrzymują. Może jednak również wskazywać na problem zdrowotny.

Rodzaje braku miesiączki

Brak miesiączki dzieli się zasadniczo na dwa rodzaje:

Pierwotny brak miesiączki

W początkowym braku miesiączki menstruacja nie rozpoczyna się w okresie dojrzewania. Jeśli młoda kobieta rozwija się normalnie, ale nie rozpoczyna swoich miesiączek w wieku 15 lat, powinna zgłosić się do lekarza. Jeśli młoda kobieta od 13 lat nie ma jeszcze oznak dojrzewania, ona również powinna zasięgnąć porady lekarskiej.

Pierwotny brak miesiączki jest rzadki. W Stanach Zjednoczonych rozpowszechnienie wynosi mniej niż 0,1 procenta.

Wtórny brak miesiączki

We wtórnym braku miesiączki zaczynają się okresy kobiety, ale potem przestają występować. Jest to normalne podczas ciąży lub laktacji, ale może również oznaczać problem. W Stanach Zjednoczonych uważa się, że wtórny brak miesiączki dotyczy około 4 procent kobiet w trakcie ich życia.

Wtórne miesiączkowanie jest czasami definiowane jako brak miesiączki przez co najmniej 6 miesięcy u kobiety, która poprzednio miała normalne miesiączki.

Przyczyny wtórnego braku miesiączki

Miesiączka może się zatrzymać z powodu zaburzeń ginekologicznych, ciężkiej choroby, stresu fizycznego lub z powodu ciężkiej niedowagi kobiety.

Jeśli wskaźnik masy ciała kobiety (BMI) spadnie poniżej 19, ryzyko wystąpienia wtórnego braku miesiączki znacznie wzrośnie. Poważna utrata masy ciała może być wynikiem choroby fizycznej lub zaburzeń odżywiania.

Surowe ćwiczenia mogą powodować wtórne miesiączkowanie. Jest to powszechne wśród konkurencyjnych biegaczy długodystansowych i profesjonalnych tancerzy baletowych.

Poważne wstrząsy emocjonalne lub skrajny stres mogą również powodować zatrzymanie się okresów kobiecych.

Niektóre leki, takie jak środki antykoncepcyjne zawierające tylko progesteron, oraz wiele leków psychotropowych może spowodować brak miesiączki. Inne leki wpływające na menstruację obejmują:

• Leki przeciwpsychotyczne
• Chemioterapia raka
• Leki przeciwdepresyjne
• Leki na ciśnienie krwi
• Leki na alergie.

Brak miesiączki może również być skutkiem długotrwałej choroby, takiej jak zespół policystycznych jajników lub przedwczesna niewydolność jajników. Niedoczynność tarczycy, w której tarczyca jest niedoczynna, również może ją wywołać. Guz przysadki może zakłócać okresy.

W zależności od przyczyny braku miesiączki mogą wystąpić inne objawy. Obejmują one:

• Mleczny wyciek z brodawki
• Wypadanie włosów
• Bół głowy
• Zmiany w wizji
• Nadmiar zarostu
• Ból miednicy
• Trądzik.

Kobiety, które doświadczają tych objawów, powinny zasięgnąć porady lekarza.

Innym powodem braku miesiączki może być stan genetyczny, który uniemożliwia prawidłową pracę jajników, taki jak zespół Turnera.

Kolejnym zaburzeniem genetycznym, które może opóźnić lub zakłócić miesiączkę, jest zespół niewrażliwości na androgeny, w którym kobieta ma wysoki poziom testosteronu.

Problemy z przysadką przysadki lub niedoczynność tarczycy mogą prowadzić do zaburzeń równowagi hormonalnej. Mogą to być guzy, łagodne lub rakowe, w przysadce mózgowej. Brak miesiączki może być oznaką nadczynności lub niedoczynności tarczycy.

Wady rozwojowe narządów rozrodczych mogą również wpływać na menstruację. Wada Mullera polega na tym, że macica i jajowody nie tworzą się tak, jak powinny.

Czasami rodzi się dziewczyna z problemem strukturalnym związanym z genitaliami. Czasami może brakować macicy i jajowodów. Mogą występować problemy z fuzją, w których rury nie łączą się prawidłowo.

W syndromie Müllerowskim lub zespole Mayera-Rokitansky-KusterHausera (MRKH) kobieta może mieć normalne jajniki, piersi i łechtaczkę, ale może nie być otwierania pochwy, a szyjka macicy i macica mogą nie być prawidłowo uformowane.

W takim przypadku rozwój reprodukcyjny nie będzie przebiegał zgodnie z normalnym schematem, a menstruacja może nie być możliwa. W niektórych przypadkach cykl wydaje się normalny, ale kobieta będzie miała trudności z seksem seksualnym i istnieje większe prawdopodobieństwo trudności z ciążą, w tym poronieniem i porodem przedwczesnym.

Diagnoza

Diagnoza wtórnego braku miesiączki skupi się na podstawowej przyczynie problemu. Jeden brakujący okres ogólnie nie będzie przedmiotem troski. Na tym etapie można wykonać test ciążowy.

W następujących sytuacjach dochodzenie uznaje się za właściwe:

• Kobieta ma dziewięć miesiączek w ciągu roku lub długość cyklu 35 dni lub więcej
• Kobieta, która zwykle ma regularne okresy, a następnie nie ma żadnych przez 3 miesiące
• Kobieta, której okresy są normalnie nieregularne, a następnie nie ma jej przez 6 miesięcy.

Przed przeprowadzeniem jakichkolwiek testów lekarz może zadawać pytania dotyczące:

• W jakim wieku rozpoczęła się menstruacja
• Jeśli kobieta jest aktywna seksualnie i może być w ciąży
• Niezależnie od tego, czy pacjent stracił lub przybrał na wadze i jaki rodzaj ćwiczeń wykonuje
• Cykl miesiączkowy pacjenta, na przykład długość cyklu i to, czy krwawienie jest ciężkie czy lekkie.

Następnie można wykonać szereg testów, w zależności od tego, jaka jest przyczyna. Pierwszy test prawdopodobnie będzie testem ciążowym. Inne testy mogą obejmować test czynności tarczycy, test czynności jajników, androgen i inne testy hormonalne.

Badania obrazowe mogą obejmować MRI, tomografię komputerową, ultrasonografię i histeroskopię, w której cienka, oświetlona kamera przechodzi przez pochwę i szyjkę macicy, aby zbadać macicę od środka.

Leczenie

Leczenie wtórnego braku miesiączki zależy od przyczyny.

Jeśli okresy nieobecności są spowodowane czynnikami stylu życia, takimi jak nadmierne ćwiczenia, zmiana planu ćwiczeń lub dostosowanie diety może pomóc w stabilizacji miesięcznego cyklu. Jeśli stres emocjonalny lub psychiczny jest problemem, może pomóc terapia psychologiczna.

Kobieta, która doświadczyła nadmiernej utraty masy ciała, może potrzebować profesjonalnie nadzorowanego systemu przyrostu masy ciała. Osoby z zaburzeniami odżywiania zostaną skierowane do psychiatry i dietetyka lub dietetyka.

Kobiety, których miesiączkowanie ustaje z powodu niedoczynności tarczycy, mogą być leczone tyroksyną, hormonem tarczycy. Jeśli kobieta ma nadwagę z powodu zespołu policystycznych jajników, może zalecić jej zmniejszenie masy ciała.

Okresy mogą powrócić, jeśli pacjent z przedwczesną niewydolnością jajnika otrzyma hormonalną terapię zastępczą (HTZ).

Jeśli dziewczynka urodzi się z niepełnymi lub nieprawidłowo ukształtowanymi narządami rozrodczymi, może być konieczna operacja, chociaż nie gwarantuje to, że będzie miała normalne cykle miesiączkowe.

Jeśli menstruacja nie powróci, być może kobieta doświadcza wczesnej menopauzy. Większość kobiet rozpoczyna menopauzę w wieku około 50 lat, ale u niektórych kobiet może rozpocząć się już 40 lat. Może to mieć wpływ na historię rodziny. Kobiety, które wcześnie rozpoczynają menopauzę, są bardziej narażone na osteoporozę. Należy zasięgnąć porady medycznej.