Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Czym jest hematopoetyczny przeszczep komórek macierzystych?

Hematopoetyczny przeszczep komórek macierzystych był po raz pierwszy stosowany w leczeniu niektórych typów raka, ale obecnie jest szeroko stosowany jako terapia różnych chorób autoimmunologicznych.

Należy jednak zauważyć, że chociaż Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła hematopoetyczne przeszczepy komórek macierzystych (HSCT) do stosowania przeciwko rakowi, nie została jeszcze zatwierdzona do szerszego zastosowania.

Jakie są sposoby leczenia przeszczepów komórek macierzystych?

naukowiec pracujący w laboratorium

Komórki macierzyste to komórki, które mają zdolność rozwoju w różnych specjalistycznych komórkach w ciele.

Komórki macierzyste są zatwierdzone do leczenia różnych nowotworów. Należą do nich szpiczak mnogi, białaczka i niektóre chłoniaki.

Ponadto HSCT jest stosowany w wielu specjalistycznych klinikach na całym świecie w leczeniu chorób autoimmunologicznych. Być może najbardziej znanym z nich jest stwardnienie rozsiane.

W przypadku tego zabiegu zgłoszono bardzo wysoki wskaźnik sukcesu, ale nadal uważa się go za eksperymentalny.

Chociaż HSCT nie jest stosowany w leczeniu raka, nie uważa się go za procedurę onkologiczną. Jest to nazywane procesem hematologicznym, oznaczającym rolę krwi w zdrowiu i chorobie.

Wybór dawcy

Istnieją dwa rodzaje HSCT. Są to alogeniczne i autologiczne.

Allogeniczny HSCT

Allogeniczny HSCT wymaga od dawcy dostarczenia odpowiednich komórek macierzystych. Lekarze wykonujący tego typu HSCT muszą upewnić się, że dawcy jest odpowiedni odpowiednik dla odbiorcy. Często jest to bliski krewny, chociaż używa się również innych dawców, dopasowanych poprzez typowanie tkanek.

Białka znane jako ludzkie antygeny leukocytów (HLA) są stosowane w typowaniu tkanek. Umożliwiają lekarzom porównanie krwi i tkanki danej osoby z próbkami krwi od potencjalnych dawców. W ten sposób mogą sprawdzić, czy komórki macierzyste dawcy są właściwe.

dając wsparcie trzymając się za ręce

Oprócz używania komórek macierzystych z krwi dawcy, można również stosować komórki krwi pępowinowej.

Komórki macierzyste pępowiny są mniej rozwinięte niż inne komórki macierzyste, co oznacza, że ​​mogą one rosnąć w różne typy komórek.

Komórki macierzyste krwi pępowinowej są zamarznięte przy urodzeniu, co jest ważne, ponieważ nie powodują one żadnych szkód środowiskowych ani starzenia. W rezultacie przeszczepy krwi pępowinowej nie wymagają tak dużego dopasowania tkanek.

Autologiczny HSCT

Autologiczny HSCT unika problemu znalezienia pasującego dawcy, ponieważ komórki macierzyste są zbierane od samych pacjentów. Komórki są czyszczone i mrożone przed ponownym wprowadzeniem do osobnika po otrzymaniu leków do chemioterapii.

Kroki autologicznych HSCT, według Centrum Pirigov w Moskwie, są następujące:

  • stymulacja komórek macierzystych, od 4 do 6 dni
  • zbierania komórek macierzystych, od 1 do 3 dni
  • chemioterapia, przez 4 dni
  • wlew komórek macierzystych, w ciągu 1 dnia
  • izolacja, od 8 do 12 dni

Jak działa ten proces

Podczas gdy terapia jest formą przeszczepu komórek macierzystych, komórki macierzyste nie stanowią głównej części historii. W rzeczywistości kluczowym elementem jest wlew leków chemioterapeutycznych.

Istnieją dwa typy procesu transplantacji, znane jako mieloablacyjne i niemodujące.

Mieloablacja obejmuje stosowanie wysokodawkowych leków do chemioterapii w celu zniszczenia układu odpornościowego. Nie mieloablacja wykorzystuje niższe dawki, bardziej tolerowane leki do chemioterapii w celu stłumienia układu odpornościowego. Do leczenia nowotworów potrzebne są wysokie dawki chemioterapii.

W obu procesach komórki macierzyste są przeszczepiane po podaniu leków chemioterapeutycznych, aby pomóc zbudować nowy i, miejmy nadzieję, zdrowy układ odpornościowy.

Stwierdzono, że niższe dawki chemioterapii odnoszą sukcesy w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane.

Zagrożenia i powikłania

Czerwone krwinki

Wątroba żylna weneryczna (VOD) z dodatkowymi zaburzeniami czynności nerek lub płuc może rozwinąć się u ludzi po otrzymaniu HSCT. W marcu 2016 r. FDA zatwierdziła Defitelio (sól sodową defibrotydu) jako leczenie dla takiego rozwoju.

Kolejnym ryzykiem związanym z allogenicznym przeszczepem komórek macierzystych jest choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GVHD), która występuje, kiedy komórki pobrane atakują tkanki danej osoby. Im niższa jest zgodność rodzaju tkanki między pacjentem a dawcą, tym większe ryzyko GVHD. Lekarze mogą stosować leki, aby zmniejszyć ryzyko infekcji lub GVHD.

W przypadku zabiegu chirurgicznego nie ma zbyt dużego ryzyka, aby dawca mógł się martwić. Ponadto rzadko zdarza się spotkać poważne komplikacje. Możliwe powikłania to:

  • reakcje na znieczulenie
  • infekcje
  • uszkodzenie nerwów lub mięśni
  • reakcje na transfuzję
  • obrażenia w miejscu wprowadzenia igły

Amerykańskie Towarzystwo Onkologiczne (ACS) twierdzi, że dawcy mogą odczuwać zmęczenie, dyskomfort i ból wokół dolnej części pleców i bioder przez kilka dni po oddaniu komórek macierzystych.

Ten dyskomfort można złagodzić za pomocą dostępnych bez recepty acetaminofenu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen.

Lekarze mogą sugerować, że dawcy powinni przyjmować suplementy żelaza do czasu, aż liczba czerwonych krwinek wróci do normy. Wielu dawców może powrócić do codziennej rutyny po 2-3 dniach odpoczynku. W niektórych przypadkach pełne odzyskanie może zająć od 2 do 3 tygodni.

Badania nad leczeniem chorób autoimmunologicznych

Różne badania doprowadziły do ​​różnych wniosków dotyczących stosowania HSCT w chorobach autoimmunologicznych.

Kanada zgłosiła wyniki badań klinicznych autologicznych HSCT jako wielki sukces. W tym badaniu ciężko upośledzeni ludzie ze stwardnieniem rozsianym byli traktowani jak chodzenie, jazda na rowerze, a nawet jazda na nartach po leczeniu. Historia stała się nagłówkiem gazet na całym świecie.

Inni badacze z University Hospital Basel, Szwajcaria, wcześniej badali różne trudności napotykane przez ludzi, którzy mają autologiczny HSCT jako leczenie chorób autoimmunologicznych.

Ich raport został opublikowany w lutym 2012 r. I dał ostrożniejszy pogląd na stosowanie tego leczenia, stwierdzając, że HSCT „wiąże się ze znaczną chorobowością i śmiertelnością, a zatem nie jest jeszcze standardem opieki”.

Patrząc w przyszłość, autorzy napisali, że nowe komplikacje można znaleźć u pacjentów leczonych HSCT z powodu chorób autoimmunologicznych. W rezultacie zalecili szereg środków ostrożności dla osób stosujących tę metodę leczenia:

„Zaleca się uważną ocenę czynności narządów przed HSCT, po badaniach kontrolnych należy go dostosować do pacjenta i do rodzaju kondycjonowania w znormalizowanej formie.”

„Wyniki trwających badań III fazy pomogą uzyskać więcej informacji na temat powikłań po HSCT i mogą pomóc w identyfikacji pacjentów zagrożonych” – podsumowali autorzy.

PLMedBook