Teleangiektazje: Przyczyny, Objawy i Nowoczesne Leczenie

Telangiektazje to małe, rozszerzone naczynia krwionośne, które znajdują się blisko powierzchni skóry lub błon śluzowych. Zwykle objawiają się jako drobne różowe lub czerwone linie, które bledną pod wpływem nacisku. Po ich pojawieniu się, mogą mieć zróżnicowaną barwę, od czerwonej, przez niebieską, aż po fioletową.

Zazwyczaj telangiektazje mają szerokość od 1 do 3 milimetrów. Choć są przeważnie nieszkodliwe, mogą powodować swędzenie lub ból, szczególnie w wyniku nacisku na drobne żyły. Często występują na twarzy, w okolicach nosa, podbródka oraz policzków. Zaczerwienienie twarzy może być efektem pękniętych naczyń krwionośnych lub tzw. pajączków.

Telangiektazje mogą również pojawiać się na nogach, klatce piersiowej, plecach i ramionach. Te, które występują na nogach, znane są jako pajączki. Teleangiektazja pająka charakteryzuje się centralnym naczyniem krwionośnym oraz bocznymi odgałęzieniami.

Choć telangiektazje wydają się być bardziej problemem estetycznym niż zdrowotnym, mogą jednak wskazywać na poważniejsze schorzenia.

Przyczyny

Telangiektazje często występują u osób jasnoskórych, które narażone były na długotrwałe działanie promieni słonecznych. Mogą pojawić się w różnych miejscach na ciele, jednak najbardziej rzucają się w oczy na skórze, błonach śluzowych oraz w białkach oczu.

W większości przypadków telangiektazje nie powodują żadnych dolegliwości. Jednak w niektórych sytuacjach mogą krwawić, co prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych, zwłaszcza jeśli pojawią się w obszarze mózgu.

Telangiektazja na skórze

W wielu przypadkach przyczyny teleangiektazji są nieznane. Istnieje jednak kilka czynników, które mogą przyczynić się do ich rozwoju, w tym:

  • Genetyka
  • Ekspozycja na słońce i wiatr
  • Leki rozszerzające naczynia krwionośne
  • Ciąża
  • Nadmierne spożycie alkoholu
  • Urazy skóry
  • Nacięcia chirurgiczne
  • Trądzik
  • Przedłużone stosowanie doustnych lub miejscowych kortykosteroidów

Przyczyny nieistotne

Kobiety w ciąży są szczególnie podatne na ten stan. W miarę wzrostu ciała, na naczynia krwionośne wywiera się znaczny nacisk. Z wiekiem naczynia krwionośne mogą tracić swoją elastyczność, co sprzyja pojawieniu się teleangiektazji.

Terapia hormonalna oraz zmiany hormonalne związane z menopauzą lub stosowaniem pigułek antykoncepcyjnych również mogą prowadzić do powstawania pajączków.

Choroby związane z teleangiektazjami

Telangiektazje mogą być czasami objawem poważniejszych chorób lub stanów medycznych, w tym:

  • Ataksja teleangiektazja – dziedziczna choroba wieku dziecięcego, która wpływa na mózg i inne części ciała
  • Zespół Blooma
  • Cutis marmorata telangiectatica congenita
  • Zespół Oslera-Webera-Rendu
  • Zespół Klippel-Trenaunay-Weber
  • Plama z wina porto
  • Trądzik różowaty
  • Pająk naczynioruchowy – nieprawidłowy zbiór naczyń krwionośnych blisko skóry
  • Choroba Sturge-Webera – rzadkie zaburzenie, które może powodować problemy neurologiczne
  • Xeroderma pigmentosum – rzadka choroba, w której skóra i oczy są bardzo wrażliwe na światło ultrafioletowe
  • Choroby wątroby

Choroby tkanki łącznej

Choroby tkanki łącznej mogą prowadzić do powstawania teleangiektazji, szczególnie na twarzy oraz w miejscach, gdzie skóra styka się z paznokciami.

  • Sklerodermia: Ograniczona twardzina wpływa głównie na skórę twarzy, dłoni i stóp. Sklerodermia rozproszona może szybko dotknąć narządów wewnętrznych.
  • Zapalenie skórno-mięśniowe: Telangiektazje pojawiają się w eksponowanych na słońce obszarach, takich jak szyja i klatka piersiowa.
  • Lupus: Telangiektazje mogą występować u osób z toczniem, często w okolicach zmian skórnych.

Diagnoza

Telangiektazje są powszechnie spotykane u zdrowych ludzi i zazwyczaj są wynikiem uszkodzeń słonecznych lub starzenia się. Osoby z ciężkimi przypadkami teleangiektazji, które obejmują większe obszary ciała, powinny skonsultować się z lekarzem.

Zbliżenie na telangiektazję

Należy natychmiast szukać pomocy medycznej, gdy występują:

  • Historia rodzinna teleangiektazji
  • Jakiekolwiek krwawienia lub zmiany w jamie ustnej lub okolicy oczu

Objawy te mogą wskazywać na poważniejsze schorzenia. W celu ustalenia, czy istnieje podstawowy stan chorobowy, pacjent może przejść różne badania, takie jak:

  • Badania krwi
  • Skany CT
  • Badania funkcji wątroby
  • Skany MRI
  • Promienie X

Leczenie

Nie ma jednoznacznej recepty na telangiektazje, jednak istnieją skuteczne metody ich leczenia. Wyniki badań będą kluczowe dla ustalenia najlepszej opcji terapeutycznej.

W przypadku osób z trądzikiem lub trądzikiem różowatym, lekarz może zalecić stosowanie doustnych lub miejscowych antybiotyków.

Leczenie laserowe oraz procedury ablacyjne są często stosowane w terapii teleangiektazji. Podczas ablacji laserowej rozszerzone naczynia krwionośne są zamykane bez większego bólu, a czas rekonwalescencji jest krótki.

Operacyjne usunięcie rozszerzonych naczyń krwionośnych może być skuteczne, lecz wiąże się z dłuższym czasem rekonwalescencji i większym dyskomfortem.

Laserowe leczenie teleangiektazji

Skleroterapia to popularna metoda leczenia teleangiektazji na nogach. Jest to procedura minimalnie inwazyjna, w której do naczynia wstrzykuje się roztwór, który powoduje jego skurczenie i zniknięcie.

Zabieg wykonuje dermatolog, a liczba zastrzyków może wynosić od pięciu do pięćdziesięciu, w zależności od przypadku.

Leczenie odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, jest stosunkowo tanie i nie wymaga długiego czasu rekonwalescencji ani znieczulenia. Jest to skuteczna opcja dla pacjentów z teleangiektazjami twarzy, które mogą być znacznie bardziej widoczne niż standardowe pęknięcia naczyń włosowatych.

Wiele osób decyduje się na usunięcie teleangiektazji nie tylko z powodu dyskomfortu, ale także z powodów estetycznych.

Laseroterapia to minimalnie inwazyjna i zazwyczaj najskuteczniejsza metoda leczenia teleangiektazji twarzy oraz pękniętych naczyń włosowatych. Często jest to zabieg z wyboru dla obszarów twarzy, ale może być także stosowany w innych lokalizacjach.

VeinWave to nowa technologia, która może być stosowana w leczeniu pajączków na całym ciele, w tym tych, które są zbyt małe do skleroterapii lub laseroterapii.

Życie po leczeniu

Po zabiegu pacjenci mogą wrócić do normalnych aktywności. Ważne jest, aby chronić obszary poddane zabiegowi przed działaniem promieni słonecznych, aż skóra powróci do normalnego koloru. Należy delikatnie oczyszczać skórę i stosować maść antybiotykową w przypadku pojawienia się pęcherzy, strupów lub ran. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie antybiotyku, ale dostępne są również leki bez recepty.

Osoby z teleangiektazjami spowodowanymi chorobami podstawowymi mogą stopniowo rozwijać nowe naczynia krwionośne.

Niektóre przyczyny teleangiektazji są nieodwracalne. Regularne leczenie pomoże w eliminacji nowych telangiektazji, które mogą się pojawić. Przy odpowiednim leczeniu, zwłaszcza w przypadku schorzeń podstawowych, teleangiektazja jest możliwa do wyleczenia, a pacjenci mogą prowadzić normalne życie.

Nowe badania i trendy w leczeniu teleangiektazji w 2024 roku

W 2024 roku obserwujemy znaczący postęp w badaniach nad teleangiektazjami oraz ich leczeniem. Nowe terapie laserowe, takie jak technika «dual-wavelength», wykazały się większą skutecznością w redukcji teleangiektazji, zapewniając lepsze wyniki estetyczne i szybszy czas gojenia. Badania kliniczne wskazują, że połączenie różnych metod, takich jak skleroterapia i laseroterapia, przynosi lepsze rezultaty niż stosowanie jednego podejścia.

Zastosowanie nowoczesnych preparatów do pielęgnacji skóry, zawierających składniki aktywne takie jak retinoidy i kwasy AHA, także zyskuje na popularności w terapii wspomagającej leczenie teleangiektazji. Wiele badań wskazuje na ich korzystny wpływ na poprawę struktury skóry oraz redukcję widoczności naczyń krwionośnych.

Ponadto, w 2024 roku nastąpił wzrost zainteresowania terapią genową w kontekście zapobiegania i leczenia teleangiektazji, co może otworzyć nowe możliwości dla pacjentów borykających się z tym problemem. Lekarze oraz naukowcy wciąż pracują nad zrozumieniem mechanizmów powstawania teleangiektazji, co może przyczynić się do opracowania bardziej skutecznych metod leczenia w przyszłości.

PLMedBook