W momencie, gdy dana osoba jest bliska śmierci, może wystąpić zestaw żywych doświadczeń psychologicznych. Te tak zwane doświadczenia bliskiej śmierci odnotowano od stuleci.
Klasyczne doświadczenie bliskiej śmierci (NDE) obejmuje jasne światła, przytłaczające uczucie spokoju, doświadczenia poza ciałem (OBE), przegląd życia, zmniejszony strach przed śmiercią i percepcję przebywania w długim tunelu. NDEs są zaskakująco częste, dotykając szacunkowo 4 procent populacji, a także do 18 procent osób, które przeżyły atak serca.
Historycznie, były one powiązane z życiem pozagrobowym i wykorzystywane jako dowód duszy, ale tak jak każde inne często zgłaszane zjawisko, naukowcy są skłonni dotrzeć do biologicznego dna tego. Być może nie jest zaskakujące, że nie było wielu badań nad NDEs; punkt w czasie, w którym występują, sprawia, że trudno je określić w laboratorium.
Niedawno Charlotte Martial z Uniwersytetu w Liège i Uniwersyteckiego Szpitala w Liège w Belgii wraz z zespołem postanowiła pogłębić wiedzę na temat doświadczeń związanych z NDE. Chcieli odkryć, czy ludzie doświadczyli tego zjawiska w podobnej kolejności. Czy NDE są takie same dla wszystkich?
Oznacza to po raz pierwszy, że porządek NDEs został zbadany w sposób naukowy, według Martial. Mówi: „Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, żadne badanie nie formalnie i rygorystycznie zbadało, czy cechy NDE są zgodne z ustalonym porządkiem czy dystrybucją.”
Martial wyjaśnia, że celem ich badań było „zbadanie rozkładu częstotliwości tych cech, zarówno na poziomie globalnym, jak i według pozycji cech w narracji, a także najczęściej zgłaszanych sekwencji czasowości różnych cech doświadczenia z pogranicza śmierci”.
Ich wyniki zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie.
Z czego składają się NDE?
Aby uzyskać dokładny obraz wydarzeń, które mają miejsce w NDE, naukowcy przeanalizowali 154 pisemne opisy tego zjawiska. Porównano rodzaje zdarzeń, ich częstotliwość i kolejność.
Po analizie zespół odkrył, że każde NDE dotyczyło średnio czterech różnych zjawisk, których najczęstszymi cechami były:
- uczucie spokoju (doświadczonego przez 80 procent uczestników)
- obserwowanie jasnych świateł (doświadczonych przez 69 procent uczestników)
- napotykanie ludzi lub duchów (doświadczonych przez 64 procent uczestników)
Tymczasem najrzadziej spotykane doświadczenia przeżywały przyspieszone myśli (odczuwalne przez 5 procent uczestników) i miały wizje wyprzedzające lub widzące wydarzenia w przyszłości (odczuwalne przez 4 procent uczestników).
Jeśli chodzi o kolejność zdarzeń, 35 procent ludzi przeżyło OBE w pierwszej kolejności; Najczęściej doznawanym wydarzeniem było uczucie powrotu do ciała (36% uczestników).
„To sugeruje, że doświadczenia bliskiej śmierci wydają się regularnie wyzwalane przez poczucie oderwania od ciała fizycznego i kończą się po powrocie do ciała”.
Charlotte Martial
Zgodnie z analizą, najczęstszą kolejnością zdarzeń NDE – występujących u 22 procent uczestników – było:
- OBE
- przeżywa tunel
- widząc jasne światła
- uczucie spokoju
Ogólnie jednak nie było uniwersalnej sekwencji zdarzeń; powyższa sekwencja wystąpiła w mniej niż 1 na 4 doświadczenia. Tak więc, chociaż istnieją podobieństwa, każde NDE jest wyjątkowe.
Jak wyjaśnia Martial: „Nasze odkrycia sugerują, że doświadczenia bliskie śmierci mogą nie zawierać wszystkich elementów, a elementy nie wydają się pojawiać w ustalonej kolejności.”
„Podczas gdy doświadczenia z pogranicza śmierci mogą mieć charakter uniwersalny, więc mogą wykazywać wystarczająco dużo wspólnych cech, aby należeć do tego samego zjawiska, niemniej jednak zaobserwowaliśmy zmienność czasową w rozkładzie zgłaszanych cech.”
Przyszłość badań nad NDE
Ze zjawiskiem tak mało zbadanym jak NDEs, wciąż pozostaje wiele pytań bez odpowiedzi. W przyszłości Martial ma nadzieję zbadać wpływ oczekiwań i środowisk kulturowych na doświadczenia NDE danej osoby. Poza tym chciałaby powoli rozpracowywać „mechanizmy neurofizjologiczne” stojące za NDEs.
Wraz z rozwojem neuronauki wysunięto różne organiczne teorie NDEs, w tym:
- ruch snu przypadkowy (REM), w którym występują pewne cechy snu REM podczas czuwania
- czynniki farmakologiczne, być może z udziałem receptorów N-metylo-D-asparaginianowych
- zmienione poziomy gazu we krwi, takie jak podwyższony poziom dwutlenku węgla
- aktywność w płatach skroniowych, obszar mózgu uważany za zaangażowany w doświadczenia religijne i mistyczne
Jednak testowanie jednej teorii w tak trudnym do zdemaskowania doświadczeniu jest prawdziwym wyzwaniem. Nowe odkrycia w tej dziedzinie badań mogą być bardzo nieliczne, ale każda nowa zdobyta wiedza zyska na fascynacji.
