Czy cukrzycę można przekazywać w genach?

Cukrzyca to złożony zespół chorób bez jednej przyczyny. Czynniki genetyczne powodują, że niektórzy ludzie są bardziej podatni na cukrzycę, szczególnie w odpowiednim środowisku.

Ponadto niektóre czynniki związane ze stylem życia mogą powodować cukrzycę typu 2 u osób bez znanej historii rodzinnej.

Ta złożona interakcja między genami, stylem życia i środowiskiem wskazuje na znaczenie podjęcia kroków w celu zminimalizowania indywidualnego ryzyka cukrzycy.

Czy cukrzyca typu 1 jest dziedziczna?

Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że jej układ odpornościowy atakuje zdrowe komórki. Jest często nazywany cukrzycą młodzieńczą, ponieważ większość ludzi rozpoznaje się w dzieciństwie, a stan ten trwa przez całe życie.

Lekarze uważali, że cukrzyca typu 1 jest całkowicie genetyczna. Nowsze badania wykazały jednak, że dzieci rozwijają cukrzycę typu 1 3 procent czasu, jeśli ich matka ma stan, 5 procent czasu, jeśli ich ojciec ma, lub 8 procent, jeśli rodzeństwo ma cukrzycę typu 1.

W związku z tym naukowcy sądzą, że coś w środowisku musi wywołać cukrzycę typu 1.

Niektóre czynniki ryzyka obejmują:

Zimna pogoda. Ludzie rozwijają cukrzycę typu 1 zimą częściej niż latem. Jest również bardziej powszechny w miejscach o chłodnym klimacie.
Wirusy. Naukowcy sądzą, że niektóre wirusy mogą aktywować cukrzycę typu 1 u osób, które są bezbronne. Odra, świnka, wirus Coxsackie B i rotawirus zostały powiązane z cukrzycą typu 1.

Badania sugerują, że ludzie, którzy rozwijają cukrzycę typu 1, mogą mieć przeciwciała autoimmunologiczne we krwi przez wiele lat, zanim pojawią się objawy. W rezultacie choroba może rozwijać się w miarę upływu czasu lub coś może wymagać aktywacji przeciwciał autoimmunologicznych, aby pojawiły się objawy.

Czy cukrzyca typu 2 jest dziedziczna?

Cukrzyca typu 2 jest najczęstszą postacią zaburzenia, odpowiadającą za 90 procent przypadków na całym świecie. Podobnie jak w przypadku cukrzycy typu 1, cukrzyca typu 2 jest co najmniej częściowo dziedziczna. Osoby z rodzinnym zaburzeniem są znacznie bardziej narażone na cukrzycę.

Cukrzyca typu 2 jest również powiązana z szeregiem czynników związanych ze stylem życia, w tym z otyłością. W jednym z badań naukowcy odkryli, że 73 procent osób z cukrzycą typu 2 miało umiarkowane do wysokich ryzyko rodzinne, a tylko 40 procent było otyłych. To odkrycie sugeruje, że genetyka może zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy nawet bardziej niż otyłość, przynajmniej w tej grupie badawczej.

W przypadku otyłości i wywiadu rodzinnego ryzyko wystąpienia cukrzycy znacznie wzrosło. Ogólnie rzecz biorąc, osoby, które zgłosiły otyłość i chorowały na cukrzycę w rodzinie, miały 40 procent ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2.

Nie oznacza to, że cukrzyca typu 2 jest wyłącznie dziedziczna. Nie oznacza to również, że genetyczny czynnik ryzyka oznacza, że rozwój choroby jest nieunikniony.

Niektóre czynniki związane ze stylem życia, które mogą zwiększać genetyczny czynnik ryzyka lub prowadzić do cukrzycy typu 2 u osób bez historii rodziny, obejmują:

Nadwaga lub otyłość. Ponadto, dla niektórych osób pochodzenia azjatyckiego wskaźnik masy ciała (BMI) wynoszący 23 lub więcej jest czynnikiem ryzyka, nawet jeśli nie uważa się go za nadwagę.
Być siedzącym. Ćwiczenia mogą pomóc obniżyć poziom glukozy we krwi.
Wysokie ciśnienie krwi, wysokie poziomy tłuszczów, zwane trójglicerydami, które są we krwi lub niski poziom cholesterolu HDL, tak zwany „dobry” cholesterol. Historia chorób sercowo-naczyniowych również zwiększa ryzyko.
Historia cukrzycy ciążowej.
Depresja lub zespół policystycznych jajników.

Ryzyko cukrzycy typu 2 wzrasta wraz z wiekiem, tak że osoby w wieku powyżej 45 lat są bardziej zagrożone, szczególnie jeśli mają inne czynniki ryzyka.

Inne czynniki

Może być trudno ustalić, czy historia cukrzycy w rodzinie jest genetyczna, ze względu na czynniki związane ze stylem życia, czy też z połączenia tych dwóch czynników. Dzieje się tak dlatego, że zachowanie często działa w rodzinach.

Na przykład wiele rodzin spożywa posiłki razem, więc rodzice mogą wpływać na nawyki żywieniowe ich dzieci, wagę i ryzyko cukrzycy. Rodzina, która spożywa duże ilości wysokotłuszczowego, wysokosłodzonego pokarmu może również mieć historię cukrzycy. Może to być spowodowane tym, że członkowie rodziny mają nadwagę z powodu niezdrowej diety, z powodu genetycznego ryzyka cukrzycy lub z obu powodów.

Nie zawsze można ustalić, dlaczego jedna osoba choruje na cukrzycę, a inna nie. Nie oznacza to, że cukrzyca jest nieunikniona, nawet u osób o znaczących historiach rodzinnych. A ponieważ większość badań wskazuje na rolę stylu życia i środowiska, nawet osoby bez cukrzycy w rodzinie mogą być podatne na tę chorobę z wystarczającą liczbą czynników ryzyka związanych ze stylem życia.

Zmniejszenie ryzyka przeniesienia cukrzycy

Badacze nie zmapowali wszystkich genetycznych czynników ryzyka związanych z cukrzycą. Jednak wyżej wymienione badanie sugeruje, że osoby, które wiedzą, że są w grupie podwyższonego ryzyka cukrzycy, mogą podjąć kroki w celu zmniejszenia swojego ryzyka.

Rodzice zaniepokojeni, że ich dzieci mogą rozwinąć cukrzycę typu 1, powinni karmić piersią. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca wyłączne karmienie piersią do 6 miesięcy, więc rodzice powinni wprowadzić ciał stałych od 6 do 7 miesięcy.

Osoby zaniepokojone ryzykiem cukrzycy mogą chcieć przedyskutować to ryzyko z lekarzami lub poddać się testom genetycznym, ponieważ badania sugerują, że wiedza na temat ryzyka może zachęcić ludzi do podejmowania zdrowszych wyborów dotyczących stylu życia.

Jeśli ktoś nie ma żadnych znanych czynników ryzyka dla cukrzycy typu 2, nie oznacza to, że nigdy nie zachorują na cukrzycę.

Wiele z tych samych wyborów dotyczących stylu życia, które pomagają osobom z cukrzycą radzić sobie z objawami, może również zmniejszyć ryzyko cukrzycy, szczególnie cukrzycy typu 2. Te strategie obejmują:

Utrzymanie zdrowej masy ciała.Osoby z nadwagą lub otyłością mogą zmniejszyć ryzyko cukrzycy, tracąc od 5 do 7 procent początkowej masy ciała, nawet jeśli pozostają nadwagą lub otyłością.
Utrzymanie aktywności fizycznej. Ludzie powinni uzyskać co najmniej 30 minut ćwiczeń co najmniej 5 dni w tygodniu.
Jedzenie zdrowych, zbilansowanych posiłków. Kilka małych posiłków może wspierać uczucie pełności i zmniejszyć ryzyko przejadania się. Błonnik może obniżyć poziom glukozy we krwi, więc ludzie powinni wybierać produkty bogate w błonnik, takie jak owoce, warzywa i produkty pełnoziarniste.

Osoby z wysokim ryzykiem cukrzycy mogą odnieść korzyści z rutynowego monitorowania stężenia glukozy we krwi. Objawy cukrzycy, takie jak nadmierne pragnienie lub oddawanie moczu, wyczerpanie i częste niewyjaśnione infekcje, zawsze wymagają opieki medycznej. Jednak większość osób z cukrzycą nie ma żadnych objawów.