Przez wieki powstało wiele mitów o zdrowiu. Niektórzy są wypróbowani, przetestowani i potraktowani jako fakt, ale inni to nic więcej niż fantazja. W tym artykule obaliliśmy niektóre z tych ostatnich.
Mity związane ze zdrowiem są powszechne i powstają z różnych powodów.
Niektóre z nich mogą być „opowieściami dawnych żon”, przekazywanymi z pokolenia na pokolenie, które w jakiś sposób wymykają się wyzwaniom poza zawodami naukowymi i medycznymi.
Innym razem może być tak, że stara, ale wcześniej zaakceptowana nauka – taka jak wyniki badań z połowy XX wieku – jest odkryta nowoczesnymi metodami naukowymi, aby być mniej dokładnym niż pierwotnie sądzono.
W tym artykule przyjrzymy się pięciu najczęstszym mitom o zdrowiu i zbadamy ich aktualność.
1. „Pij osiem szklanek wody dziennie”
Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) są jednoznaczne w tej kwestii, stwierdzając, że „picie wystarczającej ilości wody każdego dnia jest dobre dla ogólnego stanu zdrowia”.
Pytanie brzmi, ile wody jest „wystarczające?” CDC zauważa, że nie ma wytycznych dotyczących ilości wody, którą powinniśmy codziennie pić.
Łączą się jednak z Narodowymi Akademiami Nauk, Inżynierii i Medycyny, które mówią, że kobiety potrzebują 2,7 litra, a mężczyźni potrzebują 3,7 litra „całkowitej wody” dziennie.
Całkowity punkt wody ma kluczowe znaczenie; dotyczy to nie ilości litrów wody, które należy wypić z kranu, ale o tym, jakie powinno być spożycie wody z różnych napojów i potraw.
Należy zauważyć, że całkowite spożycie wody z napojów – w tym napojów zawierających kofeinę – stanowi około 80 procent całkowitego spożycia wody, a pozostałe 20 procent pochodzi z żywności.
Wiele osób uważa jednak, że zalecana dzienna ilość wody to osiem 8-uncjowych szkieł, które wynoszą 2,5 litra, prosto z kranu.
Liczba ta nie uwzględnia ilości wody, jaką otrzymujemy z innych napojów lub żywności w ogóle. I ta liczba nie pojawia się w żadnych oficjalnych lub naukowych wytycznych Stanów Zjednoczonych dotyczących zużycia wody. Dlaczego więc tak wiele osób wytrwa w tym przekonaniu?
Badanie z 2002 roku prześledzić osiem 8 uncji szklanki wody dziennie roszczenia – znany potocznie jako „8×8” – z powrotem do błędnej interpretacji jednego akapitu w raporcie rządowym z 1945 roku.
W nim, Rada ds. Żywności i Żywienia Narodowej Rady ds. Badań Naukowych napisała: „Odpowiednia ilość wody dla dorosłych wynosi w większości przypadków 2,5 litra dziennie Normalny standard dla różnych osób wynosi 1 mililitr na każdą kalorię żywności. jest zawarty w gotowej żywności. „
Jak wynika z zaleceń, nie wydaje się to szczególnie kontrowersyjne i wydaje się, że w rzeczywistości zgadza się z tym, co mówią nam Narodowe Akademie Nauk, Inżynierii i Medycyny w 2018 roku.
Ale autor artykułu z 2002 r. Uważa, że ludzie zwracali uwagę tylko na pierwsze zdanie, i że z czasem lekceważyli stwierdzenie dotyczące żywności zawierającej wodę. Doprowadziło to do bardzo mylnego wrażenia, że 2,5 litra czystej wody powinno być spożywane przez cały dzień, oprócz wody, którą wchłaniamy z innych napojów i jedzenia.
Najwyraźniej autor tego badania nie znalazł żadnego dowodu naukowego potwierdzającego teorię 8×8 pod względem korzyści dla zdrowia.
Kolejne badania dezorientowały 8×8 jako koncepcję, a oświadczenie dr Margaret McCartney z 2011 r. Posunęło się tak daleko, by obwiniać producentów butelkowanej wody za utrwalanie mitu w ich marketingu.
2. „Przeziębić się można przeziębić”
Chociaż, historycznie, ludzie zakładali, że to jest stan bycia zimnym, który powoduje, że ludzie łapią przeziębienie, w dzisiejszych czasach ludzie są ogólnie bardziej świadomi tego, że przeziębiasz się nie będąc na zewnątrz w złej pogodzie, ale z powodu wirusa .
Zostajemy zarażeni zimnymi wirusami, znanymi jako „rinowirusy”, poprzez kontakt fizyczny lub przebywanie w tej samej przestrzeni co zainfekowani ludzie.
Jest to szczególnie ważne, gdy osoba zarażona kaszle lub kicha, lub gdy dotknęliśmy niektórych z tych samych obiektów, co ta osoba.
Na pierwszy rzut oka wydaje się oczywiste, że pojęcie zimnych temperatur powodujących, że ludzie przechwytują przeziębienia, jest mitem.
Mając to na uwadze, istnieje mechanizm, dzięki któremu jest on zimny, co sprawia, że jesteśmy bardziej podatni na zejście z zimna.
Zimne wirusy próbują przedostać się do ludzkiego ciała przez nos, ale zazwyczaj dostają się tam w pułapkę. Zwykle śluz jest przekazywany z powrotem do organizmu, połknięty, a wirusy neutralizowane przez kwasy żołądkowe.
Ale kiedy wdychamy zimne powietrze, przewód nosowy stygnie. To spowalnia ruch śluzu, a to oznacza, że żywe rinowirusy mają więcej możliwości przebicia się przez barierę śluzu i do organizmu.
Badania wykazały również, że zimne wirusy rozwijają się w chłodniejsze dni, ponieważ są mniej podatne na przeżycie w normalnej temperaturze ciała.
Jest to w dużej mierze spowodowane wirusami, a nie tylko konsekwencją zimna. Ale mit o zimnej pogodzie to nie tylko historia starych żon.
3. „Pęknięcie stawów może prowadzić do zapalenia stawów”
Pękanie twoich stawów nie powoduje artretyzmu. Ale jeśli, tak jak ja, jesteś zatwardziałym łamistrajkiem, prawie na pewno zostałeś upomniany w pewnym momencie swojego życia przez możliwie dobrego (ale prawdopodobnie zirytowanego) nauczyciela, kolegę lub ukochaną osobę za pomocą słów ” Nie rób tego, dasz sobie artretyzm!
Kilka badań zbadało to anegdotyczne skojarzenie.
Zasadniczo zgłaszają oni, że osoby, które złamią stawy, są prawie tak samo narażone na zapalenie stawów jak osoby, które nigdy nie złamały stawów.Tak więc, nie łamanie kostek palców nie zwiększy ryzyka zapalenia stawów.
Jeśli martwisz się, co dzieje się w twoich stawach, kiedy słyszysz ten dźwięk, możesz być uspokojony wynikami badań 2018.
Kiedy łamiemy kostki, naukowcy wyjaśniają, że delikatnie rozchylamy nasze stawy, co powoduje ucisk w płynie maziowym, który smaruje stawy. Kiedy się to dzieje, w płynie tworzą się bąbelki.
Różnice w ciśnieniu powodują gwałtowne fluktuacje pęcherzyków, co tworzy charakterystyczny dźwięk pękania, który jest bardzo przyjemny dla krakera, ale często mniej dla ludzi wokół nich.
4. „Dezodorant może powodować raka piersi”
Niektóre osoby sugerują, że może istnieć związek między stosowaniem dezodorantu z grzania a rozwojem raka piersi.
Opiera się to na założeniu, że chemikalia z dezodorantu wpływają na komórki piersi, biorąc pod uwagę, że są one nakładane na pobliską skórę.
Niemal wszystkie badania, które przetestowały ten związek, wykazały niewiele dowodów na poparcie twierdzenia, że dezodorant może powodować raka piersi.
Jedno retrospektywne badanie ujawniło jednak, że osoby, które przeżyły raka piersi, które regularnie stosowały dezodoranty, zostały zdiagnozowane jako młodsze od kobiet, które nie używały ich regularnie.
Ponieważ jednak jest to badanie retrospektywne, jego wyniki nie mogą jednoznacznie udowodnić związku pomiędzy stosowaniem dezodorantów a rozwojem raka piersi.
National Cancer Institute twierdzi, że dodatkowe badania będą wymagane, aby udowodnić, że istnieje związek między stosowaniem dezodorantu a rakiem piersi.
5. „Jaja są złe dla serca”
Od 1970 r. W opiece zdrowotnej kładzie się duży nacisk na rolę cholesterolu w chorobach serca.
Jajka są bogate w składniki odżywcze, ale mają również najwyższą zawartość cholesterolu w jakiejkolwiek wspólnej żywności.
Z tego powodu niektórzy zalecali spożywanie od dwóch do czterech jaj tygodniowo, a osoby z cukrzycą typu 2 lub chorobą serca w wywiadzie powinny jeść mniej.
Jednak nowe badania sugerują, że nie ma związku pomiędzy spożywaniem dużej ilości jajek i cholesterolimbalance lub zwiększonym ryzykiem chorób serca i cukrzycy typu 2.
W badaniu zauważono, że czasami ludzie, którzy spożywają więcej niż siedem jaj tygodniowo, mają cholesterol lipoproteinowy o zwiększonej gęstości, lub „zły” cholesterol, ale prawie zawsze odpowiada temu wzrost lipoproteinocholesterolu o dużej gęstości, który ma właściwości ochronne.
Dowody sugerują, że jedzenie nawet dwóch jaj dziennie jest bezpieczne i ma albo neutralny, albo nieco korzystny wpływ na czynniki ryzyka chorób serca i cukrzycy typu 2.
Według CDC jaja są jedną z „najbardziej pożywnych i ekonomicznych produktów spożywczych”, które mogą nam zaoferować, a głównym zagrożeniem dla zdrowia jest ryzyko zakażenia. CDC dostarcza wskazówek, jak najlepiej unikać.
