Angiolipoma to mniej powszechna forma lipoma, czyli łagodnej grudki tkanki tłuszczowej. Najczęściej angiolipomy pojawiają się na przedramieniu. W odróżnieniu od tłuszczaków, angiolipomy zawierają więcej naczyń krwionośnych, co sprawia, że są bardziej bolesne.
Angiolipomy występują stosunkowo często, stanowiąc około 5 do 17 procent wszystkich tłuszczaków. Tak jak inne tłuszczaki, te również są niezłośliwe. Leczenie nie zawsze jest konieczne, choć w przypadku dolegliwości można zastosować mało inwazyjną operację usunięcia.
W niniejszym artykule szczegółowo przyjrzymy się angiolipomom, ich objawom, metodom leczenia oraz związkom z innymi schorzeniami, w tym rakiem.
Czym jest angiolipoma?
Angiolipomy to małe, miękkie grudki występujące pod skórą, zazwyczaj o średnicy mniejszej niż 4 centymetry (cm). Wzrokowo trudno je odróżnić od tłuszczaków, chyba że zawierają widoczne naczynia krwionośne.
Te grudki zazwyczaj pojawiają się po okresie dojrzewania i są najczęstsze wśród osób w wieku od 20 do 30 lat.
Angiolipomy mogą występować w różnych miejscach na ciele, ale najczęściej spotyka się je w:
- przedramionach
- ramionach
- tułowiu
Mniej powszechnie mogą występować w nogach, na głowie, twarzy, szyi oraz dłoniach. W rzadkich przypadkach angiolipomy mogą rozwijać się w głębszych tkankach, wówczas określa się je jako naczyniaki domięśniowe.
Ból związany z angiolipomami może prowadzić do trudności w chodzeniu lub oddawaniu moczu, a w przypadku angiolipomów żołądkowo-jelitowych może powodować ból brzucha, krwawienie lub niedrożność jelit, jeśli są wystarczająco duże.
Objawy
W przeciwieństwie do innych tłuszczaków, angiolipomy mogą być wrażliwe i bolesne. Skóra nad nimi zazwyczaj pozostaje zdrowa. Osoba z angiolipomą może zauważyć inne zmiany w okolicy.
Objawy angiolipomy zazwyczaj obejmują:
- okrągły lub sferyczny kształt
- miękkość w dotyku
- ciastowatą lub gumowatą teksturę
- łatwość ruchu
- częste występowanie w wielu miejscach
Przyczyny angiolipomy
Niektóre angiolipomy nie mają znanej przyczyny. W innych przypadkach mogą być spowodowane:
- Genetyką: Osoby, których bliscy rodzice lub rodzeństwo mają angiolipomy, są bardziej narażone.
- Urazami: Angiolipomy mogą wynikać z urazów, takich jak wypadki samochodowe.
- Terapie przeciwwirusowe: Leki stosowane w leczeniu wirusów, np. HIV, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia angiolipomy.
- Cukrzycą: Osoby z cukrzycą są bardziej narażone na rozwój angiolipomy.
Leczenie
Zazwyczaj nie ma potrzeby usuwania angiolipomów, chyba że wywołują one dolegliwości. Angiolipomy są zazwyczaj łatwe do usunięcia chirurgicznie, choć ich usunięcie może być skomplikowane, gdy są usytuowane w głębszych tkankach, takich jak w obrębie kręgosłupa.
Jeśli operacja nie jest konieczna, zastrzyki kortykosteroidów mogą zmniejszać stan zapalny, prowadząc do zmniejszenia i obumierania komórek tłuszczowych. Procedura polega na wstrzykiwaniu znieczulenia miejscowego oraz sterydów do angiolipomy, a czasem konieczne jest podanie kilku zastrzyków.
Po usunięciu angiolipomy rzadko występuje jej nawrot w tym samym miejscu.
Diagnostyka
Lekarze często nie mogą na podstawie samego badania fizykalnego stwierdzić, czy zmiana to angiolipoma czy tłuszczak. Obecność bólu może sugerować angiolipomę jako bardziej prawdopodobną przyczynę dolegliwości.
Angiolipomy zawierają więcej naczyń krwionośnych niż tłuszczaki. Lekarz zazwyczaj zleca wykonanie biopsji, aby ustalić, czy w guzie znajdują się naczynia krwionośne.
Chociaż angiolipomy nie są nowotworowe, mogą przypominać liposarcomę — typ nowotworu atakującego komórki tłuszczowe.
W przypadku podejrzenia, że nowa zmiana może być nowotworowa, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak biopsja lub rezonans magnetyczny, w celu poszukiwania komórek rakowych.
Liposarcoma występuje bardzo rzadko u osób poniżej 30. roku życia, a nowotwory złośliwe najczęściej pojawiają się w obszarach takich jak ściana brzucha, ramiona i kończyny dolne.
Angiolipomy mogą być mylone z innymi schorzeniami, takimi jak choroba Dercuma, która objawia się wieloma bolesnymi guzkami oraz innymi symptomami, takimi jak przyrost masy ciała, depresja i ospałość. Stan ten jest niezwykle rzadki.
Angiolipoma a podobne zmiany
Angiolipomy są formą tłuszczaka, lecz są nieco twardsze, zawierają więcej naczyń krwionośnych i są bardziej bolesne. Lekarz weźmie pod uwagę wiek pacjenta, historię medyczną oraz objawy przy określaniu, czy zmiana to angiolipoma czy coś innego.
Podczas gdy angiolipomy występują częściej u osób w wieku od 20 do 30 lat, tłuszczaki są bardziej powszechne wśród osób starszych, w wieku od 50 do 70 lat.
Inne schorzenia skóry, które mogą przypominać angiolipomy, to:
- torbiele naskórkowe
- guzki reumatyczne
- krwiaki
- niektóre infekcje skóry
Angiolipomy różnią się od naczyniaków krwionośnych, które są skupiskami naczyń krwionośnych.
Naczyniaki często nazywane są «plamami truskawek», ponieważ wyglądają na skórze na jaskrawoczerwone. Jednak naczyniaki krwionośne nie zawierają komórek tłuszczowych ani adipocytów, podczas gdy angiolipomy je posiadają.
Perspektywy
Angiolipomy to dobrotliwy typ tłuszczaka, który może być delikatny w dotyku, ale zazwyczaj nie prowadzi do poważnych komplikacji zdrowotnych.
Osoba może zdecydować się na chirurgiczne usunięcie angiolipomy z powodów estetycznych lub w celu zmniejszenia dyskomfortu. Jeśli masz wątpliwości co do tego, czy twój guzek to angiolipoma, czy inny typ, zdecydowanie powinieneś skonsultować się z lekarzem.
Nowe badania i odkrycia w 2024 roku
W 2024 roku badania nad angiolipomami dostarczyły nowych informacji na temat ich patogenezy i potencjalnych metod leczenia. Ostatnie obserwacje wskazują na możliwy związek między genami a występowaniem angiolipomów, co otwiera drzwi do dalszych badań w zakresie terapii genowej. Również nowe metody obrazowania, takie jak ultrasonografia elastograficzna, umożliwiają lepszą diagnostykę i różnicowanie angiolipomów od innych zmian skórnych, co jest kluczowe dla skutecznego leczenia.
Ponadto, badania sugerują, że stosowanie inhibitorów VEGF (czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego) może mieć obiecujące efekty terapeutyczne w redukcji angiolipomów, co może zmienić podejście do ich leczenia w przyszłości. Warto zauważyć, że te nowoczesne terapie nie tylko mogą poprawić komfort pacjentów, ale również przyczynić się do zmniejszenia ilości zabiegów chirurgicznych.
