Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Co trzeba wiedzieć o zaburzeniach odżywiania?

Zaburzenia odżywiania związane z objadaniem się obejmują okresy nadmiernego objadania się. Jednak w przeciwieństwie do innych zaburzeń odżywiania, takich jak bulimia, osoba ta zwykle nie wymiotuje po jedzeniu.

Choroba może wystąpić samodzielnie lub wraz z innymi zaburzeniami lub chorobami.

Nadmierne objadanie się może sprzyjać rozwojowi wysokiego ciśnienia krwi, otyłości, cukrzycy i chorób serca.

Szybkie fakty dotyczące objadania się

  • Zaburzenie odżywiania różni się od bulimii, ponieważ po objadaniu się nie ma czystek.
  • Ludzie z tą chorobą czują, że nie mają kontroli nad jedzeniem.
  • Depresja i inne czynniki psychologiczne mogą wywołać ten stan.
  • Jedna sesja objadania może składać się z maksymalnie 20 000 kalorii.
  • Otyłość jest możliwą komplikacją.

Objawy

Popijanie jedzenia niezdrowego jedzenia

Kiedy ludzie mają zaburzenia związane z objadaniem się, określane również jako kompulsywne jedzenie, często jedzą bardzo duże ilości jedzenia.

Ten przymus jest znany jako binge.

W niektórych przypadkach od 10 000 do 20 000 kalorii żywności może być spożywane w jednym przypadku nadmiernego objadania się. Przeciętna osoba spożywa od 1500 do 3 000 kalorii dziennie.

Istnieją jednak różne definicje binge. Zazwyczaj może to trwać kilka godzin. Niektórzy eksperci twierdzą jednak, że binge może trwać nawet cały dzień.

W wielu przypadkach zaburzeń odżywiania, nie ma wyraźnych objawów.

Przyrost masy ciała jest głównym objawem uporczywego zaburzenia odżywiania. Znaczna część osób z tym zaburzeniem ma nadwagę.

Następujące objawy otyłości, a także potencjalne konsekwencje, mogą obejmować:

  • cukrzyca
  • choroba serca
  • nadciśnienie
  • niektóre nowotwory
  • wysoki cholesterol
  • choroba pęcherzyka żółciowego

Osoba z zaburzeniami odżywiania może również:

  • pożądać cukru
  • odczuwać ból żołądka
  • Trudno znieść wysokie lub niskie temperatury
  • częściej występują bóle głowy

Cechy psychologiczne obejmują:

  • cykl poczucia winy, zaczynający się od rozpaczy w uwięzieniu, po którym następuje poczucie winy, a następnie próba samodyscypliny przed ponownym objadaniem się
  • niska samo ocena
  • obwiniać siebie, co dodatkowo szkodzi samoocenie

Poniższe problemy psychologiczne mogą być podstawą lub mogą wystąpić w wyniku objadania się:

  • depresja
  • atak paniki
  • brak skupienia
  • niepokój
  • rozpacz

Osoba z zaburzeniami objasnania może zazwyczaj:

  • mają okresy, w których zużywa się ogromne ilości żywności
  • jedz nawet kiedy jest pełny
  • jeść szybko podczas napadu
  • czuję, że zachowanie żywieniowe jest niekontrolowane
  • mieć depresję
  • niepokój
  • dieta często bez powodzenia
  • często jedzą same
  • gromadzić jedzenie
  • chowaj puste pojemniki na żywność
  • czuć wyrzuty sumienia, wstyd, poczucie winy, obrzydzenie, rozpacz z powodu jedzenia.

Kiedy iść do lekarza

Ponieważ spożywanie posiłków jest behawioralne, często może się zdarzyć, że dana osoba nie uzna, że ​​nawyk stał się problemem medycznym, dopóki ich masa ciała nie wzrośnie do poziomu, który wpłynie na zdrowie.

Dlatego bardzo ważne jest, aby zgłosić się do lekarza, gdy tylko poczujesz, że stało się przymusem lub uzależnieniem od jedzenia nadmiernej ilości jedzenia.

Kwestia ta może wywoływać uczucie zawstydzenia i izolacji, ale ważne jest, aby działać w oparciu o radę osób bliskich, jeśli wykryły destrukcyjne wzorce w sposobie konsumowania żywności.

Jeśli regularnie doświadczasz powiązanych schorzeń, takich jak depresja lub lęk, i napadasz się na jedzenie, ważne jest, aby zająć się tymi przyczynami u lekarza.

Czym jest upijanie się?

Kobieta wygląda w lodówce

Osoba z zaburzeniami objadania się głodu czuje się zmuszona do jedzenia zbyt wiele. Ludzie będą konsumować ogromne ilości jedzenia, nawet jeśli nie są głodni.

Binge eaters uważają, że nie mają absolutnej kontroli nad jedzeniem.

Po napadzie objadania się, osoba może odczuwać odrazę i poczucie winy. Uczucia te mogą stanowić część podstawowego problemu, takiego jak niepokój lub depresja, ale oba stany mogą powodować lub nasilać zaburzenie.

Większość ludzi od czasu do czasu spożywa zbyt dużo jedzenia, pomagając sobie na sekundy, a nawet trzecie, zwłaszcza w święta lub uroczystości. To nie jest objaw zaburzeń odżywiania.

Nadmierne objadanie się staje się zaburzeniem, gdy występuje regularnie, a binger konsekwentnie odczuwa wstyd i tajność. Osoba z zaburzeniami objadania się głodu jest głęboko zawstydzona o przejadanie się i przysięga, że ​​nigdy więcej tego nie zrobi. Jednak przymus jest tak silny, że nie można się oprzeć kolejnym pragnieniom wąchania.

Naukowcy z Pennsylvania State University stwierdzili, że nastroje kobiet w wieku szkolnym, które martwią się o własny wizerunek i dietę, pogarszają się po przerwach w jedzeniu.

W wielu częściach świata zaburzenie odżywiania nie jest uważane za odrębny stan. Jest to jednak najczęstsze ze wszystkich zaburzeń odżywiania. Może się to zmienić wraz z publikacją większej liczby badań, a naukowcy dowiedzą się więcej o tej chorobie.

Czynniki ryzyka

Sugerowano następujące czynniki ryzyka związane z zaburzeniami objadania się głodu:

  • Wiek: Chociaż ludzie w każdym wieku mogą być dotknięci, pierwsze oznaki zaburzenia objadania się jedzenia będą często rozpoczynać się u późnych nastolatków lub na początku lat dwudziestych, co sugeruje, że wiek odgrywa ważną rolę.
  • Inne zaburzenia odżywiania: Osoby z innymi zaburzeniami odżywiania się, takimi jak anoreksja lub bulimia, są bardziej narażone na uporczywe zaburzenia jedzenia.
  • Powiązane schorzenia: Stany takie jak choroba Pradera-Williego, uszkodzenie gruczołu podwzgórza, mogą wywoływać reakcje żarcia.
  • Dieta: Dieta jest czynnikiem ryzyka bulimii i anoreksji. Niektórzy ludzie z zaburzeniami odżywiania nigdy nie stosowali diety, podczas gdy inni mają historię odchudzania. Potrzeba więcej badań, aby potwierdzić dietę jako czynnik ryzyka.
  • Problemy ze zdrowiem psychicznym: Osoby z zaburzeniami związanymi z napadami głodu działają impulsywnie i czują, że nie mają kontroli nad jedzeniem. Wyższy odsetek osób z zaburzeniami objadania się głodu ma problemy ze stresem, niepokojem, złością, smutkiem, nudą i zmartwieniem. Sugerowano, że może istnieć związek z depresją.
  • Wykorzystywanie seksualne: niektóre osoby z zaburzeniami zgłaszają, że doświadczyły seksualnego wykorzystywania, gdy były małe.
  • Oczekiwania społeczeństwa: Zasugerowano, że skupienie się mediów na kształcie, wyglądzie i wadze ciała może być czynnikiem wywołującym upijanie się. Media społecznościowe zostały powiązane z tym czynnikiem.
  • Biologia: Rozwój zaburzeń odżywiania może być związany z biologiczną wrażliwością obejmującą geny, a także chemikalia mózgowe. Aktualne badania dotyczą tego, w jaki sposób regulacja apetytu centralnego układu nerwowego może wpływać na nawyki żywieniowe ludzi. Mogą również być wskazówki, jak funkcjonuje jelito.
  • Zawód: Istnieje kilka dowodów na to, że wyższy odsetek sportowców i modeli ma zaburzenia związane z objadaniem się głodu w porównaniu z innymi ludźmi. Chociaż niektóre osoby sugerują, że osoby pracujące w gastronomii mogą być podatne, dalsze badania są wymagane, aby potwierdzić związek.

Częstość występowania zaburzenia objadania się głodu nie jest znana. Częściowo wynika to z tendencji do biernego skłaniania się, a także z różnej definicji zaburzenia pomiędzy różnymi ośrodkami leczenia i lekarzami.

Jedno z badań sugeruje, że zaburzenie objadania się głodu dotyka do 3,5 procent kobiet w USA i 2 procent mężczyzn.

Leczenie

Terapia objadania się

Leczenie zwykle ma na celu:

  • zmniejszenie częstotliwości spożywania posiłków
  • poprawa samopoczucia emocjonalnego
  • kiedy to konieczne, tracąc wagę

Nadmierne objadanie się jest ściśle związane z negatywnymi emocjami, takimi jak poczucie winy, wstydu, niskiej samooceny i obrzydzenia. Należy zająć się nimi, a także innymi problemami psychologicznymi.

Każdy, kto podejrzewa, że ​​może mieć zaburzenie odżywiania, powinien jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

Oto skuteczne terapie zaburzeń odżywiania:

  • program samopomocy nadzorowany przez pracowników służby zdrowia
  • terapia psychologiczna
  • lek przeciwdepresyjny z selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), taki jak Prozac, u osób z ciężkim zaburzeniem objadania się

Terapie

W terapii zaburzeń odżywiania się, jednostka jest zachęcana, aby przestać polegać na cyklu uzależnienia od winy jako sposobu radzenia sobie z problemami emocjonalnymi. Wykazano, że następujące rodzaje terapii pomagają osobom z zaburzeniami objadania się głodu:

  • Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): Terapeuta pomaga jednostce poszukiwać nowych sposobów interpretowania sytuacji i odczuwania, odczuwania i jedzenia.
  • Grupy wsparcia: dołączenie do grup samopomocy i wsparcia oraz pomoc w ich znalezieniu może pomóc w usunięciu poczucia izolacji
  • Książki samopomocowe: Dostępna jest szeroka gama materiałów samopomocy, które mogą pomóc w monitorowaniu przyjmowania pokarmu, przygotowywać realistyczne plany posiłków, wykrywać i reagować na wyzwalacze oraz identyfikować podstawowe przyczyny tego zachowania. Kursy samopomocy najlepiej przyjmować w ramach „przewodnika”, a leczenie jest wspierane i nadzorowane przez pracownika służby zdrowia, zazwyczaj terapeuty.
  • Psychoterapia: leczenie zaburzeń odżywiania może wiązać się z regularnym spotkaniem z terapeutą, który pomaga osobie zrozumieć przyczyny ich lęku i sposoby akceptowania ich mocnych i słabych stron. Często wiąże się to z terapią interpersonalną, która koncentruje się na relacjach z innymi ludźmi. Jeśli słabe relacje i niezdrowe umiejętności komunikacyjne przyczyniły się do zaburzenia objadania się, pomocne może się okazać leczenie interpersonalne.
  • Kontrola masy ciała: Aby osiągnąć idealną masę ciała, należy najpierw zająć się istniejącymi problemami psychologicznymi. Osoba z nadwagą powinna przestrzegać planu odchudzania ustanowionego przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia.

Zapobieganie

Osoba może nie rozpoznać nawyków żywieniowych, dopóki nie spowodują nadwagi i niekorzystnych skutków dla zdrowia.

Chociaż nie ma określonego sposobu zapobiegania zaburzeniu, istnieją kroki, które mogą pomóc zmniejszyć ryzyko, w tym:

  • Prowadzenie dzienniczka żywności: Prowadząc dziennik żywnościowy, osoba z zaburzeniami objadania się głodu może w końcu określić, które wzorce jedzenia lub rodzaje jedzenia wywołują nagłe i fałszywe poczucie głodu.
  • Spożywanie pokarmów o niskiej zawartości cukru: Żywność o niskim indeksie glikemicznym będzie wydawać cukier wolniej i bardziej konsekwentnie przez cały dzień.
  • Zwiększyć częstotliwość odżywiania, ale zmniejszyć wielkość porcji: Aby utrzymać poziom cukru we krwi, częściej spożywaj mniejsze posiłki i pamiętaj o włączeniu złożonych węglowodanów.
  • Unikaj słodkich pokarmów, alkoholu i kofeiny: Wytnij wszystkie produkty i napoje, które powodują poważne wahania poziomu cukru we krwi.

Różne definicje zaburzenia objadania się głodu oznaczają, że istnieją różne zalecenia dotyczące profilaktyki.

Pediatrzy często są w stanie zidentyfikować wczesne objawy zaburzeń odżywiania, które zaczynają się w dzieciństwie i podjąć kroki, aby zapobiec ich rozwojowi. Rodzice powinni pielęgnować i wzmacniać zdrowy wizerunek swojego ciała od najmłodszych lat, niezależnie od wielkości i kształtu ciała.

PLMedBook