Wczesne zapalenie pochewki ścięgna De Quervaina to stan zapalny ścięgien kciuka, który skutkuje bólem podczas jego poruszania. Powszechnie występuje u osób wykonujących powtarzalne czynności manualne.
Istnieje szereg ćwiczeń, które można wykonać w domu, aby złagodzić objawy. W niniejszym artykule omówimy, co należy zrobić, aby poprawić komfort życia.
Stan ten nazwano na cześć szwajcarskiego chirurga Fritza de Quervaina, który jako pierwszy zidentyfikował go w 1895 roku.
Co to jest zapalenie pochewki ścięgna De Quervaina?
Zapalenie pochewki ścięgnistej De Quervaina to stan zapalny błony maziowej, która otacza dwa ścięgna biegnące między nadgarstkiem a kciukiem. Ścięgna te są silnymi pasmami tkanki, które przyczepiają mięśnie do kości, umożliwiając ruch kciuka.
W wyniku obrzęku błony maziowej, ruch kciuka staje się bolesny. Stan ten najczęściej występuje po nadmiernym używaniu kciuka lub nadgarstka, zwłaszcza podczas powtarzających się czynności, które wyciągają kciuk od nadgarstka.
Czynności, które mogą pogłębiać objawy zapalenia pochewki ścięgna De Quervaina, to:
- gra w golfa
- granie na pianinie
- pisanie na maszynie
- stolarstwo
- noszenie dziecka
Choroba ta występuje częściej u kobiet, zwłaszcza po ciąży, ale także może być wynikiem urazów lub zapalnych chorób stawów.
Objawy
Główne objawy zapalenia pochewki ścięgna De Quervaina to ból i obrzęk u podstawy kciuka. Objawy te prowadzą do:
- bolesności przy ruchu kciuka lub nadgarstka
- ciężkości przy tworzeniu pięści
- obrzęku i tkliwości w okolicy nadgarstka
- słyszenia skrzypienia, gdy ścięgna przesuwają się przez osłonę
- zmniejszonej siły chwytu
Ruchy obejmujące kciuk i nadgarstek, takie jak chwytanie, skręcanie czy szczypanie, potrafią znacząco nasilać ból.
12 Ćwiczeń z zapaleniem pochewek ścięgnistych De Quervaina
Osoby z zapaleniem pochewki De Quervaina powinny nosić szyny przez 2 do 3 tygodni. W tym czasie szyna może być usunięta w celu wykonania poniższych ćwiczeń.
1) Umieść dotkniętą dłoń na płaskiej powierzchni, na przykład na stole. Drugą ręką delikatnie odsuń kciuk od stołu, a następnie powoli przywróć go na miejsce. Powtórz od 5 do 10 razy.
2) Umieść dotkniętą dłoń na boku, z małym palcem na płaskiej powierzchni. Drugą ręką delikatnie odsuwaj kciuk od palców, a następnie wróć. Ruch powtarzaj 5 do 10 razy.
3) Kładź dotkniętą rękę płasko na stole, najpierw dłonią. Trzymając dłoń nieruchomo, przesuwaj kciuk na boki, w miarę wygody, a następnie wróć. Powtarzaj od 5 do 10 razy.
4) Gdy ćwiczenie 3 przestaje powodować ból, można je wykonać z nadgarstkiem na krawędzi stołu.
5) Trzymając dłoń na stole, unieś kciuk jak najwyżej, a następnie opuść. Powtarzaj to 10 razy, zwiększając liczbę powtórzeń w miarę poprawy komfortu.
6) Nałóż elastyczną opaskę na palce i kciuk, a następnie przesuwaj kciuk w kierunku oporu taśmy 10 razy.
7) Opierając dotkniętą dłoń na dłoni do góry, dotknij górnej części kciuka do małego palca. Utrzymaj rozciąganie przez 6 sekund i powtórz 10 razy.
Trzymając dotknięte ramię z przodu, drugą dłonią dociskaj grzbiet dłoni, rozciągając nadgarstek. Utrzymaj pozycję przez 15 do 30 sekund i powtarzaj trzy razy.
9) Podobnie jak powyżej, ale druga ręka popycha rękę do góry, rozciągając nadgarstek w przeciwną stronę. Utrzymaj rozciąganie przez 15 do 30 sekund i powtórz trzy razy.
10) Trzymając puszkę w dotkniętej dłonią, dłonią do góry, obniż ciężar, a następnie wróć do pozycji wyjściowej. Wykonaj dwa zestawy po 15 powtórzeń.
11) Trzymając puszkę, umieść nadgarstek w pozycji bocznej z kciukiem u góry. Delikatnie zginaj nadgarstek, sięgając kciukiem w górę, a następnie wróć do pozycji wyjściowej. Wykonaj dwa zestawy po 15 powtórzeń.
12) Wzmocnij chwyt, ściskając miękką gumową kulkę i utrzymując odcisk przez 5 sekund. Wykonaj dwa zestawy po 15 powtórzeń.
Przygotowanie do ćwiczeń
Ćwiczenia te powinny być stosowane w rehabilitacji i wykonywane jedynie po ustąpieniu początkowego bólu.
Pierwszym krokiem w walce z zapaleniem pochewek wywołanym przez De Quervain jest odpoczynek od aktywności, które spowodowały ból. Pomocne będzie także noszenie szyny i regularne stosowanie gorących lub zimnych okładów.
Diagnoza i termin wizyty u lekarza
Jeśli ćwiczenia nasilają ból lub ból nie ustępuje po 4 do 6 tygodniach, warto skonsultować się z lekarzem.
Test Finkelsteina jest stosowany do diagnozy tego stanu. Pacjent umieszcza kciuk w dłoni i formuje pięść, a następnie zgina nadgarstek w kierunku małego palca.
Test na zapalenie pochewki De Quervaina uznaje się za pozytywny, jeśli to pogarsza ból.
W takim przypadku pacjent zazwyczaj kierowany jest do fizjoterapeuty lub specjalisty w zakresie terapii manualnej, który zaleca ćwiczenia, jak opisane powyżej.
Na wynos
Oprócz ćwiczeń, leczenie obejmuje odpoczynek, stosowanie przeciwbólowych leków oraz noszenie szyny. Jeśli objawy utrzymują się pomimo terapii, lekarz może zasugerować zastrzyki steroidowe w celu zmniejszenia obrzęku.
W przypadku, gdy objawy nie ustępują po leczeniu, lekarz może zalecić badanie ultrasonograficzne, aby wykluczyć inne przyczyny bólu. W niektórych przypadkach stan można złagodzić za pomocą interwencji chirurgicznej.
Nowe badania i aktualne dane na temat zapalenia pochewki ścięgna De Quervaina
W roku 2024 pojawiły się nowe badania dotyczące zapalenia pochewki ścięgna De Quervaina, które dostarczają dodatkowych informacji na temat skuteczności różnych metod leczenia. Ostatnie analizy wskazują, że terapia manualna oraz specjalistyczne ćwiczenia mają znaczący wpływ na redukcję bólu i poprawę funkcji ręki.
Zgodnie z danymi z badań opublikowanych w renomowanych czasopismach, 75% pacjentów zgłasza znaczne złagodzenie objawów po zastosowaniu zindywidualizowanego programu rehabilitacji. Ponadto, nowe podejścia do leczenia, takie jak wykorzystanie ultradźwięków w terapii, zaczynają zyskiwać na popularności i obiecują poprawę wyników leczenia.
Warto podkreślić, że regularne monitorowanie postępów w terapii oraz dostosowywanie planu leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta są kluczowe dla osiągnięcia najlepszych rezultatów. Dzięki współpracy z doświadczonym terapeutą pacjenci mogą liczyć na skuteczniejszą rehabilitację i szybszy powrót do codziennych aktywności.
