Biopsja Prostaty: Przewodnik Po Procedurze i Oczekiwaniach

Rak prostaty jest jedną z najczęstszych form nowotworów u mężczyzn. Zwykle diagnozowany jest u panów powyżej 50. roku życia, ale może również występować w młodszych grupach wiekowych.

Często rak prostaty rozwija się powoli, a jego objawy mogą nie być odczuwalne, dopóki choroba nie osiągnie bardziej zaawansowanego stadium.

Wczesne wykrywanie raka prostaty jest kluczowe i może znacząco wpłynąć na rokowania. Biopsja prostaty pozostaje najskuteczniejszą metodą diagnozowania tego nowotworu.

W artykule przedstawiamy najważniejsze pytania, które mężczyzna powinien rozważyć przed przystąpieniem do biopsji prostaty.

Co dzieje się w biopsji prostaty?

Ultrasonograficzny obraz gruczołu krokowego podczas biopsji.

Podczas zabiegu lekarz wprowadza sondę ultradźwiękową do odbytnicy, aby uzyskać obraz gruczołu krokowego, który znajduje się po drugiej stronie ściany odbytnicy.

Posługując się obrazem ultrasonograficznym, lekarz pobiera kilka próbek tkanki prostaty za pomocą narzędzia w kształcie sprężyny.

To urządzenie szybko wbija igłę w ścianę odbytnicy, aby uzyskać niewielkie cylindryczne rdzenie komórek. Zazwyczaj pobiera się od 10 do 12 próbek, z czego pięć lub sześć z każdej strony prostaty.

W niektórych sytuacjach lekarz może zdecydować, że potrzebne są większe próbki i wykona tzw. biopsję «nasycenia», podczas której pobiera od 20 do 30 próbek, a czasem nawet więcej.

Cała procedura trwa około 20 minut. Po biopsji lekarze często zalecają przyjmowanie antybiotyków, aby zapobiec ewentualnym zakażeniom.

Alternatywna metoda, znana jako biopsja transperinalna, polega na wykonaniu małego nacięcia między odbytem a moszną, przez które igła jest wprowadzana do prostaty w celu pobrania tkanki. Lekarz nadzoruje ten proces za pomocą ultrasonografu.

Jak przygotować się do biopsji?

Lekarz przygotowujący pacjenta do biopsji prostaty.

Przygotowanie do biopsji prostaty może się różnić w zależności od zaleceń lekarza, ale oto kilka ogólnych wskazówek:

  • Wstrzymaj przyjmowanie leków, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia, takich jak warfaryna, ibuprofen, aspiryna i niektóre ziołowe suplementy, na kilka dni przed zabiegiem.
  • Próbki moczu mogą być wymagane do oceny ewentualnych infekcji dróg moczowych. Jeśli taka infekcja zostanie stwierdzona, biopsja zostanie opóźniona do jej wyleczenia.
  • Lekarz może zalecić wykonanie lewatywy w domu przed biopsją.
  • Antybiotyki mogą być przepisane przed zabiegiem, aby zminimalizować ryzyko zakażeń.

Mężczyźni powinni także przygotować się na otrzymanie wyników biopsji, zdobywając jak najwięcej informacji na temat raka prostaty i pytając lekarza o dalsze kroki, w przypadku postawienia diagnozy.

Zazwyczaj przed zabiegiem lekarze dostarczają szczegółowe instrukcje, których należy przestrzegać. W razie jakichkolwiek wątpliwości, warto je wyjaśnić przed przystąpieniem do biopsji.

Jak przebiega biopsja prostaty?

W większości przypadków lekarz podaje znieczulenie do gruczołu krokowego przed przystąpieniem do zabiegu. Mimo znieczulenia, pacjent może odczuwać pewien dyskomfort, gdy igła przebija tkankę gruczołu.

Większość mężczyzn zgłasza jedynie umiarkowany ból w trakcie procedury, jednak niektórzy mogą odczuwać znacznie większy dyskomfort.

Jak w przypadku każdej inwazyjnej procedury, mogą wystąpić utrzymujące się dolegliwości i dyskomfort w miejscu wprowadzenia igły, gdy rany się goją.

Zagrożenia i powikłania

Jak w przypadku każdej inwazyjnej procedury, biopsja prostaty wiąże się z pewnym ryzykiem. Najczęściej występujące powikłania to: zakażenie i krwawienie. Inne potencjalne problemy to obecność krwi w nasieniu lub moczu, ból w okolicy zabiegowej oraz trudności w oddawaniu moczu.

Aby uniknąć poważniejszych komplikacji po biopsji, mężczyźni powinni zwrócić uwagę na następujące objawy:

  • długotrwałe lub intensywne krwawienie
  • gorączka
  • trudności z oddawaniem moczu
  • nasila się ból w okolicy zabiegowej

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, mężczyzna powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, aby wykluczyć możliwość zakażenia.

Inne testy na raka prostaty

Przed przeprowadzeniem biopsji lekarz może zlecić badania przesiewowe, aby ocenić, czy biopsja jest konieczna.

Choć opinie w środowisku medycznym na temat rutynowych badań przesiewowych różnią się, ogólna rekomendacja jest taka, aby mężczyźni po 50. roku życia regularnie poddawali się badaniom w celu wykrycia raka prostaty.

Badania przesiewowe obejmują:

Egzamin cyfrowy z odbytnicy (DRE)

Podczas badania DRE lekarz wprowadza palec do odbytnicy, aby ocenić stan prostaty.

Lekarz sprawdza wszelkie nieprawidłowości w kształcie, rozmiarze lub strukturze prostaty. Wszelkie nieprawidłowości mogą wymagać dodatkowych badań w celu potwierdzenia obecności nowotworu.

Test antygenu specyficznego dla prostaty (PSA)

W tym teście lekarz pobiera próbkę krwi z żyły w ramieniu pacjenta.

PSA to substancja produkowana przez prostatę. Niska wartość PSA jest normą, natomiast podwyższona może wskazywać na infekcję, stan zapalny lub możliwość wystąpienia nowotworu.

Wyniki biopsji

Lekarz omawiający wyniki biopsji z pacjentem.

Po wykonaniu biopsji, dalsze badania laboratoryjne pomogą lekarzowi ocenić, jak szybko rozwija się rak, jego potencjalne rozprzestrzenienie oraz najskuteczniejsze metody leczenia.

Jednym z najczęściej stosowanych sposobów oceny nowotworu jest skala Gleasona, która klasyfikuje raka w pięciu kategoriach.

Aby sklasyfikować wynik biopsji, lekarz analizuje tkankę pod mikroskopem i ustala, które dwa obszary w próbce mają najwyższe stężenie komórek rakowych. Każdy z tych obszarów otrzymuje wartość od 1 do 5.

Suma tych wartości stanowi wynik Gleasona. Im niższy wynik, tym mniej zaawansowany jest nowotwór.

Perspektywy dla pacjentów

Perspektywy dla mężczyzny są uzależnione od wyników biopsji oraz dodatkowych badań. Kluczowe czynniki wpływające na rokowania to:

  • stadium zaawansowania raka
  • czy rak się rozprzestrzenił
  • wynik Gleasona
  • wiek pacjenta
  • inne schorzenia zdrowotne

W przypadku raka prostaty w stadium I, gdy nowotwór nie przekracza prostaty, lekarze zazwyczaj zalecają aktywne monitorowanie, niezależnie od wieku pacjenta.

Młodsze osoby mogą jednak zdecydować się na bardziej agresywne leczenie. Starsi pacjenci mogą uznać, że nie warto leczyć raka prostaty w stadium I, ponieważ terapia może wprowadzać komplikacje związane z innymi schorzeniami.

W bardziej zaawansowanych stadiach nowotworu, gdzie rak rozprzestrzenił się poza prostatę, mężczyźni będą prawdopodobnie poddawani bardziej intensywnym terapiom po postawieniu diagnozy.

Podobnie jak w przypadku raka w stadium I, lekarz pomoże zdecydować o dalszym leczeniu, biorąc pod uwagę wiek oraz ogólny stan zdrowia pacjenta.

Wczesne rozpoznanie raka prostaty daje pacjentom prawie 100-procentową szansę na przeżycie co najmniej pięciu lat od diagnozy.

Nowe badania i badania w 2024 roku

W 2024 roku badania nad rakiem prostaty nadal koncentrują się na udoskonaleniu metod diagnostycznych oraz terapii. Nowatorskie podejścia, takie jak biopsje płynne, które polegają na analizie komórek nowotworowych we krwi, zyskują na popularności. Te techniki mogą potencjalnie zredukować potrzebę inwazyjnych biopsji.

Ponadto, badania nad terapią celowaną oraz immunoterapią przynoszą obiecujące rezultaty, a ich zastosowanie w leczeniu raka prostaty może znacznie poprawić rokowania pacjentów. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie stylu życia, w tym diety bogatej w przeciwutleniacze i regularnej aktywności fizycznej, które mogą wspierać ogólne zdrowie i zmniejszać ryzyko rozwoju nowotworów.

Rozwój technologii obrazowania, takich jak rezonans magnetyczny, umożliwia dokładniejszą lokalizację i charakterystykę guzów prostaty, co przekłada się na lepsze planowanie leczenia. W miarę postępu wiedzy, podejścia do diagnozowania i leczenia raka prostaty będą się nadal rozwijać, oferując pacjentom nowe nadzieje i możliwości.

PLMedBook