Zakażenia gronkowcem po operacjach: Nowe badania i wnioski

Nowe amerykańskie badanie sugeruje, że zakażenie pooperacyjne przez bakterię Staphylococcus aureus (Staph), powszechnie spotykane schorzenie szpitalne, jest bardziej prawdopodobne po operacji na klatkę piersiową i głowę niż w przypadku innych dużych zabiegów.

Retrospektywne badanie kohortowe jest dostępne do czytania w Internecie i ma się pojawić w lipcowym wydaniu czasopisma Infection Control and Hospital Epidemiology.

Główny autor, dr Deverick Anderson, specjalista chorób zakaźnych w Duke University Medical Center w Durham w Północnej Karolinie, powiedział mediom, że:

«Stwierdziliśmy, że zabiegi klatki piersiowej i głowy stanowią większość infekcji gronkowcami po poważnej operacji».

Anderson i jego koledzy przeanalizowali dane dotyczące 96 455 operacji ortopedycznych, neurochirurgicznych, kardiochirurgicznych i chirurgii plastycznej przeprowadzonych w latach 2003-2006 na 81 267 pacjentach w 11 ośrodkach (9 szpitalach lokalnych i 2 szpitalach opieki trzeciej w Północnej Karolinie i w Wirginii).

Okazało się, że:

  • 454 pacjentów miało infekcje S. aureus: 317 miało zakażenie w miejscu operacyjnym, 188 miało zakażenie krwioobiegiem, a 51 miało inne postacie zakażeń.
  • Całkowita częstość infekcji wynosiła 0,47 na 100 zabiegów.
  • Około połowa zakażeń (51 procent) była spowodowana opornym na metycylinę S. aureus (MRSA).
  • Zakażenie S. aureus było częstsze po zabiegach kardiochirurgicznych (0,79 infekcji na 100 zabiegów) niż po zabiegach chirurgicznych, neurochirurgicznych lub plastycznych (odpowiednio 0,37, 0,62 i 0,32 na 100).
  • Najwyższy wskaźnik zakażeń krwi stwierdzono po zabiegach kardiochirurgicznych (0,57 infekcji na 100 zabiegów), które obejmowały prawie 75% zakażeń.
  • Najwyższy wskaźnik zakażenia miejsca operacji chirurgicznej był po zabiegach neurochirurgicznych (0,50 zakażeń na 100 zabiegów), obejmujących 80% zakażeń.

Autorzy doszli do wniosku, że:

«Częstotliwość i rodzaj pooperacyjnej inwazyjnej infekcji S. aureus różniły się znacznie w zależności od rodzaju postępowania».

Zalecono, aby «procedury o najwyższym ryzyku, takie jak zabiegi kardiochirurgiczne, były ukierunkowane na bieżące interwencje profilaktyczne».

Anderson, który pracuje również z Duke Infection Control Outreach Network (DICON), powiedział, że kluczowym przesłaniem tego badania było stwierdzenie, że «jedna strategia profilaktyczna nie pasuje do wszystkich» i może istnieć potrzeba posiadania strategii dotyczących procedur sercowo-naczyniowych i neurochirurgicznych, które nie są odpowiednie dla operacji plastycznych lub ortopedycznych.

Powiedział także, że strategie koncentrujące się wyłącznie na MRSA niekoniecznie zapobiegną wszystkim infekcjom:

«Średnio MRSA występowała tylko w połowie zakażeń, które zidentyfikowaliśmy» – dodał.

Badanie zostało sfinansowane przez Merck & Co, a dwóch jego autorów pracuje w swoich laboratoriach w północnej Walii w Pensylwanii, ale zgodnie z oświadczeniem nie brali oni udziału w analizie danych.

«Różnice w typie i częstotliwości pooperacyjnych inwazyjnych infekcji Staphylococcus aureus według rodzaju procedury chirurgicznej.»
Deverick J. Anderson, Jean Marie Arduino, Shelby D. Reed, Daniel J. Sexton, Keith S. Kaye, Chelsea A. Grussemeyer, Senaka A. Peter, Chantelle Hardy, Yong Il Choi, Joelle Y. Friedman, Vance G. Fowler, Jr.
Kontrola zakażeń i epidemiologia szpitali Tom 31, nr 7, 701-709, lipiec 2010
DOI: 10,1086/653205

Źródło: Duke Medicine.

Napisane przez: Catharine Paddock, PhD

Nowe badania i zalecenia na rok 2024

W roku 2024, w kontekście rosnących zagrożeń związanych z zakażeniami szpitalnymi, konieczne staje się zaktualizowanie strategii profilaktycznych. Badania pokazują, że różnorodność bakterii Staphylococcus aureus, w tym szczepy oporne na metycylinę, staje się coraz bardziej niebezpieczna. Wzrost przypadków MRSA, szczególnie w kontekście zabiegów kardiochirurgicznych, wymaga wdrożenia bardziej zaawansowanych metod monitorowania i profilaktyki.

Nowe badania potwierdzają, że interwencje profilaktyczne, takie jak stosowanie antybiotyków przedoperacyjnych i odpowiednia dezynfekcja, mogą znacznie zmniejszyć ryzyko zakażeń. Warto również uwzględnić znaczenie edukacji personelu medycznego w zakresie najlepszych praktyk oraz skutecznej komunikacji z pacjentami, co może pomóc w redukcji ryzyka zakażeń.

Dodatkowo, badania opublikowane w 2024 roku wskazują na rosnącą rolę technologii w monitorowaniu i identyfikacji bakterii w czasie rzeczywistym, co może stanowić przełom w walce z zakażeniami szpitalnymi. Skorzystanie z nowoczesnych narzędzi diagnostycznych pozwala na szybsze reagowanie i wdrażanie odpowiednich działań w przypadku wystąpienia zakażeń, co podnosi bezpieczeństwo pacjentów.

Wszystkie te zmiany i innowacje są kluczowe dla zmniejszenia liczby zakażeń pooperacyjnych i poprawy wyników leczenia pacjentów w nadchodzących latach.

PLMedBook