Rodzina Chlamydiaceae składa się z jednego rodzaju Chlamydia z trzema gatunkami powodującymi ludzką chorobę:
– C. trachomatis, które mogą powodować zakażenia układu moczowo-płciowego, jaglicę, zapalenie spojówek, zapalenie płuc i węzłówek limfatyczny (LGV)
– C. pneumoniae, które mogą powodować zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, zapalenie płuc i być może miażdżycę tętnic
– C. psittaci, które mogą powodować zapalenie płuc (psitakoza)
Chlamydie są małymi, obligatoryjnymi pasożytami wewnątrzkomórkowymi i kiedyś uważano je za wirusy. Jednak zawierają DNA, RNA i rybosomy i tworzą własne białka i kwasy nukleinowe, a teraz są uważane za prawdziwe bakterie. Mają one błonę wewnętrzną i zewnętrzną, podobne bakterie gram-ujemne i lipopolisacharyd, ale nie mają warstwy peptydoglikanu. Chociaż syntetyzują większość swoich metabolitów pośrednich, nie są w stanie wytworzyć własnego ATP, a zatem są pasożytami energetycznymi.
Wszystkie trzy gatunki chlamydii mają zdolność wywoływania zapalenia płuc. W związku z tym zainfekowani gospodarze będą pozytywnie testować chlamydie chorobowe przenoszone drogą płciową z wyjątkiem chlamydii pneumoniae. Gospodarze zainfekowani chlamydią pneumoniae będą najprawdopodobniej testować negatywny wynik na chorobę przenoszoną drogą płciową chlamydia trachomatis, ponieważ bakterie są ograniczone tylko do płuc i są pozyskiwane poprzez kontakt społecznościowy. Jednakże, gdy bakteria Chlamydia pneumoniae zostanie wprowadzona do genitaliów przez nosiciela, rozwinie się w chlamydię trachomatis. Gospodarz niosący C. pneumoniae może przenosić bakterie poprzez seks oralny, który w ciągu trzech tygodni przekształca się w chlamydię trachomatis. Chlamydia pneumoniae średnio może potrwać do trzech tygodni zanim objawy zostaną zauważone. Gospodarz niosący chlamydię pheumoniae będzie testował negatywny wynik na obecność chlamydii trachomatis, ponieważ bakterie chlamydii występują tylko w płucach, ale zakażony partner będzie testował wynik pozytywny na obecność chlamydii trachomatis w ciągu około trzech tygodni. Po tym wszystkim, jeśli oboje partnerzy nadal będą mieli niebezpieczny seks, obaj będą pozytywnie reagować na chlamydię trachomatis i chlamydię pneumoniae.
W 2006 roku Amerykańska Akademia Pediatrii wykazała, że prawie 53 000 dzieci w wieku poniżej 15 lat zostało zarażonych chlamydią pneumoniae. Większość tej liczby pochodzi z państw o dużej populacji, pochodzących z Ameryki Południowej i Karaibów. W 2007 roku odnotowano ponad 300 000 nowych przypadków Chlamydia pneumoniae w Stanach Zjednoczonych. Według American Medical Association, blisko 50 000 infekcji chlamydią trachomatis jest bezpośrednim wynikiem chlamydii pneumoniae.
Przyczyny i objawy
Chlamydia trachomatis jest główną przyczyną chorób przenoszonych drogą płciową (zwanych nieżonokokowym zapaleniem cewki moczowej i zapaleniem narządów miednicy mniejszej). Kiedy kobieta z aktywną infekcją chlamydiową rodzi dziecko, dziecko może zasysać (ssać do płuc) niektóre z naładowanych bakterią matek podczas przechodzenia przez kanał rodny. Może to powodować stosunkowo łagodne zapalenie płuc u noworodków, występujące około dwóch do sześciu tygodni po porodzie.
Chlamydia psittaci to bakteria przenoszona przez wiele gatunków ptaków, w tym gołębie, kanarki, papugi długoogonowe, papugi i niektóre mewy. Ludzie nabywają bakterie poprzez kontakt z pyłem z ptasich piór, ptasich odchodów lub z ukąszenia ptaka niosącego bakterie. Ludzie, którzy trzymają ptaki jako zwierzęta domowe lub pracują tam, gdzie trzymane są ptaki, są najbardziej zagrożeni tym typem zapalenia płuc. To zapalenie płuc, zwane papuzią, powoduje gorączkę, kaszel i wytwarzanie plwociny zawierającej ropę. Ten typ zapalenia płuc może być dość ciężki i zwykle jest poważniejszy u starszych pacjentów. Choroba może trwać kilka tygodni.
Chlamydia pneumoniae zwykle powoduje typ stosunkowo łagodnego „chodzącego zapalenia płuc”. Pacjenci odczuwają gorączkę i kaszel zwykle trzy tygodnie po zakażeniu. Ten typ zapalenia płuc nazywa się „nabytym przez społeczność zapaleniem płuc”, ponieważ łatwo przechodzi z jednego członka społeczności do innego.
Diagnoza
Testy laboratoryjne wskazujące na obecność jednego ze szczepów Chlamydii są wyrafinowane, kosztowne i wykonywane w zaledwie kilku laboratoriach w całym kraju. Z tego powodu lekarze diagnozują większość przypadków chlamydialnego zapalenia płuc, przeprowadzając badanie fizyczne pacjenta i odnotowując obecność pewnych czynników. Na przykład, jeśli matka dziecka chorego na zapalenie płuc ma pozytywny wpływ na chorobę przenoszoną drogą płciową spowodowaną przez Chlamydia trachomatis, diagnoza jest oczywista. Historia ekspozycji na ptaki u chorego na zapalenie płuc sugeruje, że Chlamydia psittaci może być winowajcą. Łagodne do czasami ciężkiego zapalenia płuc u zdrowej osoby może być nabytym przez społeczność chodzącym zapaleniem płuc, takim jak wywołane przez Chlamydia pneumoniae.
Leczenie
Leczenie różni się w zależności od rodzaju chlamydii powodującej zakażenie. Noworodek z Chlamydia trachomatis szybko poprawia się dzięki erytromycynie. Zakażenie Chlamydią psittaci leczy się tetracykliną, snem spoczynkowym, suplementacją tlenem i preparatami kaszel zawierającymi kodeinę. Infekcja Chlamydia pneumoniae jest leczona erytromycyną i jest całkowicie wyleczona w ciągu dwóch tygodni leczenia.
Rokowanie
Rokowanie jest ogólnie doskonałe dla noworodków z Chlamydia trachomatis zapalenie płuc. Chlamydia psittaci może się utrzymywać, a ciężkie przypadki mają śmiertelność nawet 30%. Osoby starsze są najbardziej dotknięte tym rodzajem zapalenia płuc. Młoda, zdrowa osoba z Chlamydią pneumoniae ma doskonałe rokowanie. U osób starszych śmiertelność ta wynosi 5-10%.
Zapobieganie
Zapobieganie Chlamydia trachomatis zapalenie płuc obejmuje rozpoznawanie objawów zakażenia narządów płciowych u matki i leczenie jej przed porodem.
Chlamydiom psittaci można zapobiec, ostrzegając ludzi, którzy mają ptaki jako zwierzęta domowe lub którzy pracują wokół ptaków, aby zachować ostrożność, aby uniknąć kontaktu z pyłem i odchodami tych ptaków. Chore ptaki można leczyć antybiotykiem w karmie. Ponieważ ludzie mogą nawracać się na papuzię, osoba chorująca na tę infekcję powinna być trzymana w odosobnieniu, aby nie zarazić innych ludzi.
Chlamydia pneumoniae jest trudna do uniknięcia, ponieważ rozprzestrzeniają ją krople oddechowe od innych chorych osób. Ponieważ ludzie z tym typem zapalenia płuc nie zawsze czują się bardzo chorzy, często chodzą do szkoły, idą do pracy i chodzą do innych miejsc publicznych. Następnie rozprzestrzeniają bakterie w maleńkich kropelkach, które są uwalniane do powietrza podczas kaszlu. Dlatego też zapalenie płuc jest bardzo trudne do uniknięcia i często występuje w ogniskach wewnątrz społeczności. Ponadto osoby z tym typem zapalenia płuc często przenoszą bakterie na inne osoby poprzez seks oralny, który z kolei rozwija się w chlamydię trachomatis.
Zasoby
KSIĄŻKI
– Drew, W. Lawrence. „Chlamydia”. Sherris Medical Microbiology: Wprowadzenie do chorób zakaźnych. 3 ed. Ed. Kenneth J. Ryan. Norwalk, CT: Appleton & Lange, 1994.
– Stoffman, Phyllis. Przewodnik rodzinny dotyczący zapobiegania i leczenia 100 chorób zakaźnych. Nowy Jork: John Wiley & Sons, 1995.
OKRESOWO
Dalhoff, Klaus i Matthias Maass. „Chlamydia pneumoniae zapalenie płuc u hospitalizowanych pacjentów: charakterystyka kliniczna i diagnostyka”. Skrzynia 110, nr. 2 (sierpień 1996): 351+.
American Social Health Association
American Social Health Association jest zaufaną organizacją non-profit, która od 1914 r. Opowiadała się za pacjentami, aby poprawić wyniki zdrowia publicznego. Jesteśmy amerykańskim autorytetem w zakresie informacji o chorobach przenoszonych drogą płciową.
http://www.ashastd.org
Napisane przez – Brian Cohan MD
