Spironolakton, powszechnie stosowany w przypadkach niewydolności serca, zaskoczył naukowców, blokując infekcję wirusem Epsteina-Barra, przełomem, który może pomóc ludziom z wieloma różnymi chorobami związanymi z opryszczką.
![[wirus opryszczki]](https://demedbook.com/images/1/herpes-virus-and-ebv-could-be-tackled-by-heart-drug.jpg)
W 1996 r. Zgłosiło się, że istnieje ponad 100 znanych wirusów opryszczki, z których osiem może normalnie wpływać na ludzi.
Wirus opryszczki pospolitej typu 1 (HSV-1) jest przenoszony doustnie i wywołuje opryszczkę. HSV-2 jest odpowiedzialna za opryszczkę narządów płciowych, powodując bolesne pęcherze lub owrzodzenia w okolicy narządów płciowych. HSV-3 lub półpasiec prowadzi do ospy wietrznej i potencjalnie półpasiec.
HSV-4, zwany także wirusem Epsteina-Barra (EBV), jest odpowiedzialny za mononukleozę zakaźną, powszechnie znaną jako gruczołowa gorączka lub „choroba całowania”, ponieważ rozprzestrzenia się przez ślinę.
EBV wiąże się również z wieloma innymi schorzeniami, w tym z nowotworami u ludzi. Ludzie, którzy przechodzą przeszczep, lub których układ odpornościowy jest już upośledzony, są szczególnie narażeni na EBV.
Według autorów obecnego badania EBV „zaraża większość ludzi na całym świecie”. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) nazywa je „jednym z najczęstszych ludzkich wirusów na świecie”. Większość ludzi, jak mówią, będzie miała tego wirusa, ale często nie ma żadnych objawów.
Ograniczone możliwości leczenia opryszczki
Istnieje tylko jedna klasa leków przeciwwirusowych w leczeniu wirusów opryszczki, co oznacza, że nie ma alternatywy w przypadku oporności.
Naukowcy z University of Utah School of Medicine, kierowani przez dr Sankara Swaminathana, poszukiwali nowych leków do leczenia infekcji wirusowych. Przeprowadzali badania przesiewowe pod kątem leków, które mogą być skuteczne przeciwko wirusowi opryszczki dzięki zastosowaniu innego mechanizmu niż obecnie dostępne terapie.
Obecne leki działają poprzez zapobieganie replikacji DNA wirusa, blokując w ten sposób środkowy etap cyklu infekcji wirusowej.
Stwierdzono, że spironolakton (SPR), podobnie jak istniejące leki, blokuje kluczowy etap w infekcji wirusowej, który występuje we wszystkich wirusach opryszczki, ale w innym kroku niż ten, na który ukierunkowane są obecne leki. Zapobiegło replikacji wirusa w komórkach poprzez blokowanie tak zwanego białka SM, potrzebnego do późnego etapu cyklu infekcji.
Na podstawie tych wyników naukowcy postrzegają SPR jako dobry kandydat do opracowania nowej klasy leku przeciw opryszczce.
Dr Swaminathan, szef chorób zakaźnych na University of Utah Health Care i profesor chorób wewnętrznych, komentuje:
„To niezwykłe, że lek, który bezpiecznie używaliśmy w klinice przez ponad 50 lat, jest również skutecznym inhibitorem EBV, który pokazuje, w jaki sposób podstawowe badania mogą ujawnić rzeczy, których nigdy byśmy nie odkryli”.
SPR jest zwykle stosowany w leczeniu niewydolności serca poprzez mechanizm metaboliczny, ale w przypadku infekcji wirusowej wydaje się, że w pracy jest inna droga.
Autorzy obecnego badania stwierdzili, że lek podobny do SPR ma podobną zdolność do leczenia niewydolności serca, ale nie wpływa na rozwój wirusa opryszczki. Wyniki te sugerują, że działania spironolaktonu można rozdzielić.
Ponieważ wszystkie wirusy opryszczki zależą od białek podobnych do SM w celu rozprzestrzeniania się infekcji, wyniki mają szerokie implikacje.
Naukowcy przewidują, że SPR stanie się szablonem nowej klasy leków do leczenia wszystkich wirusów opryszczki. Uważają, że można go zmodyfikować tak, aby działał jako środek przeciwwirusowy bez niepożądanych skutków i że może pomóc w walce z infekcjami lekoopornymi.
Niedawno donoszą, że wirus opryszczki może przyczynić się do pogorszenia funkcji poznawczych.
