Vulvodynia: Przyczyny, Objawy i Nowoczesne Metody Leczenia

Vulvodynia i przedsionek odnoszą się do przewlekłego dyskomfortu sromu, części kobiecego ciała, które chroni genitalia.

Obejmuje zewnętrzne żeńskie genitalia, w tym mons pubis, wargi sromowe i minorę, łechtaczkę oraz krocze.

Ból dolny może mieć wiele przyczyn, ale wulwodynia i przedsionki są ściśle związane z nadwrażliwością zakończeń nerwowych w skórze.

Szacuje się, że około 16 procent kobiet doświadczało bólu lub kłucia w okolicy sromu w pewnym okresie swojego życia.

Leczenie

Leczenie ma na celu złagodzenie objawów. Ponieważ przyczyna nie jest znana, znalezienie skutecznego rozwiązania może wymagać pewnej próby i błędu.

Leki do blokowania bólu mogą obejmować leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe lub inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny (SNRI).

Inne rozwiązania obejmują kremy, balsamy i żele znieczulające do stosowania na okolice sromu.

Przykłady to miejscowe kremy hormonalne zawierające estrogen i testosteron, środki znieczulające takie jak lidokaina oraz produkty, które zawierają składniki przeciwdepresyjne lub przeciwdrgawkowe. Można je stosować od 15 do 20 minut przed aktywnością seksualną lub w razie potrzeby.

Blok nerwów to metoda polegająca na podaniu znieczulenia w nerwy, które przekazują sygnały bólu, w tym przypadku, od sromu do kręgosłupa. Przerwanie sygnałów bólowych w ten sposób może zapewnić krótkotrwałą ulgę.

Ból sromu może prowadzić do problemów z relacją

Jeśli żadna inna metoda nie jest skuteczna, zabieg usunięcia bolesnej tkanki może być odpowiednią opcją.

Dwie współcześnie badane techniki to neurostymulacja i pompa infuzyjna kręgosłupa.

Neurostymulacja polega na dostarczaniu elektrycznej stymulacji niskiego napięcia do określonego nerwu, co może zastąpić ból uczuciem mrowienia.

Kręgowa pompa infuzyjna to wszczepione urządzenie, które może dostarczać leki o niskiej dawce do rdzenia kręgowego i nerwowego, co może złagodzić ból.

Istnieją jednak ograniczone dowody dotyczące skuteczności tych środków w odniesieniu do wulwodynii.

Niektórzy badacze odkryli, że terapia fizyczna i psychoseksualna może przyczynić się do poprawy funkcjonowania seksualnego, na przykład pomagając przezwyciężyć strach przed dotykiem.

Objawy

Wulwodynia może być bolesna

Vulvodynia objawia się pieczeniem, swędzeniem, podrażnieniem lub uczuciem surowym w tkance sromu, które może, ale nie musi, ulegać stanom zapalnym. Pacjenci mogą opisywać uczucie pulsowania, swędzenia, bólu, bolesności oraz obrzęku.

Ból może dotyczyć określonego miejsca lub być odczuwany na szerszym obszarze, w tym łechtaczki, krocza, mons pubis i wewnętrznych ud. Może również wpływać na okolice cewki moczowej oraz górną część nóg.

Ból związany z wulwodynią jest związany z neuropatią, co oznacza, że wynika on z nieprawidłowych sygnałów z włókien nerwowych w okolicy sromu. Zakończenia nerwowe są nadwrażliwe.

Ból może być stały lub przerywany. Stały ból, który pojawia się bez dotyku lub ciśnienia, znany jest jako niesprowokowana wulwodynia.

Vestibulodynia, wcześniej znana jako zapalenie przedsionka, wiąże się z bólem wywoływanym przez lekkie dotknięcie lub ucisk.

Objawy mogą się nasilać podczas lub po stosunku seksualnym, chodzeniu, siedzeniu lub ćwiczeniach. Może to mieć miejsce podczas wkładania tamponu lub przy długotrwałym nacisku, na przykład podczas jazdy konnej.

Vulvodynia jest zazwyczaj definiowana jako stan trwający co najmniej 3 miesiące. Często zaczyna się nagle i może utrzymywać się miesiącami lub latami. Choć nie zagraża życiu, ból może znacząco ograniczać codzienną aktywność. Może to również prowadzić do zaburzeń lękowych lub depresji.

Komplikacje

Mogą pojawić się problemy z relacjami, ponieważ współżycie seksualne staje się bolesne. Jedno z badań sugeruje, że 60% kobiet z wulwodynią nie jest w stanie angażować się w seks.

Badania sugerują, że kobiety, które mają vulvodynia, mogą mieć normalną ciążę, a w niektórych przypadkach poziom bólu spada podczas ciąży. Niemniej jednak, kobiety z tą chorobą są bardziej skłonne do cesarskiego cięcia.

Strona główna zadośćuczynienie

Można podjąć pewne działania, które nie wiążą się z przyjmowaniem leków.

W przypadku wystąpienia wulwodynii, pierwszym krokiem jest zaprzestanie stosowania jakichkolwiek drażniących produktów, takich jak mydła perfumowane. Zmiana produktów związanych z miesiączką może przynieść ulgę, na przykład przechodząc z produktów syntetycznych na bawełniane.

Funkcjonalne opakowania żelowe mogą oferować natychmiastowe, krótkotrwałe złagodzenie bólu.

Ćwiczenia mięśni dna miednicy mogą pomóc w rozluźnieniu tkanek w obrębie dna miednicy, uwalniając napięcie mięśni i stawów.

Biofeedback wykorzystuje technologię, aby zwiększyć świadomość indywidualną, jak można podkreślać swoje ciało. Informacje te mogą pomóc ludziom zmienić nawyki, które prowadzą do dyskomfortu. Dla kobiet z vulvodynią, może to pomóc w wzmocnieniu mięśni dna miednicy, co może zmniejszyć ból.

Punktem wyzwalającym jest określony obszar dyskomfortu. Terapia z punktem spustowym polega na masowaniu niewielkiego obszaru mocno skurczonego mięśnia, aby uwolnić napięcie i złagodzić ból. Środek znieczulający stosowany bezpośrednio, na przykład w postaci kremu, może być również używany do łagodzenia bólu w punkcie spustowym.

Ponieważ stres może odgrywać rolę w wulwodynii, jako czynnik wyzwalający lub skutek, zarządzanie stresem może pomóc złagodzić objawy.

Akupunktura i terapia poznawczo-behawioralna to obecnie dostępne alternatywy.

Przyczyny

Ból w okolicy sromu może być spowodowany przez infekcje, problemy neurologiczne, stany zapalne oraz nowotwory, takie jak rak płaskonabłonkowy.

Vulvodynia nie jest związana z żadnym podstawowym stanem. Dokładna przyczyna nie jest znana. Nie jest to spowodowane przenoszeniem drogą płciową ani inną infekcją, chorobą skóry czy rakiem, chociaż mogą one również powodować ból.

Do czynników, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia wulwodynii, należą:

  • Uszkodzenie lub podrażnienie nerwów wokół sromu
  • Duża gęstość zakończeń nerwowych wyczuwających ból w okolicy sromu
  • Wysoki poziom substancji zapalnych w okolicy sromu, na przykład z powodu zapalenia
  • Predyspozycje genetyczne
  • Mięśnie dna miednicy mogą być słabe lub niestabilne
  • Nietypowa lub długotrwała reakcja na infekcję, uraz lub inny czynnik środowiskowy
  • Zmiany wywołane przez hormony

Jazda na rowerze może wywołać ból sromu

Inne czynniki zwiększające podatność obejmują:

  • Częste infekcje drożdżakowe
  • Infekcje przenoszone drogą płciową (STI)
  • Chemiczne podrażnienie zewnętrznych narządów płciowych spowodowane przez mydła, kobiece środki higieniczne lub detergenty w odzieży
  • Wysypki na obszarze narządów płciowych
  • Poprzednie zabiegi laserowe lub chirurgiczne na zewnętrznych narządach płciowych
  • Podrażnienie nerwów, uraz lub skurcze mięśni w okolicy miednicy
  • Cukrzyca
  • Stan przedrakowy lub nowotworowy na szyjce macicy

Prowokowane przedsionki mogą wynikać z:

  • Stosunku seksualnego
  • Wstawienia tamponu
  • Badania ginekologicznego
  • Przedłużonego siedzenia
  • Noszenia ciasnej bielizny lub spodni
  • Zajęć takich jak jazda na rowerze czy jazda konna

Clitorodynia odnosi się do bólu łechtaczki.

Vulvodynia może być mylona z innymi problemami sromowo-pochwowymi, takimi jak przewlekłe napięcie lub skurcz mięśni w okolicy sromu, znany jako vaginismus.

Dieta

Zmiana diety może przynieść ulgę. Wycinanie jednego składnika na raz może pomóc w ustaleniu przyczyny dyskomfortu.

Elementy, które zwykle wywołują reakcję, obejmują:

  • Kofeinę
  • Żywność o wysokiej zawartości cukru
  • Kwasne pokarmy
  • Przetworzoną żywność

Zapobieganie

Środki, które mogą zmniejszyć ryzyko wywołania bólu, obejmują:

  • Noszenie bawełnianej bielizny i luźnych ubrań w okolicach genitaliów
  • Unikanie pachnącego papieru toaletowego oraz perfumowanych kremów i mydeł
  • Unikanie tarcia lub siedzenia przez dłuższy czas
  • Powstrzymanie się od nadmiernego mycia narządów płciowych
  • Nie douching ani nie używanie chusteczek pochwowych
  • Stosowanie środków smarnych rozpuszczalnych w wodzie podczas stosunku seksualnego
  • Osuchanie obszaru suchym po płukaniu lub oddawaniu moczu

W przypadku podejrzenia zakażenia pochwy, ważne jest, aby było ono zdiagnozowane i leczenie rozpoczęte niezwłocznie oraz aby porozmawiać z lekarzem, jeśli jakakolwiek terapia wydaje się pogarszać stan.

Diagnoza

Rozpoznanie może obejmować badanie miednicy, szukanie zmian skórnych i ocenę bólu.

Test wymazu z bawełny służy do określenia obszarów bólu i kategoryzacji ich nasilenia. Lekarz może naciskać gazikiem na różne obszary, prosząc pacjenta o ocenę poziomu bólu.

Pacjent powinien być gotowy, aby opisać ból, w tym jego rodzaj i nasilenie, oraz kiedy się pojawił, czy zaczął się stopniowo czy nagle, gdzie dokładnie boli i jak często.

Do wykonania kolposkopii lekarz może użyć specjalnego szkła powiększającego.

Testy mogą być przeprowadzane w celu znalezienia źródła bólu i wyeliminowania innych przyczyn.

Obejmują one:

  • Pobieranie kultury dla bakterii i drożdży
  • Badania krwi w celu oceny poziomu estrogenu, progesteronu i testosteronu
  • Biopsję

W biopsji lekarz najpierw znieczula obszar narządów płciowych, a następnie pobiera kawałek tkanki do badania pod mikroskopem.

Nowe badania i nadzieje na przyszłość

W 2024 roku pojawiły się nowe badania, które rzucają światło na patofizjologię wulwodynii. Badania sugerują, że w niektórych przypadkach może być związana z zaburzeniami równowagi hormonalnej, co otwiera nowe możliwości terapeutyczne.

Warto zwrócić uwagę na terapie oparte na neurobiologii, które mogą przynieść ulgę poprzez modulację odpowiedzi bólowej. Takie podejście może obejmować zaawansowane techniki neurostymulacji i terapii behawioralnej.

Dodatkowo, zwiększone zainteresowanie rolą mikrobiomu w zdrowiu intymnym może prowadzić do nowych strategii leczenia, które uwzględniają indywidualne różnice w składzie flory bakteryjnej.

Wreszcie, zrozumienie, że wulwodynia nie jest tylko problemem fizycznym, ale także emocjonalnym, może prowadzić do lepszej integracji podejść psychologicznych w terapii, co może przynieść ulgę wielu kobietom.

PLMedBook