Badacze, którzy odkryli, że utrata zębów wydaje się być powiązana z fizycznym i psychicznym upadającym dorosłym, sugerują, że może to być potencjalnym wczesnym wskaźnikiem spadku w starszym wieku.
W zespole z University College London (UCL) w Wielkiej Brytanii opisano, w jaki sposób wyciągnęli wnioski po analizie danych pochodzących od ponad 3100 dorosłych w wieku 60 lat i starszych mieszkających w Irlandii.
Dane pochodzą z anglojęzycznego Longitudinal Study of Aging (ELSA) i umożliwiły badaczom porównywanie wyników testów prędkości pamięci i chodu uczestników, którzy nie mieli własnych zębów z odpowiednikami posiadającymi naturalne zęby.
Analiza wykazała, że osoby, które straciły wszystkie swoje naturalne zęby, były o około 10% gorsze w pamięci i chodzeniu niż osoby o naturalnych zębach.
Główny autor, dr Georgios Tsakos, z Wydziału Epidemiologii i Zdrowia Publicznego UCL, stwierdza:
„Utrata zębów może być wykorzystana jako wczesny wskaźnik upośledzenia umysłowego i fizycznego w starszym wieku, szczególnie wśród osób w wieku 60-74 lat”.
Związek pomiędzy całkowitą utratą zębów a gorszą wydajnością pamięci stał się nieistotny, gdy badacze wzięli pod uwagę wiele czynników, takich jak wiek, płeć, palenie, picie, depresja, zdrowie fizyczne, a zwłaszcza status społeczno-ekonomiczny (dochód, wykształcenie i zawód) .
Jednak związek między całkowitym utratą zębów a wolniejszym tempem chodzenia pozostał znaczący, gdy uwzględniono wszystkie te czynniki; ludzie, którzy nie mieli naturalnych zębów, nadal chodzili nieco wolniej niż rówieśnicy, którzy mieli trochę zębów.
Badacze przyjrzeli się także powiązaniu między utratą wszystkich naturalnych zębów i słabszą pamięcią a spowolnioną prędkością 10 lat później. Było to zauważalnie silniejsze u dorosłych w wieku 60-74 lata niż u osób w wieku 75 lat i starszych.
Bez względu na przyczynę, utrata zębów może być wskaźnikiem szybszego spadku w późniejszym życiu
Dr Tsakos mówi, że przyczyny utraty zębów oraz spadek psychiczny i fizyczny są często związane ze statusem społeczno-ekonomicznym, podkreślając „znaczenie szerszych uwarunkowań społecznych, takich jak edukacja i dobrobyt, w celu poprawy zdrowia psychicznego i ogólnego najbiedniejszych członków społeczeństwa”.
Jednak niezależnie od przyczyn leżących u podstaw związku między utratą zębów a spadkiem funkcji umysłowej i fizycznej, zauważenie nadmiernej utraty zębów u dorosłych jest szansą na dostrzeżenie osób o wyższym ryzyku szybszej utraty życia w późniejszym życiu – dodaje.
„Istnieje wiele czynników, które mogą wpłynąć na ten spadek”, sugeruje, „takie jak styl życia i czynniki psychospołeczne, które są podatne na zmiany.”
W sierpniu 2014 r. Opublikowano artykuł opublikowany przez Międzynarodowe i Amerykańskie Stowarzyszenie Badań Stomatologicznych (IADR / AADR) w ich stwierdzeniu, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych nastąpił gwałtowny spadek utraty zębów w ciągu ostatnich 50 lat, kontrast między bogatymi i biednymi jest obecnie silniejszy.
Całkowita utrata zębów jest obecnie rzadkim zjawiskiem w gospodarstwach domowych o wysokich dochodach w Stanach Zjednoczonych; zakontraktował ongeologicznie państwa o nieproporcjonalnie wysokim ubóstwie, zauważają autorzy.
Choroby przyzębia lub dziąseł są najczęstszą przyczyną utraty zębów u dorosłych. W badaniu przeprowadzonym w 2012 r. Przez Centers forDisease Control and Prevention (CDC) szacuje się, że około połowa dorosłej populacji w USA cierpi na choroby przyzębia, w przypadkach od łagodnego do ciężkiego.
Częstość występowania jest znacznie wyższa u osób żyjących poniżej granicy ubóstwa (ponad 65%), osób z wykształceniem niższym niż liceum (prawie 67%) i wśród starszych Amerykanów (około 70%), należy zwrócić uwagę na CDC. Dodają, że wśród starszych Amerykanów w wieku 65 lat i powyżej wskaźnik rozpowszechnienia wynosi około 70%.
