Potrójnie ujemny rak piersi różni się od trzech bardziej powszechnych typów raka piersi. Trudniej jest leczyć i agresywnie.
Ponieważ jest agresywny i rzadki, walka z potrójnie negatywnym rakiem piersi może być trudna, a dostępnych jest mniej opcji leczenia.
Co to jest potrójnie ujemny rak piersi?
Aby zrozumieć potrójnie negatywny rak piersi, osoba musi wiedzieć więcej o trzech głównych typach raka piersi. To są:
- pozytywny receptor estrogenu
- Receptor HER2 dodatni
- pozytywny receptor progesteronowy
Receptor dodatni receptora progesteronu i receptor pozytywny estrogenu są najczęstszymi rodzajami raka sutka.
Dla osób, które rozwiną jeden z tych typów nowotworów, istnieją opcje terapii hormonalnej, które mogą pomóc w ataku na komórki rakowe. Jeśli jedna terapia nie działa, często inna terapia może.
Innym częstym typem raka piersi jest receptor HER2-pozytywny. W przypadku HER2 komórki nowotworowe mają obfitość receptorów HER2 na ich powierzchni. Podobnie jak raki piersi wywołane receptorami hormonalnymi, rak piersi HER2 można leczyć różnymi terapiami, które są ukierunkowane na receptor HER2.
Potrójnie ujemny rak piersi odnosi się do raka, który nie uzyskał pozytywnego wyniku w przypadku żadnego z trzech pozostałych typów. Jest to również najczęstsza forma raka piersi i najcięższa w leczeniu.
W przeciwieństwie do trzech głównych typów, potrójnie ujemny rak piersi nie ma obecnie dostępnych terapii celowanych. Jest także bardziej prawdopodobne, że inne typy raka piersi będą się rozprzestrzeniać i nawracać.
Czynniki ryzyka
Obecnie naukowcy są zainteresowani dowiedzeniem się więcej o niektórych czynnikach ryzyka dla rozwoju potrójnie negatywnego raka piersi. Do tych, które naukowcy do tej pory zidentyfikowali, należą:
Otyłość i brak aktywności
Stwierdzono, że osoby otyłe i mające wyższy wskaźnik BMI są bardziej narażone na ryzyko rozwoju potrójnie negatywnego raka piersi. Te kategorie zwykle obejmują osoby, które nie są bardzo aktywne.
Genetyka
Osoby ze zmutowanymi genami są bardziej narażone na potrójnie negatywny rak piersi, a także na inne powszechne nowotwory.
Historia raka piersi w rodzinie może pomóc w ustaleniu, czy u kogoś występuje zwiększone ryzyko zachorowania na raka piersi w przyszłości.
Wiek
Niektóre badania sugerują, że wiek może odgrywać rolę w zwiększonym ryzyku związanym z rozwojem potrójnie negatywnego raka piersi.
U kobiet w okresie przedmenopauzalnym częściej występuje potrójnie ujemny rak piersi niż u kobiet po menopauzie.
Rasa lub pochodzenie etniczne
Niektóre badania sugerują, że niektóre środowiska mogą sprawić, że ludzie będą bardziej podatni na potrójnie negatywny rak piersi. Nieproporcjonalnie duża liczba przypadków potrójnie negatywnego raka piersi dotyka afroamerykańskie kobiety.
Ciąża
Niektóre badania sugerują, że to, czy kobieta kiedykolwiek była w ciąży, odgrywa rolę w zwiększaniu lub zmniejszaniu ryzyka potrójnie negatywnego raka piersi.
Kobiety, które urodziły dzieci, są bardziej narażone na ryzyko niż te, które ich nie mają. Podobnie, kobiety, które mają tylko jedno dziecko, rzadziej rozwijają potrójnie negatywny rak piersi niż kobiety z wieloma dziećmi.
Diagnoza
Rozpoznanie potrójnie negatywnego raka piersi rozpoczyna się od wykrycia.
Podobnie jak w przypadku innych nowotworów piersi, osoba może czuć się małym, twardym guzem na lub w pobliżu piersi. W innych przypadkach rutynowe skanowanie piersi może ujawnić problem.
Po wykryciu wzrostu lekarz musi pobrać z niego próbki tkanek. W wielu przypadkach robi się to za pomocą igły, która pobiera próbki z podejrzanej grudki. Próbki są przesyłane do laboratorium w celu przeprowadzenia dalszych testów.
Laboratorium zwróci lekarzowi raport o patologii z wyszczególnieniem wzrostu. W niektórych przypadkach jest łagodny, co oznacza, że nie ma komórek rakowych. Innym razem raport o patologii wskazuje, że jest rakowy.
Jakiego rodzaju rak piersi ma dana osoba, zostanie również uwypuklony przez raport o patologii. Ktoś, kogo rak nie mieści się w jednej z trzech głównych kategorii, otrzyma diagnozę potrójnie negatywnego raka piersi.
Leczenie
Możliwości leczenia potrójnie negatywnego raka piersi są ograniczone w porównaniu z innymi rodzajami raka piersi.
Stwierdzono, że terapie hormonalne są mniej skuteczne, ponieważ na te nowotwory nie mają wpływu trzy hormony związane z innymi nowotworami piersi.
Jednak dostępnych jest kilka różnych opcji, a naukowcy szukają dodatkowych leków, które pomogą w leczeniu tego bardziej agresywnego raka piersi.
Obecnie opcje leczenia potrójnie negatywnego raka piersi obejmują:
- Chirurgia
- promieniowanie
- chemoterapia
Opcje chirurgiczne obejmują częściowe lub całkowite usunięcie jednej lub obu piersi. Ktoś we wczesnych stadiach potrójnie negatywnego raka piersi może nie chcieć traktować mastektomii jako pierwszej linii leczenia.
W bardziej zaawansowanych przypadkach lekarz może zalecić mastektomię, aby usunąć raka, zanim się rozprzestrzeni.
Promieniowanie to kolejna potencjalna terapia dla osób z potrójnie ujemnym rakiem piersi. Cele promieniowania i zabija komórki rakowe, aby zatrzymać ich wzrost i rozprzestrzenianie się.
Badania sugerują, że chemioterapia może być najlepszą opcją terapeutyczną w przypadku potrójnie negatywnego raka piersi.
Należy opracować ogólny plan leczenia między osobą i lekarzem. Plan powinien określać, jakie kroki zostaną podjęte w celu leczenia raka, samoopieki i co zrobić, jeśli rak nie reaguje na leczenie lub zaczyna się rozprzestrzeniać.
Ważną częścią leczenia jest utrzymanie aktywności i spożywanie wielu zdrowych produktów. Poprawa diety i ćwiczeń fizycznych może pomóc komuś poczuć się lepiej podczas leczenia.
Perspektywy
Naukowcy opisują perspektywy raka w 5-letnich wskaźnikach przeżywalności.W przypadku potrójnie negatywnego raka piersi prawdopodobieństwo przeżycia w ciągu pierwszych 5 lat po rozpoznaniu jest mniejsze niż u osób z innymi rodzajami raka piersi.
Jednak przeżycie i ogólna prognoza różnią się w zależności od osoby. Wiele czynników może wpłynąć na rokowanie jednostki, w tym:
- kiedy rak został odkryty i poddany leczeniu
- na jakim etapie jest rak i czy rozprzestrzenił się, czy nie
- jak rak reaguje na leczenie
W przypadkach, gdy rak został złapany na wcześniejszych etapach i skutecznie leczony, osoba ma znacznie wyższy wskaźnik przeżywalności, niż gdy zostanie wykryty w późniejszych stadiach, gdy rak rozprzestrzenił się lub nie reaguje na leczenie.
