Statyny a Ryzyko Cukrzycy: Nowe Odkrycia i Wnioski

Wśród osób zagrożonych, statyny – powszechnie stosowane leki obniżające poziom cholesterolu – mogą zwiększać ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 o 30 procent. Te nowe odkrycia z pewnością na nowo rozpoczną debatę na temat ich stosowania.

Blistry statyn – leki na cholesterol

Statyny działają poprzez obniżenie poziomu cholesterolu, zmniejszając jego produkcję w wątrobie. Osiągają to przez blokowanie enzymu znanego jako reduktaza hydroksy-metylo-glutarylo-koenzymu A, który odgrywa kluczową rolę w jego wytwarzaniu.

W Stanach Zjednoczonych statyny są jednymi z najczęściej przepisywanych leków. W latach 2011-2012 ponad jedna czwarta dorosłych powyżej 40. roku życia przyjmowała leki obniżające poziom cholesterolu, z czego większość stanowiły właśnie statyny.

Oprócz obniżania poziomu cholesterolu, statyny wykazują również pozytywny wpływ na procesy zapalne oraz stres oksydacyjny. Można by zatem przypuszczać, że mogą one również zmniejszać ryzyko cukrzycy.

Jednakże, jak pokazują badania, sytuacja może być odwrotna. Istnieją dowody sugerujące, że długotrwałe stosowanie statyn może zwiększać ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2. Pierwsze badanie poruszające ten temat ukazało się w 2008 roku.

Od tamtej pory przeprowadzono wiele metaanaliz. Niektóre z nich potwierdziły związek między stosowaniem statyn a cukrzycą typu 2, podczas gdy inne zakwestionowały te obserwacje. Dlatego wciąż brakuje jednoznacznych odpowiedzi.

Ponowne otwarcie debaty na temat statyn i cukrzycy

Wiele wcześniejszych badań, które wskazywały na związek, nie miało na celu zbadania cukrzycy w kontekście stosowania statyn; ich głównym celem były zdarzenia sercowo-naczyniowe. Z uwagi na niską liczbę przypadków cukrzycy w grupach eksperymentalnych, trudno było dokładnie określić związane ryzyko.

Aby zbadać tę interakcję, naukowcy z College of Medicine Alberta Einsteina w Nowym Jorku postanowili skupić się na zagrożonej grupie użytkowników statyn oraz na cukrzycy typu 2.

Wyniki ich badań zostały opublikowane w tym tygodniu w czasopiśmie naukowym.

Zespół badawczy wykorzystał dane z amerykańskiego programu badań nad profilaktyką cukrzycy (DPPOS). DPPOS to badanie uzupełniające w długoterminowym badaniu klinicznym, w którym uczestniczą osoby otyłe lub z nadwagą, co zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2.

Pierwotne badanie badało, czy «utrata masy ciała poprzez zmiany stylu życia lub leczenie metforminą» (lekiem stosowanym w kontrolowaniu wysokiego poziomu cukru we krwi) może «zmniejszyć lub opóźnić» wystąpienie cukrzycy typu 2 u osób z grupy wysokiego ryzyka.

Po zakończeniu tych badań uczestnicy zostali zaproszeni do wzięcia udziału w programie DPPOS. Co roku mierzono ich ciśnienie krwi oraz poziom lipidów, a poziom glukozy we krwi oceniano co 6 miesięcy. W tym samym czasie rejestrowano stosowanie statyn.

Zbadano dane od 3 234 uczestników. Na początku badania tylko 4 procent stosowało statyny, ale po 10 latach około jedna trzecia przyjmowała tę terapię. Większość z nich stosowała symwastatynę lub atorwastatynę.

Odkrycia dotyczące ryzyka statyn

Choć prawdopodobieństwo przepisania statyn wzrosło po rozpoznaniu cukrzycy, to ich stosowanie również wiązało się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju tego schorzenia. Związek ten był istotny niezależnie od grupy terapeutycznej, do której należeli uczestnicy badania.

Ogólnie rzecz biorąc, w porównaniu do osób, które nie przyjmowały statyn, ich stosowanie wiązało się z 36-procentowym wzrostem ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2.

Chociaż uczestnicy, którym przepisano statyny, mieli wyższy poziom glukozy na początku badania, różnica ta nie była wystarczająca, by wyjaśnić wyższe wskaźniki cukrzycy.

Aby dokładniej zbadać ten związek, zespół podzielił dane dotyczące statyn na te o niskiej i wysokiej mocy. Nie znaleziono istotnych różnic w ryzyku pomiędzy tymi grupami.

Autorzy badania zauważają, że ma ono swoje ograniczenia: jest obserwacyjne, co sprawia, że nie można jednoznacznie oddzielić przyczyny od skutku. Ponadto, decyzje o przepisaniu statyn opierały się na ocenie lekarza, co oznacza, że uczestnicy nie zostali losowo przydzieleni do grup. Ostatecznie, brakowało danych dotyczących dawkowania statyn, co również wpływa na interpretację wyników.

Mimo tych zastrzeżeń, autorzy podkreślają, że ostrożność jest wskazana, ponieważ te wnioski są zgodne z wcześniejszymi badaniami o podobnych rezultatach. Wskazują:

«[…] status glukozy powinien być monitorowany, a zdrowe nawyki żywieniowe wzmacniane u pacjentów z wysokim ryzykiem, którym przepisuje się statyny w profilaktyce chorób układu krążenia.»

Debata na temat związku między statynami a cukrzycą z pewnością nie zakończyła się i prawdopodobnie będzie kontynuowana. W związku z powszechnością stosowania statyn oraz rosnącą liczbą przypadków cukrzycy w Stanach Zjednoczonych, kluczowe jest gromadzenie jak największej ilości informacji na temat ewentualnych interakcji.

Na pewno będą prowadzone dalsze badania, ale może minąć trochę czasu, zanim uda się zakończyć tę debatę raz na zawsze.

Nowe badania i ich znaczenie w 2024 roku

W 2024 roku nowe badania potwierdzają, że w grupach pacjentów z predyspozycją do cukrzycy, stosowanie statyn nadal wzbudza kontrowersje. Badania z ostatnich miesięcy wskazują, że pacjenci z wywiadem rodzinnym cukrzycy i otyłości powinni być szczególnie monitorowani, gdyż ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 może wzrosnąć do 50 procent przy długotrwałym stosowaniu statyn.

Warto również zwrócić uwagę na badania dotyczące mechanizmów, przez które statyny mogą wpływać na metabolizm glukozy. Ostatnie prace wskazują na zmiany w metabolizmie lipidów oraz wpływ na komórki beta trzustki, co może prowadzić do zaburzeń w wydzielaniu insuliny.

Dodatkowo, pojawiają się nowe terapie, które mogą stanowić alternatywę dla statyn, takie jak leki na bazie PCSK9, które wykazują obiecujące wyniki w obniżaniu poziomu cholesterolu bez zwiększania ryzyka cukrzycy. To otwiera nowe możliwości dla pacjentów, którzy obawiają się skutków ubocznych statyn.

W obliczu tych nowych informacji, lekarze powinni być bardziej wyczuleni na potrzebę indywidualizacji terapii oraz dokładnego monitorowania pacjentów przyjmujących statyny. Zachęca się do prowadzenia dalszych badań, które pozwolą na lepsze zrozumienie tej złożonej interakcji między statynami a cukrzycą typu 2.

PLMedBook