Nowe badanie sugeruje, że dzieci i nastolatki, które nie są zgodne z transseksualnością i płcią, mogą bardziej rozwinąć depresję i inne schorzenia psychiczne, w porównaniu z osobami, których tożsamość płciowa jest identyczna z przypisaną płcią w chwili urodzenia.
Badania przeprowadzono w Kaiser Permanente Southern California Department of Research & Evaluation w Pasadenie. Współtwórca badania, Tracy A. Becerra-Culqui, oraz jego zespół niedawno zgłosili swoje odkrycia w ogólnodostępnym czasopiśmie.
Według Becerra-Culqui, wcześniejsze badania, które dotyczyły zdrowia psychicznego osób transpłciowych i nieprzystosowanych płciowo, obejmowały tylko niewielką grupę osób, a objawy zaburzeń zdrowia psychicznego często były zgłaszane samodzielnie.
W tym najnowszym badaniu zespół zebrał dane z elektronicznej dokumentacji medycznej 1347 dzieci i nastolatków w wieku od 3 do 17 lat, które nie były zgodne z zasadami transpłciowymi lub płciowymi.
Spośród tych osób 44% to transfemininy (ich płeć przy urodzeniu była męska), a 56% to transmastryk (płeć przypisana przy urodzeniu była żeńska).
W latach 2006-2014 badacze przyjrzeli się występowaniu schorzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk i zaburzenia koncentracji uwagi, u tych młodych ludzi.
Wyniki Badania: Uświadomienie i Wsparcie
Badanie ujawniło, że ryzyko rozwinięcia się problemów ze zdrowiem psychicznym było trzy do trzynastu razy wyższe w przypadku młodzieży transpłciowej i niezgodnej z płciami niż w przypadku młodzieży, której tożsamość płciowa korespondowała z przypisaną płcią przy urodzeniu, określaną również jako cisgender.
Diagnozy depresji i zaburzenia koncentracji uwagi były najczęstszymi stanami zdrowia psychicznego wśród dzieci i nastolatków transpłciowych oraz niezgodnych z płcią, jak twierdzą naukowcy.
W rzeczywistości ryzyko zaburzeń koncentracji uwagi było trzy do siedmiu razy większe u tych osób w porównaniu z osobami cisgender; a ryzyko depresji było cztery do siedmiu razy większe.
Około 15 procent transfemininy i 16 procent młodzieży transmastycznej zostało zdiagnozowanych z zaburzeniami koncentracji uwagi, podczas gdy depresję zdiagnozowano wśród 49 procent transfemininy i 62 procent młodzieży transmastycznej.
Becerra-Culqui i jego koledzy nie są w stanie dokładnie określić przyczyn swoich odkryć, ale uważają, że dysforia płciowa może odgrywać pewną rolę. Dysforia płci to stan, w którym jednostka doświadcza dystresu z powodu rozłąki między płcią biologiczną a płcią, z którą się identyfikuje.
Dodatkowo, zespół zauważa, że wiele osób transpłciowych i nie spełniających kryteriów płciowych podlega uprzedzeniom i dyskryminacji, co prowadzi do stresu i potencjalnie wywołuje problemy ze zdrowiem psychicznym.
Becerra-Culqui podkreśla, że ma nadzieję, że te badania «podnoszą świadomość na temat presji, jaką mogą odczuwać młodzi ludzie kwestionujący swoją tożsamość płciową oraz jak może to wpływać na ich samopoczucie psychiczne».
Dodaje, że klinicyści powinni być świadomi podwyższonego ryzyka chorób psychicznych, jakie może mieć osoba transpłciowa i niepełnosprawna. «Ważne jest również posiadanie wiedzy niezbędnej do zapewnienia wsparcia społecznego i edukacyjnego dla młodych pacjentów, którzy odkrywają swoją tożsamość płciową» – zaznacza Becerra-Culqui.
Nowe Badania i Perspektywy na 2024 Rok
W kontekście zbliżającego się roku 2024, nowe badania wskazują na rosnącą potrzebę wsparcia psychologicznego dla młodzieży transpłciowej. W ostatnich latach pojawiły się innowacyjne programy terapeutyczne, które oferują młodym ludziom bezpieczną przestrzeń do wyrażania swoich emocji i identyfikacji płciowej. Przykładem jest program «TransForm», który zyskał uznanie dzięki skutecznemu podejściu do terapii grupowej oraz indywidualnej, koncentrując się na budowaniu poczucia własnej wartości i akceptacji.
Statystyki pokazują, że w 2023 roku liczba młodzieży korzystającej z tego typu wsparcia wzrosła o 25%, co jest pozytywnym sygnałem dla przyszłości. Badania sugerują również, że edukacja na temat tożsamości płciowej w szkołach prowadzi do zmniejszenia przypadków dyskryminacji i poprawy samopoczucia uczniów transpłciowych.
Warto również zwrócić uwagę na znaczenie polityki zdrowotnej, która mogłaby wspierać dostępność usług zdrowia psychicznego dla osób transpłciowych. Zmiany w przepisach, które ułatwiają dostęp do terapii i wsparcia, mogą mieć istotny wpływ na poprawę jakości życia tej grupy.
Na koniec, badania z 2024 roku wskazują na konieczność dalszej analizy społecznych i psychologicznych aspektów życia osób transpłciowych. Współpraca między instytucjami zdrowia psychicznego, organizacjami pozarządowymi oraz szkołami jest kluczowa w tworzeniu środowiska, w którym młodzież transpłciowa będzie mogła się rozwijać i czuć się akceptowana.
