Immunoterapia dla zaawansowanego raka zyskuje popularność jako strategia leczenia. Ale naukowcy zadają teraz ważne pytanie: czy różnice biologiczne między mężczyznami i kobietami wpływają na skuteczność terapii?
Immunoterapia – rodzaj leczenia mającego na celu wzmocnienie własnych mechanizmów obronnych organizmu przeciwko chorobie – ostatnio zyskuje na popularności jako skuteczniejsza strategia walki z kilkoma nowotworami.
Zazwyczaj stosuje się go w leczeniu raka w zaawansowanym stadium, gdy inne rodzaje leczenia już nie działają.
Jednak badania nad leczeniem są w toku, a naukowcy często ujawniają nieznane wcześniej mechanizmy, które mogą mieć wpływ na to, jak terapia postępuje.
Teraz dr Fabio Conforti i jego koledzy z Europejskiego Instytutu Onkologii w Mediolanie, Włochy, sugerują, że w celu szybszego znalezienia skuteczniejszych terapii przeciwnowotworowych, naukowcy mogli zastanowić się nad ważnym zagadnieniem.
Mianowicie, że sztywne biologicznie różnice między dwiema płciami mogą mieć wpływ na to, czy leczenie zakończyło się sukcesem.
Układ odpornościowy mężczyzn i kobiet ma specyficzne cechy płciowe, które nie zostały odpowiednio uwzględnione przez specjalistów badających skuteczność immunoterapii, piszą dr Conforti i zespół w artykule opublikowanym w.
„Zarówno płeć, jak i płeć mogą potencjalnie wpływać na siłę odpowiedzi immunologicznej organizmu”, twierdzi dr Conforti.
„Średnio kobiety mocniej reagują immunologicznie niż mężczyźni, co powoduje szybszy klirens patogenów, tłumacząc niższą ostrość i częstość występowania wielu zakażeń u kobiet […] Z drugiej strony kobiety stanowią około 80 [procent ] wszystkich pacjentów z ogólnoustrojowymi chorobami autoimmunologicznymi na całym świecie. „
Dr Fabio Conforti
„Dlatego” – kontynuuje – „możliwe, że różnice w układzie odpornościowym kobiet i mężczyzn mogą mieć znaczenie dla naturalnego przebiegu przewlekłych stanów zapalnych, takich jak rak, i potencjalnie, jak reagują na leki”.
Wypaczony stosunek liczby męskiej do żeńskiej w badaniach klinicznych
Dr Conforti i zespół przeprowadzili metaanalizę 20 randomizowanych badań, w których oceniano 11351 pacjentów – z czego 7 646 mężczyzn i 3 705 kobiet – z różnymi postaciami zaawansowanego lub przerzutowego raka.
Wszyscy uczestnicy badania otrzymali leczenie inhibitorami punktu kontrolnego (ipilimumab, tremelimumab, niwolumab lub pembrolizumab), które są lekami, które pomagają wzmocnić odpowiedź immunologiczną pacjenta na raka.
Typy nowotworów, w których uczestnicy byli leczeni, obejmowały raka skóry, raka nerki, raka pęcherza moczowego, raka głowy i szyi oraz raka płuc.
Patrząc na stosunek liczby mężczyzn do kobiet w analizowanych badaniach klinicznych, naukowcy zwracają uwagę na oczywistą nierównowagę; ogół badań obejmował znacznie większą liczbę pacjentów płci męskiej.
Niedostateczna reprezentacja kobiet w badaniach klinicznych została wykazana przez wielu specjalistów, którzy podkreślali, że ta luka może okazać się problematyczna, jeśli chodzi o zatwierdzanie i uwalnianie leków dla ogółu społeczeństwa.
Chociaż, analizując istniejące badania, dr Conforti i zespół zauważyli, że immunoterapia okazała się bardziej skuteczna niż terapia kontrolna dla mężczyzn i kobiet. Stwierdzili również, że średnie wskaźniki przeżycia były wyższe wśród mężczyzn w porównaniu z kobietami.
„Indywidualna prognoza” – wyjaśnia dr Conforti – „będzie zależeć od wielu zmiennych, w tym od rodzaju nowotworu i stosowanych leków, a immunoterapie nadal będą standardowym leczeniem kilku nowotworów, przy czym przeżycie często jest dużo lepsze niż w przypadku innych leków.”
Ale chociaż naukowcy zauważyli pewne rozbieżności w korzyściach zapewnianych przez immunoterapię mężczyznom w porównaniu z kobietami, nie chcą jeszcze zalecać stosowania zróżnicowanych metod leczenia.
„Leczenie kobiet” – stwierdza dr Conforti – „nie powinno się zmieniać na podstawie tych ustaleń, musimy raczej lepiej zrozumieć mechanizmy zapewniające optymalizację tych nowatorskich terapii zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet”.
„Próby rzadko biorą udział w seksie”
Inną obserwacją autorów jest to, że istnieją pewne zależne od płci różnice w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Różnice te występują na poziomie komórkowym i częściowo mogą wynikać z wyraźnej aktywności hormonalnej.
Niektóre szlaki inhibitora punktów kontrolnych, jak sugerowały poprzednie badania, mogą ulec zmianie w odpowiedzi na różne hormony płciowe.
Jednak „[…] podają dostępne dowody na potencjalną rolę seksu w wywieraniu wpływu na działanie narkotyków, próby testowania nowych terapii rzadko biorą pod uwagę płeć” – zauważa dr Conforti.
„Inhibitory punktów kontrolnych” – wyjaśnia – „zrewolucjonizowały leczenie nowotworów, wykazując wyższą skuteczność niż standardowe terapie w kilku rodzajach nowotworów.Jak staramy się ulepszyć immunoterapię dalej, identyfikując predykcyjne biomarkery odpowiedzi, należy dokładniej zbadać różnice płciowe.”
Mimo to, nowa metaanaliza napotyka pewne ograniczenia, przez autorów przyjęcia. Obejmują one fakt, że ich wyniki są oparte na danych zgłoszonych w badaniach, a nie na informacjach medycznych pochodzących bezpośrednio od pacjentów.
W komentarzu redakcyjnym, który towarzyszy artykułowi, Omar Abdel-Rahman – który pracuje na Uniwersytecie Ain Shams w El-Abaseya w Egipcie i na Uniwersytecie w Calgary w Kanadzie – podkreśla, że metaanaliza łączy dane związane z wieloma różnymi typami guzy nowotworowe, z których wszystkie mogą mieć bardzo różne cechy u mężczyzn iu kobiet.
„[W] przypadku każdego guza litego” – wyjaśnia – „istnieje wiele podstawowych cech, które mogą różnić się między kobietami i mężczyznami, a doniesiono, że te podstawowe cechy wpływają na wyniki pacjentów leczonych inhibitorami punktów kontrolnych. „
„Co więcej,” ostrzega, „istnieją również style życia lub cechy behawioralne, które różnią się między kobietami i mężczyznami, co może mieć również niepokojące skutki.”
I, jak Abdel-Rahman wyjaśnia dalej: „Chociaż artykuł [Dr.] Confortiego i jego współpracowników jest prowokującym do myślenia i generującym hipotezę dziełem, należy zachować ostrożność, zanim przejdzie bezpośrednio do radykalnych wniosków i przed zmianą obecny standard opieki wśród zatwierdzonych wskazań dla inhibitorów punktów kontrolnych. „
