Niedożywienie wynika ze złej diety lub braku pożywienia. Dzieje się tak, gdy spożycie składników odżywczych lub energii jest zbyt wysokie, zbyt niskie lub źle zrównoważone.
Niedożywienie może prowadzić do opóźnionego wzrostu lub marnowania, podczas gdy dieta, która dostarcza zbyt dużo jedzenia, ale niekoniecznie zrównoważona, prowadzi do otyłości.
W wielu częściach świata niedożywienie wynika z braku żywności. W niektórych przypadkach jednak niedożywienie może wynikać ze stanu zdrowia, takiego jak zaburzenie odżywiania lub przewlekła choroba, która uniemożliwia osobie wchłanianie składników odżywczych.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niedożywienie jest najpoważniejszym pojedynczym zagrożeniem dla globalnego zdrowia publicznego. Globalnie przyczynia się do 45 procent zgonów dzieci w wieku poniżej 5 lat.
W tym artykule skupimy się głównie na niedożywieniu.
Czym jest niedożywienie?
Niedożywienie wiąże się z niedoborem diety. Ludzie mogą jeść zbyt dużo niewłaściwego rodzaju jedzenia i mieć niedożywienie, ale ten artykuł skupi się na niedożywieniu, gdy dana osoba nie ma składników odżywczych, ponieważ nie spożywa wystarczającej ilości pokarmu.
Zła dieta może prowadzić do braku witamin, minerałów i innych niezbędnych substancji. Zbyt mało białka może prowadzić do kwashiorkor, którego objawy obejmują poszerzony brzuch. Brak witaminy C może prowadzić do szkorbutu.
Szkoderma występuje rzadko w krajach uprzemysłowionych, ale może dotknąć osoby starsze, osoby spożywające nadmierną ilość alkoholu oraz osoby, które nie jedzą świeżych owoców i warzyw. Niektóre niemowlęta i dzieci, które stosują ograniczoną dietę z jakiegokolwiek powodu, mogą być podatne na szkorbut.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) 462 miliony ludzi na całym świecie jest niedożywionych, a zahamowany rozwój z powodu złej diety dotyka 159 milionów dzieci na całym świecie.
Niedożywienie w dzieciństwie może prowadzić nie tylko do długotrwałych problemów zdrowotnych, ale także do wyzwań edukacyjnych i ograniczonych możliwości pracy w przyszłości. Niedożywione dzieci często dorastają u małych dzieci.
Może także spowolnić regenerację po ranach i chorobach, a także może skomplikować choroby, takie jak odra, zapalenie płuc, malaria i biegunka. Może pozostawić ciało bardziej podatne na choroby.
Objawy
Oznaki i objawy niedożywienia obejmują:
- brak apetytu lub zainteresowanie jedzeniem lub piciem
- zmęczenie i drażliwość
- niemożność koncentracji
- zawsze jest zimno
- utrata tkanki tłuszczowej, masy mięśniowej i tkanki ciała
- większe ryzyko zachorowania i dłuższego leczenia
- dłuższy czas gojenia się ran
- większe ryzyko powikłań po operacji
- depresja
- zmniejszenie popędu seksualnego i problemy z płodnością
W poważniejszych przypadkach:
- oddychanie staje się trudne
- skóra może stać się cienka, sucha, nieelastyczna, blada i zimna
- policzki wydają się puste, a oczy zapadnięte, ponieważ tłuszcz znika z twarzy
- włosy stają się suche i rzadkie, łatwo wypadają
W końcu może wystąpić niewydolność oddechowa i niewydolność serca, a dana osoba może przestać reagować. Całkowite zagłodzenie może zakończyć się śmiercią w ciągu 8-12 tygodni
Dzieci mogą wykazywać brak wzrostu i mogą być zmęczone i drażliwe. Rozwój behawioralny i intelektualny może być powolny, co może prowadzić do trudności w uczeniu się.
Nawet przy leczeniu może wystąpić długotrwały wpływ na funkcje umysłowe, a problemy z trawieniem mogą się utrzymywać. W niektórych przypadkach mogą one trwać przez całe życie.
Dorośli z ciężkim niedożywieniem, które rozpoczęły się w wieku dorosłym, zwykle osiągają pełny powrót do zdrowia po leczeniu.
Przyczyny
Niedożywienie może wynikać z różnych warunków środowiskowych i medycznych.
1) Niskie spożycie żywności
Może to być spowodowane objawami choroby, na przykład dysfagią, gdy trudno ją połknąć. Źle dopasowane protezy mogą się przyczyniać.
2) Problemy ze zdrowiem psychicznym
Stany takie jak depresja, otępienie, schizofrenia, jadłowstręt psychiczny i bulimia mogą prowadzić do niedożywienia.
3) Problemy społeczne i mobilności
Niektóre osoby nie mogą opuścić domu, aby kupić jedzenie lub mają trudności z przygotowaniem posiłków. Ci, którzy żyją samotnie i są odizolowani, są bardziej zagrożeni. Niektórzy ludzie nie mają wystarczającej ilości pieniędzy na jedzenie, a inni mają ograniczone umiejętności gotowania.
4) Zaburzenia trawienia i stan żołądka
Jeśli organizm nie pochłania skutecznie składników odżywczych, nawet zdrowa dieta może nie zapobiegać niedożywieniu. Ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy mogą wymagać usunięcia części jelita cienkiego, aby umożliwić im wchłonięcie składników odżywczych.
Celiakia jest chorobą genetyczną, która obejmuje nietolerancję glutenu. Może to spowodować uszkodzenie wyściółki jelit i słabą absorpcję pokarmu.
Trwała biegunka, wymioty lub oba mogą prowadzić do utraty ważnych składników odżywczych.
5) Alkoholizm
Uzależnienie od alkoholu może prowadzić do zapalenia żołądka lub uszkodzenia trzustki. Mogą one utrudniać trawienie pożywienia, wchłanianie niektórych witamin i wytwarzanie hormonów regulujących metabolizm.
Alkohol zawiera kalorie, więc dana osoba może nie czuć się głodna. Mogą nie jeść wystarczająco dużo właściwego pożywienia, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych.
6) Brak karmienia piersią
Brak karmienia piersią, szczególnie w krajach rozwijających się, może prowadzić do niedożywienia u niemowląt i dzieci.
Czynniki ryzyka
W niektórych częściach świata powszechne i długotrwałe niedożywienie może wynikać z braku jedzenia.
W bogatszych krajach najbardziej zagrożonymi niedożywieniem są:
- osoby starsze, zwłaszcza te, które są hospitalizowane lub znajdują się w długoterminowej opiece instytucjonalnej
- osoby, które są odizolowane społecznie
- ludzie o niskich dochodach
- tych, którzy mają trudności z wchłanianiem składników odżywczych
- osoby z przewlekłymi zaburzeniami odżywiania, takie jak bulimia lub jadłowstręt psychiczny
- ludzie, którzy dochodzą do siebie po ciężkiej chorobie lub stanie
Diagnoza
Szybka diagnoza i leczenie mogą zapobiec rozwojowi i powikłaniom niedożywienia.
Istnieje kilka sposobów identyfikacji dorosłych niedożywionych lub zagrożonych niedożywieniem, na przykład narzędzie do uniwersalnego wykrywania niedożywienia (MUST).
MUSI został zaprojektowany, aby identyfikować osoby dorosłe, a zwłaszcza osoby starsze, z niedożywieniem lub wysokim ryzykiem niedożywienia.
Jest to 5-etapowy plan, który może pomóc pracownikom służby zdrowia zdiagnozować i leczyć te schorzenia.
Oto kroki:
- Krok 1: Zmierz wysokość i wagę, obliczyć wskaźnik masy ciała (BMI) i podać wynik.
- Krok 2: Zwróć uwagę na procent nieplanowanej utraty masy ciała i podaj wynik. Na przykład nieplanowana utrata 5 do 10 procent wagi dałaby wynik 1, ale 10 procent straty dałoby 2 punkty.
- Krok 3: Zidentyfikuj wszelkie psychiczne lub fizyczne schorzenia i wynik. Na przykład, jeśli dana osoba zachorowała i nie przyjmowała pokarmu przez ponad 5 dni, wynik będzie wynosił 3.
- Krok 4: Dodaj wyniki z etapów 1, 2 i 3, aby uzyskać ogólny wynik ryzyka.
- Krok 5: Użyj lokalnych wytycznych, aby opracować plan opieki.
Jeśli dana osoba ma niskie ryzyko niedożywienia, jej ogólny wynik będzie wynosił 0. Wynik 1 oznacza średnie ryzyko, a 2 lub więcej oznacza wysokie ryzyko.
MUSI stosować tylko do identyfikacji niedożywienia lub ryzyka niedożywienia u dorosłych. Nie pozwoli zidentyfikować konkretnych braków lub niedoborów żywieniowych.
Leczenie
Po przejściu MUSI mogą wystąpić następujące sytuacje:
Małe ryzyko: Zalecenia obejmują badanie przesiewowe w szpitalu iw domu.
Średnie ryzyko: osoba może przejść obserwację, jej spożycie w diecie zostanie udokumentowane przez 3 dni, a oni otrzymają stałą kontrolę.
Wysokie ryzyko: osoba będzie potrzebować leczenia od dietetyka i ewentualnie innych specjalistów i będą oni poddawani stałej opiece.
W przypadku wszystkich kategorii ryzyka należy zaoferować pomoc i porady dotyczące wyboru żywności i nawyków żywieniowych.
Rodzaje leczenia
Rodzaj leczenia będzie zależeć od ciężkości niedożywienia i obecności jakichkolwiek podstawowych stanów lub powikłań.
Opieka zdrowotna przygotuje plan opieki ukierunkowany na konkretne cele leczenia. Zazwyczaj będzie to program żywieniowy ze specjalnie zaplanowaną dietą i ewentualnie dodatkowymi suplementami żywieniowymi.
Osoby z poważnymi problemami z niedożywieniem lub wchłanianiem mogą potrzebować sztucznego wsparcia żywieniowego, za pomocą rurki lub dożylnie.
Pacjent będzie ściśle monitorowany pod kątem postępów, a ich leczenie będzie poddawane regularnym przeglądom, aby zapewnić zaspokojenie ich potrzeb żywieniowych.
Dieta
Dietetyk omówi z pacjentem zdrowe wybory żywieniowe i wzorce żywieniowe, zachęcając ich do spożywania zdrowej, pożywnej diety z odpowiednią liczbą kalorii. Ci, którzy są niedożywione, mogą potrzebować dodatkowych kalorii na początek.
Monitorowanie postępu
Regularne monitorowanie może pomóc w zapewnieniu odpowiedniego spożycia kalorii i składników odżywczych. Może to być dostosowane, gdy zmieniają się wymagania pacjenta. Pacjenci otrzymujący sztuczne wsparcie żywieniowe zaczną normalnie jeść tak szybko, jak to możliwe.
Zapobieganie
Aby zapobiec niedożywieniu, ludzie muszą spożywać wiele składników odżywczych z różnych rodzajów żywności. Powinno być zbilansowane spożycie węglowodanów, tłuszczów, białka, witamin i minerałów, a także dużo płynów, a zwłaszcza wody.
Osoby z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna, chorobą trzewną, alkoholizmem i innymi problemami zdrowotnymi otrzymają odpowiednie leczenie ze względu na ich stan.
