Wielu niedawno hospitalizowanych seniorów doświadcza majaczenia, stanu, w którym pacjenci stają się poważnie zdezorientowani i zdezorientowani. Nowe badania sugerują, że delirium może mieć długotrwały wpływ na spadek umysłowy pacjentów, potencjalnie również przyspieszając demencję.
Migotanie wywołane szpitalem to często ignorowana lub niedodiagnozowana choroba dotykająca dużą liczbę starszych pacjentów.
Stan ten stanowi tymczasową formę upośledzenia funkcji poznawczych, która może trwać od kilku dni do kilku tygodni. Uważa się, że jest to spowodowane zmianami związanymi z hospitalizacją, izolacją i nadużywaniem.
Jedna trzecia pacjentów w wieku powyżej 70 lat doświadcza majaczenia, a ci, którzy przechodzą operacje chirurgiczne lub są hospitalizowani na oddziale intensywnej terapii, są dotknięci znacznie większym odsetkiem.
Do niedawna ten stan był uważany za normalny proces związany z wiekiem, jednak coraz więcej badań pokazuje, że chociaż powszechny, nie jest on normalny. Może mieć negatywne długoterminowe efekty poznawcze i czasami prowadzić do powikłań, takich jak skrzepy krwi czy zapalenie płuc.
Naukowcy z University College London (UCL) oraz University of Cambridge postanowili zbadać, czy istnieje związek między pogorszeniem funkcji poznawczych po delirium a patologicznym postępem demencji.
Badania prowadził dr Daniel Davis z jednostki MRC ds. Zdrowia i starzenia się przez całe życie w UCL, a wyniki opublikowano w prestiżowym czasopiśmie.
Badanie związku między majaczeniem a demencją
Davis i zespół badali mózgi oraz zdolności poznawcze 987 dawców mózgu z trzech badań populacyjnych w Finlandii i Wielkiej Brytanii. Uczestnicy mieli 65 lat i więcej.
Badanie obejmowało oceny neuropatologiczne wykonane przez badaczy, którzy byli zaślepieni danymi klinicznymi.
Przed śmiercią dawcy mózgu byli obserwowani średnio przez 5,2 roku, podczas których badacze zarejestrowali doświadczenie delirium u każdego z osobna za pomocą wywiadów.
Ocenili zdolności poznawcze uczestników oraz spadek tych zdolności, stosując ocenę Mini-Mental State Examination.
Po śmierci naukowcy przeprowadzili autopsje mózgu w celu poszukiwania neuropatologicznych markerów otępienia, takich jak sploty neurofibrylarne i korowe płytki amyloidowe, a także cechy naczyniowe i patologiczne ciała Lewy’ego w istocie czarnej mózgu.
Spośród 987 uczestników 279 (28 procent) miało historię majaczenia.
Naukowcy zbadali następnie tempo spadku zdolności poznawczych oraz jego interakcje z patologicznym obciążeniem demencji i delirium.
Leczenie majaczenia może «opóźnić lub zmniejszyć» demencję
Ogólnie rzecz biorąc, najwolniejszy spadek zdolności poznawczych zaobserwowano u osób bez historii majaczenia oraz najniższego patologicznego obciążenia demencją, natomiast najszybszy spadek poznawczy zaobserwowano u osób cierpiących zarówno na delirium, jak i demencję.
Co ciekawe, zarówno neuropatologiczne cechy delirium, jak i demencja były związane ze znacznie wyższym wskaźnikiem spadku poznawczego niż to, co typowo oczekuje się w przypadku procesów neuropatologicznych związanych z demencją.
Jak wyjaśniają autorzy, «oznacza to, że delirium może być niezależnie związane z procesami patologicznymi, które powodują osłabienie funkcji poznawczych, różniącymi się od procesów patologicznych klasycznej demencji».
Choć potrzebne są dalsze badania, aby wyjaśnić, jak delirium może wywoływać demencję, dr Davis podkreśla znaczenie badania i jego konsekwencji dla tego, jak rozumiemy i traktujemy tę formę czasowego upośledzenia umysłowego.
«Niestety, większość przypadków delirium pozostaje nierozpoznana: w zatłoczonych szpitalach nagła zmiana w zachowaniu pacjenta może nie być zauważona przez personel, zwłaszcza gdy pacjenci są przenoszeni kilka razy, a personel często zmienia się. Jeśli delirium prowadzi do uszkodzenia mózgu w perspektywie krótko- i długoterminowej, musimy zwiększyć nasze wysiłki, aby zdiagnozować, zapobiec i leczyć majaczenie. Ostatecznie, ukierunkowanie na delirium może być szansą na opóźnienie lub ograniczenie demencji.»
Dowiedz się, jak późne nadciśnienie może zmniejszyć ryzyko demencji.
Nowe badania i wnioski z 2024 roku
W 2024 roku badania nad majaczeniem u starszych pacjentów zyskują na znaczeniu. Nowe analizy sugerują, że skuteczne leczenie majaczenia może nie tylko poprawić jakość życia pacjentów, ale także znacząco wpłynąć na ich długoterminowe zdrowie poznawcze. Warto zauważyć, że badania przeprowadzone w ciągu ostatnich kilku lat wykazały, że intensywna rehabilitacja po epizodach majaczenia może zredukować ryzyko demencji o nawet 30%. Ponadto, zrozumienie mechanizmów leżących u podstaw majaczenia otwiera nowe możliwości terapeutyczne, które mogą zmniejszyć jego wpływ na zdrowie psychiczne pacjentów.
Zabiegi takie jak terapie behawioralne oraz wsparcie psychologiczne stają się coraz bardziej popularne w szpitalach, co świadczy o rosnącej świadomości na temat znaczenia wczesnej interwencji. Współpraca między zespołami medycznymi może również przyczynić się do lepszego rozpoznawania i traktowania majaczenia, co jest kluczowe dla poprawy wyników zdrowotnych pacjentów. Dlatego, jako lekarze, musimy być szczególnie czujni na objawy majaczenia, aby skutecznie przeciwdziałać jego długotrwałym skutkom.
