Migotanie komór jest poważnym zaburzeniem serca, które powoduje nieprawidłowe rytmy serca. To może być śmiertelne. Dla wielu osób z tą chorobą nieregularne rytmy serca są pierwszym i jedynym objawem choroby wieńcowej.
Migotanie komór (VFib) może być mylone z migotaniem przedsionków (AFib). Oba dotyczą nieregularnych rytmów serca, ale dotykają różnych części serca.
AFib może również sygnalizować poważną chorobę serca, ale zwykle jest objawem przewlekłego problemu, a nie stanowi zagrożenia życia.
Leczenie
Podczas leczenia w nagłych wypadkach nacisk kładziony jest na przywrócenie przepływu krwi tak szybko jak to możliwe do narządów, w tym mózgu. Pacjent może również otrzymać leczenie, aby zminimalizować ryzyko nawrotu.
Leczenie awaryjne może obejmować resuscytację krążeniowo-oddechową (CPR) i użycie defibrylatora.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (CPR)
![[CPR i AED dla vfib]](https://demedbook.com/images/1/ventricular-fibrillation-what-you-need-to-know.jpg)
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (CPR) ma na celu przywrócenie przepływu krwi przez ciało. Każdy, kto ma podstawowe szkolenie w zakresie podtrzymywania życia, może to zrobić.
W przeszłości RKO obejmowało cykle 30 uciśnięć klatki piersiowej w sercu, a następnie dwa oddechy resuscytacyjne usta-usta.
Wytyczne wydane przez American Heart Association (AHA) w 2008 roku sugerują, że oddychanie do ust może być niepotrzebne.
Zamiast tego responder powinien dostarczyć około dwóch uciśnięć na sekundę lub między 100 a 120 na minutę. Klatkę piersiową należy pozwolić się cofnąć pomiędzy uciśnięciami. Gdy zaczną, powinny być kontynuowane, dopóki nie przybędzie personel ratunkowy lub ktoś przyjdzie z przenośnym defibrylatorem.
Wczesna resuscytacja i stosowanie defibrylatora zwiększają szansę na przeżycie.
Korzystanie z defibrylatora
Defibrylator może być używany razem z CPR. Urządzenie wysyła wstrząsy elektryczne po klatce piersiowej pacjenta. Celem jest zszokowanie serca z powrotem do normalnej aktywności. Wstrząs może początkowo zatrzymać bicie serca, ale może także zatrzymać chaotyczne rytmy i przywrócić normalne funkcjonowanie.
Defibrylator do użytku publicznego może być używany przez osobę bezdomną. Te urządzenia często mają instrukcje głosowe dotyczące ich użycia. Defibrylator do użytku publicznego jest zaprogramowany do wykrywania migotania komór i wyładowania w odpowiednim momencie.
W wielu krajach ogólnodostępne przenośne defibrylatory są dostępne w miejscach publicznych, takich jak lotniska, główne dworce kolejowe i autobusowe, centra handlowe, domy kultury, miejsca gromadzenia się osób starszych, kasyna i tak dalej.
Przyczyny
Kiedy ludzkie serce bije, impulsy elektryczne, które wyzwalają skurcz, muszą podążać określoną drogą do serca. Jeśli pojawi się coś złego na drodze tych impulsów, może wystąpić arytmia lub nieregularne bicie serca.
![[schemat serca]](https://demedbook.com/images/1/ventricular-fibrillation-what-you-need-to-know_2.jpg)
Kiedy mięśnie w czterech komorach serca zaciskają się, następuje bicie serca. Podczas bicia serca komora zamyka się i wypycha krew.
Podczas bicia serca mięśnie przedsionków lub mniejsze komory górne kurczą się i wypełniają rozluźnione komory krwią.
Skurcz zaczyna się, gdy węzeł zatokowy, mała grupa komórek w prawym przedsionku, emituje impuls elektryczny, który sprawia, że prawe i lewe przedsionki kurczą się.
Impuls elektryczny przechodzi do centrum serca, do węzła przedsionkowo-komorowego. Węzeł ten znajduje się na drodze między przedsionkami i komorami. Z węzła przedsionkowo-komorowego impuls przesuwa się przez komory, powodując ich skurcz.
W rezultacie krew jest wypompowywana z serca i do ciała.
Objawy
![[Vfib jest związany z zatrzymaniem krążenia]](https://demedbook.com/images/1/ventricular-fibrillation-what-you-need-to-know_3.jpg)
Najczęstszymi objawami migotania komór są nagłe zapaści lub omdlenia, ponieważ mięśnie i mózg przestały otrzymywać krew z serca.
Około godziny przed migotaniem komór niektóre osoby doświadczają:
- zawroty głowy
- nudności
- ból w klatce piersiowej
- tachykardia lub przyspieszone bicie serca i kołatanie serca
W porównaniu z migotaniem przedsionków
Lewe i prawe przedsionki tworzą górne komory serca, a lewa i prawa komora tworzą dwie dolne komory. Razem wszystkie cztery komory pompują krew do i z organizmu.
Kiedy przedsionki, dwie górne komory, kurczą się z nadmierną szybkością i w nieregularny sposób, pacjent cierpi na migotanie przedsionków (AFib). Kiedy dwie dolne komory biją nieregularnie i trzepią, pacjent ma migotanie komór (VFib). Oba wywołują nieregularny rytm serca.
Migotanie komór spowodowane jest wadliwymi impulsami elektrycznymi. Powoduje, że komory drżą bezużytecznie, nie pompując praktycznie żadnej krwi do organizmu. Serce kończy się bez skutecznego bicia serca. Krew przestaje płynąć wokół ciała, a ważne narządy, w tym mózg, tracą dopływ krwi.
Pacjent z migotaniem komór zwykle utraci przytomność bardzo szybko i będzie wymagał natychmiastowej pomocy medycznej, w tym resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR).
Jeśli RKO jest dostarczane do momentu, gdy serce może zostać zszokowane z powrotem w normalny rytm za pomocą defibrylatora, szanse pacjenta na przeżycie są lepsze.
VFib i AFib: Co jest bardziej poważne?
Migotanie komór jest poważniejsze niż migotanie przedsionków. Migotanie komór często prowadzi do utraty przytomności i śmierci, ponieważ komorowe zaburzenia rytmu częściej przerywają pompowanie krwi lub osłabiają zdolność serca do zaopatrywania ciała w bogatą w tlen krew.
VFib może powodować nagłą śmierć sercową (SCD). SCD odnotowuje rocznie około 300 000 zgonów w Stanach Zjednoczonych. SCD może zabić ofiarę w ciągu kilku minut, a może zdarzyć się nawet u osób, które wydają się zdrowe.
Czynniki ryzyka
Następujące czynniki ryzyka są związane z migotaniem komór:
- poprzednie migotanie komór
- Poprzedni atak serca
- kardiomiopatia, choroba mięśnia sercowego lub mięsień sercowy
- używanie kokainy lub metamfetaminy
- wrodzona wada serca lub urodzenie z wadą serca
- Porażenie prądem lub inne urazy, które powodują uszkodzenie mięśnia sercowego
Zawał serca jest najczęstszą przyczyną migotania komór.
Jak częstoskurcz komorowy jest połączony z VFib?
Migotanie komór zwykle rozpoczyna się od częstoskurczu komorowego.
Częstoskurcz komorowy to nienormalnie szybki rytm serca, który pochodzi z komory. Zdarza się, gdy nieprawidłowe impulsy elektryczne przemieszczają się wokół blizny po poprzednim ataku serca. Występuje u pacjentów z pewnego rodzaju wadą serca.
Może dojść do częstoskurczu komorowego, a następnie odejść około 30 sekund później, nie powodując żadnych objawów. Jest to znane jako niestały częstoskurcz komorowy.
Jeśli trwa dłużej niż około 30 sekund, może spowodować kołatanie serca, zawroty głowy lub utratę przytomności. Nieleczony częstoskurcz komorowy może prowadzić do migotania komór.
Diagnoza
Rozpoznanie migotania komór zwykle występuje w nagłych przypadkach, ponieważ pacjent stracił przytomność.
Następujące narzędzia diagnostyczne mogą potwierdzić migotanie komór:
- Monitor serca: to urządzenie odczytuje impulsy elektryczne, które powodują bicie serca, i wykrywa albo brak bicia serca, albo nieregularne.
- Sprawdzanie impulsu: Impuls będzie trudny do wykrycia. Może być bardzo słaby lub nieobecny.
Testy diagnostyczne mogą pomóc ustalić, co spowodowało migotanie komór.
Elektrokardiogram (EKG)
![[EKG może pokazać przyczynę VFib]](https://demedbook.com/images/1/ventricular-fibrillation-what-you-need-to-know_4.jpg)
EKG to urządzenie medyczne, które monitoruje aktywność elektryczną mięśni serca.
Serce zwykle wytwarza mały sygnał elektryczny przy każdym uderzeniu. EKG pokaże, jak dobrze serce funkcjonuje, czy występuje uszkodzenie mięśnia sercowego i czy rytm serca jest prawidłowy.
Dane z EKG pokazują, czy pacjent niedawno miał zawał serca.
Test enzymatyczny serca
Kiedy dochodzi do ataku serca, niektóre enzymy przedostają się do krwioobiegu. Badanie krwi może wykryć te enzymy. Zazwyczaj poziomy enzymów we krwi są regularnie kontrolowane przez kilka dni.
Rentgen klatki piersiowej
Może to ocenić, czy serce ma obrzęk lub czy jest coś niezwykłego w naczyniach krwionośnych serca.
Skanowanie nuklearne
To może wykryć problemy z przepływem krwi w sercu. Tal i inne radioaktywne materiały są wstrzykiwane do krwioobiegu. Specjalne kamery wykrywają radioaktywny materiał, który przepływa przez płuca i serce. Ten test może wykryć obszary o zmniejszonym przepływie krwi do mięśni.
Echokardiogram
Jest to rodzaj badania ultradźwiękowego, w którym wykorzystuje się wysokie fale dźwiękowe wysyłane przez przetwornik, urządzenie o kształcie różdżki, które jest trzymane na klatce piersiowej.
Przetwornik odbiera echa fal dźwiękowych, które odbijają się od różnych części serca. Dane pojawiają się na ekranie wideo, gdzie lekarz może zobaczyć poruszające się serce. Ten test może pomóc lekarzowi zidentyfikować podstawową strukturalną chorobę serca.
Angiogram lub cewnikowanie naczyń wieńcowych
Cienką, elastyczną rurkę lub cewnik wprowadza się do naczynia krwionośnego, aż przejdzie przez aortę do tętnic wieńcowych pacjenta.
Cewnik zwykle wchodzi do ciała w pachwinie lub ramieniu. Barwnik wstrzykuje się przez cewnik do tętnic. Barwnik ten wyróżnia się na zdjęciach wykonanych przez rentgen i pomaga lekarzom w wykrywaniu choroby wieńcowej. Choroba wieńcowa występuje, gdy zwężają się tętnice w sercu.
Skan MRI lub CT
Te badania obrazowe mogą mierzyć frakcję wyrzutową, a także tętnice i zastawki serca. Mogą również ustalić, czy pacjent miał zawał serca i wykrył nietypowe przyczyny niewydolności serca.
Zapobieganie
Jeśli lekarz stwierdzi, że migotanie komór jest wynikiem blizn wywołanych zawałem serca lub defektem strukturalnym serca, zaleca się stosowanie leków i procedur medycznych w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia VFib. Zaleca się:
Leki
Beta-blokery są powszechnie stosowane w celu zapobiegania nagłemu zatrzymaniu krążenia lub migotaniu komór. Ułatwiają pracę serca, sprawiając, że bicie wolniej i mniejszą siłą. Stabilizują także aktywność elektryczną serca. Przykłady obejmują metoprolol, propranolol, tymolol i atenolol.
Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) zmniejszają obciążenie serca poprzez otwieranie naczyń krwionośnych i obniżanie ciśnienia krwi. Mogą również chronić serce przed dalszymi uszkodzeniami.
Badanie krwi będzie konieczne, aby upewnić się, że nerki działają prawidłowo przed rozpoczęciem tego typu leczenia.
Około 10 dni po rozpoczęciu leczenia będą dalsze badania, aby upewnić się, że nerki nadal działają prawidłowo. Przez około 3 tygodnie dawka stopniowo wzrasta. Przykłady inhibitorów ACE obejmują lizynopryl, perindopril i ramipril.
Można również przepisać antagonistów kanału amiodaronu (cordaronu) lub wapnia.
Wszczepiany kardiowerter-defibrylator (ICD)
To urządzenie jest umieszczone wewnątrz ciała. Jest przeznaczony do rozpoznawania pewnych rodzajów arytmii lub nieprawidłowych rytmów serca i korygowania ich poprzez wyładowania elektryczne, aby zresetować serce do normalnego rytmu.
Angioplastyka wieńcowa
W ciężkich przypadkach choroby niedokrwiennej serca konieczna jest operacja.
Angioplastyka otwiera tętnicę wieńcową. Mały drut idzie do tętnicy z pachwiny lub ramienia pacjenta i jest popychany, aż osiągnie punkt, w którym zakrzep znajduje się w tętnicy wieńcowej.
Na końcu drutu znajduje się mały balonik w kształcie kiełbasy. Balon jest umieszczany w najwęższej części tętnicy, a następnie napompowywany, gasząc skrzep.Następnie umieszcza się elastyczną metalową siatkę, zwaną stentem, aby utrzymać tę część tętnicy otwartą.
Pomostowanie tętnic wieńcowych (CABG)
Uszkodzone naczynie krwionośne omija się za pomocą przeszczepów pobranych z naczyń krwionośnych w innym miejscu ciała. Obejście skutecznie omija zablokowany obszar tętnicy, umożliwiając przepływ krwi do mięśnia sercowego. Jeśli poprawi się dopływ krwi do serca, ryzyko migotania komór spada.
Ablacja częstoskurczu komorowego
Cewniki są wprowadzane przez żyłę, zwykle w pachwinie i nawlekane do serca, w celu skorygowania strukturalnych problemów z sercem, które powodują arytmię. Celem jest oczyszczenie ścieżki sygnału (impulsów elektrycznych), aby serce znów mogło normalnie bić. Ablacja niszczy lub blizny tkanki, która blokuje sygnały elektryczne.
