Inhibitory pompy protonowej, które są stosowane w leczeniu refluksu kwasu, są jednym z najczęściej przepisywanych leków na świecie. Ale teraz, nowe badanie stwierdza, że mogą one zwiększać ryzyko raka żołądka, jeśli zostaną podjęte przez długi czas.
W skali globalnej rak żołądka jest piątym najczęściej występującym nowotworem i trzecią najczęstszą przyczyną śmierci z powodu raka.
jest bakterią powszechnie występującą u ludzi i kolonizującą żołądek. Generalnie nie powoduje on choroby i zamieszkuje w przybliżeniu dwie trzecie światowej populacji.
Jednakże wykazano również, że powodują one większość wrzodów żołądka i są znanym czynnikiem ryzyka raka żołądka lub żołądka.
Zwalczanie znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka żołądka, ale nawet po wykorzenieniu bakterii znaczna część osób nadal choruje na raka żołądka.
Dlaczego tak się dzieje, nie jest dobrze rozumiane. Niedawno zespół naukowców z Wydziału Medycyny Uniwersytetu w Hongkongu w Chinach postanowił przyjrzeć się temu problemowi. Szczególnie interesujące były inhibitory pompy protonowej (PPI), które są typowymi lekami refluksowymi.
Wyniki są publikowane w tym tygodniu w czasopiśmie.
PPI i rak żołądka
PPI są ogólnie uważane za bezpieczne, ale ponieważ są tak szeroko brane, otrzymały wiele badań. Według autorów nowych badań, długotrwałe stosowanie PPI jest związane z szeregiem stanów, w tym „złamaniem kości, infekcją, zapaleniem płuc, zawałem mięśnia sercowego, a nawet udarem”.
Zespół skupił się na IPP, ponieważ niedawny przegląd i metaanaliza wykazały związek między długotrwałym stosowaniem IPP a zwiększonym ryzykiem raka żołądka.
Biorąc to pod uwagę, przegląd nie został podzielony na osobny i -negatywny uczestnik, uniemożliwiając określenie, czy PPI były głównym graczem w interakcji.
W nowym dochodzeniu naukowcy postanowili „określić ryzyko rozwoju raka żołądka u osób, które otrzymały leczenie z naciskiem na rolę długoterminowych IPP”.
W celu wyjaśnienia roli i IPP porównywano użytkowników PPI z osobami stosującymi antagonistów receptora H2 (H2-blokery), inny lek z kwaśnym refluksem stosowany do tłumienia produkcji kwasu w żołądku.
Ryzyko raka po potrójnej terapii
W sumie w badaniu wzięło udział 63.397 dorosłych uczestników, z których każdy był leczony potrójnie. Jest to połączenie PPI i dwóch antybiotyków przeznaczonych do zabicia Terapia potrójna trwa 7 dni.
Każdego osobnika obserwowano aż do momentu, w którym rozwinęli się rak żołądka, zmarli lub badanie zakończyło się. Trwało to średnio 7,5 roku.
W trakcie trwania badania 3 271 osób przyjmowało PPI średnio przez prawie 3 lata, podczas gdy 21 729 przyjmowało H2-blokery. Ogółem u 153 osób wystąpił rak żołądka po potrójnej terapii.
Wyniki pokazały, że osoby, które przyjmowały PPI, miały ponad dwa razy (2,44) ryzyko zachorowania na raka żołądka, podczas gdy H2-blokery nie wiązały się ze zwiększonym ryzykiem.
Wzrost ryzyka związanego z IPP był porównywalny z częstością stosowania: osoby, które przyjmowały leki dziennie, miały ponad czterokrotnie (4,55) ryzyko w porównaniu z osobami, które brały je co tydzień.
Im dłużej leki były stosowane, tym większe ryzyko zachorowania na raka żołądka. Na przykład ryzyko wzrosło pięciokrotnie po ponad 1 roku użytkowania, ponad sześciokrotnie po 2 lub więcej latach, a ponad 8 razy po 3 lub więcej latach.
Zdaniem naukowców jest to „pierwsze badanie wykazujące, że długotrwałe stosowanie PPI, nawet po terapii eradykacyjnej, nadal wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka żołądka”.
rozmawiał z prof. W. K. Leungem o tym, w jaki sposób wyniki tego eksperymentu dodają do wcześniejszych prac, pokazując związek między IPP a rakiem żołądka.
Wyjaśnił, że wcześniejsze badania były „zakłopotane obecnością infekcji, która jest najważniejszym czynnikiem rakotwórczym dla żołądka”.
„Wielu badaczy uważa również, że eliminacja może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka mimo ciągłego stosowania IPP” – dodał. „To odkrycie dostarcza mocnych dowodów sugerujących, że długotrwałe stosowanie IPP nadal zwiększa ryzyko raka żołądka po eradykacji.”
Następne kroki
Chociaż badania mają charakter obserwacyjny i nie mogą w związku z tym udowodnić przyczyny i skutku, autorzy są przekonani o swoich ustaleniach. Wyjaśniają, że IPP są bezpieczne w użyciu, ale sugerują, że lekarze „powinni zachować ostrożność przy przepisywaniu długoterminowych IPP […] nawet po skutecznym zwalczeniu”.
Zapytaliśmy prof. Leunga o jego przyszłe plany badawcze. Powiedział: „Planujemy zajrzeć do drugiej strony tej historii, zamiast analizować potencjalne szkodliwe działanie PPI, planujemy zbadać, jak skuteczne są [PPI] w zapobieganiu krwawieniu z wrzodu trawiennego po usunięciu z niego krwawienia z wrzodu trawiennego. inna ważna komplikacja związana z. „
Biorąc pod uwagę intensyfikację PPI, nie ma wątpliwości, że ta relacja będzie dalej badana.
