Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Jakie są wczesne objawy ADHD?

Zaburzenie nadpobudliwości psychoruchowej to stan, który wpływa na zachowanie. To powoduje, że ludzie są nadaktywni i impulsywni. Mogą być również łatwo rozproszone i mają trudności z koncentracją lub siedzeniem w miejscu.

ADHD to choroba psychiczna, która dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci i jest rozpoznawana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA).

Objawy ADHD różnią się u dorosłych i dzieci. W tym artykule wyjaśniono, czego szukać i jak pozyskać pomoc i leczenie.

Jakie są objawy ADHD u dzieci?

Uczeń z ADHD z plecakiem.

Uważa się, że ADHD dotyka 1 na 10 dzieci w wieku od 5 do 17 lat. Dzieci są zwykle badane i diagnozowane, ponieważ mają problemy w szkole.

Objawy u dzieci obejmują:

Nieuwaga, taka jak:

  • nie zwracając uwagi w klasie
  • popełnianie niedbałych błędów w pracy szkolnej
  • wydaje się nie słuchać
  • nie mogąc postępować zgodnie z instrukcjami
  • nie mogąc ukończyć zajęć szkolnych
  • mając trudności z organizacją
  • unikanie zadań wymagających skupienia, takich jak praca domowa
  • przegrywanie lub zapominanie przedmiotów
  • łatwo się rozprasza

Nadpobudliwość i impulsywność, takie jak:

  • wiercenie
  • nie mogąc pozostać na swoim miejscu
  • będąc ciągle w ruchu
  • bieganie lub wspinanie się na rzeczy, które nie są odpowiednie lub dozwolone
  • przeszkadza nauczycielowi
  • za dużo mówić
  • mając trudności w spokojnym graniu
  • przeszkadzać w zabawach innych dzieci lub przerywać je podczas mówienia
  • Trudno czekać na swoją kolej

Dziecko, u którego zdiagnozowano ADHD, często ma objawy dłużej niż 6 miesięcy i zachowuje się w sposób, który nie jest normalny dla dziecka w jego wieku.

Jakie są objawy ADHD u dorosłych?

Aż 60 procent osób, u których zdiagnozowano ADHD jako dzieci, nadal odczuwa objawy jako dorośli. Dla wielu objawy te stają się mniej intensywne wraz z wiekiem.

Leczenie w celu opanowania objawów jest niezbędne, ponieważ stan może negatywnie wpłynąć na czyjeś życie bez niego.

ADHD u dorosłych może wpływać na związki, kariery i codzienne funkcjonowanie. Objawy wpływają na aspekty codziennego życia, takie jak zarządzanie czasem i mogą powodować zapominanie i zniecierpliwienie.

Czy Twoje dziecko ma ADHD?

Uczennica nudzi w klasie

Trudno jest zdiagnozować ADHD u dzieci w wieku poniżej 4 lat, ponieważ ich zachowanie stale się zmienia. Mogą być bardzo energiczni i rozproszeni pewnego dnia, spokojniejsi i skupieni w inne dni.

Małe dzieci z ADHD mogą wykazywać wczesne objawy, w tym:

  • niepokój
  • bieganie, wspinaczka i skakanie na wszystko
  • ciągłe szczękanie
  • niezdolność koncentracji
  • trudności w osiąganiu drzemek
  • trudności siedzące w czasie posiłków

Ważne jest, aby pamiętać, że wiele małych dzieci ma krótkie okresy koncentracji uwagi, może mieć napady złości i może być pełne energii podczas różnych etapów rozwoju.

Rodzic powinien umówić się na wizytę u swojego lekarza, jeśli obawia się o zachowanie dziecka i odczuwa, że ​​ma to negatywny wpływ na życie rodzinne.

Czy objawy różnią się u chłopców i dziewcząt?

U chłopców trzy razy częściej zdiagnozowano ADHD, ponieważ chłopcy częściej niż dziewczęta wykazują klasyczne objawy nadpobudliwości.

Badania wykazały, że chłopcy z ADHD częściej wykazują objawy eksternalizowane, takie jak nadpobudliwość, gdzie dziewczęta częściej wykazują zinternalizowane objawy, takie jak niskie poczucie własnej wartości. Chłopcy są również bardziej agresywni fizycznie, gdy dziewczęta częściej mówią werbalnie.

Dziewczynki z ADHD mogą wykazywać oznaki nadpobudliwości. W wielu przypadkach objawy są subtelniejsze. Dziewczyny z ADHD mogą:

  • marzyć
  • przejawiać objawy lęku
  • przejawiać objawy depresji
  • być bardzo rozmownym
  • wydaje się nie słuchać
  • być emocjonalnie wrażliwym
  • niedostatecznie osiągnięci w nauce
  • być wycofane
  • bądź słowny agresywny

Trudno zauważyć, że dziewczynki mają tę chorobę, podczas gdy rozpoznawanie ADHD u chłopców może być łatwiejsze ze względu na bardziej oczywiste objawy.

Jednak nie wszyscy chłopcy z zaburzeniami są zdiagnozowani. Chłopcy tradycyjnie uważani są za bardziej energicznych i hałaśliwych. Ich zachowanie można odrzucić jako „chłopcy będący chłopcami”.

Chłopcy z ADHD mogą:

  • być impulsywnym lub „działać”
  • biegać w kółko, gdy jest nieodpowiedni
  • nie możesz się skupić
  • wydaje się nie słuchać
  • nie móc usiedzieć w miejscu
  • stać się fizycznie agresywnym, takim jak uderzanie przedmiotów lub innych
  • rozmawiać nadmiernie
  • przerwać rozmowy i czynności

Szybka diagnoza jest niezbędna, mimo że chłopcy i dziewczęta mogą wykazywać różne objawy ADHD.

Dzieje się tak dlatego, że ADHD może wpływać na prace domowe, życie domowe i relacje.

Dzieci, które pozostają niezdiagnozowane, są również bardziej podatne na rozwój:

  • niepokój
  • depresja
  • trudności w uczeniu się

Szybka diagnoza i odpowiednie leczenie mogą poprawić objawy i pomóc w zapobieganiu dodatkowym powikłaniom.

Jakie jest leczenie?

Chłopiec z psychologiem dziecka

Lekarze i naukowcy wciąż nie są pewni, co powoduje ADHD. Uważa się, że jest związany z substancjami chemicznymi w mózgu i może mieć związki z genetyką.

Lekarz zapyta o objawy dziecka i oceni jego zachowanie, aby zdiagnozować ADHD.

Nie ma jednego testu na ADHD. Lekarz zamiast tego zbierze dowody od rodziców, nauczycieli i członków rodziny. Następnie będą opierać swoją diagnozę na odpowiedziach i informacjach dotyczących zachowania w ciągu ostatnich 6 miesięcy.

Zostanie również przeprowadzone badanie fizyczne w celu sprawdzenia wszelkich dodatkowych lub podstawowych problemów zdrowotnych.

Lek

Leczenie może być lekiem lub terapią behawioralną lub kombinacją tych dwóch.

Dwa rodzaje leków stosowanych w celu pomocy osobom z ADHD są używkami i środkami znieczulającymi.

Czynniki stymulujące ośrodkowy układ nerwowy (OUN), takie jak metylofenidat (Ritalin) i stymulanty na bazie amfetaminy (Adderall), są najczęściej przepisywanymi lekami stosowanymi w leczeniu ADHD.

Leki te działają poprzez zwiększenie ilości dopaminy i norepinefryny w mózgu.

Niekiedy stosuje się również leki niezwiązane z bodźcem, takie jak atomoksetyna (Strattera) i leki przeciwdepresyjne, takie jak nortryptylina (Pamelor). Leki te działają poprzez zwiększenie poziomu noradrenaliny w mózgu.

Zmiany stylu życia

Rodzice mogą pomóc dziecku w radzeniu sobie z objawami ADHD. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) zaleca zmiany, w tym:

  • zachęcanie dzieci do jedzenia pożywnej, zbilansowanej diety
  • co najmniej 1 godzinę aktywności fizycznej każdego dnia
  • dużo snu
  • ograniczanie czasu ekranu każdego dnia, w tym telefonów, komputerów i telewizji

Dni, które są uporządkowane i gdzie dzieci rozumieją, co będą robić, mogą pomóc w złagodzeniu objawów.

Na wynos

ADHD nie można zapobiec. Istnieją jednak sposoby na wsparcie dzieci i dorosłych, aby umożliwić im radzenie sobie z chorobą, więc ma to minimalny wpływ na ich codzienne życie.

Organizacje takie jak Dzieci i osoby dorosłe z zespołem nadpobudliwości / nadpobudliwości psychoruchowej lub Stowarzyszeniem Disorder Deficit Attention dostarczają informacji o zaburzeniu i wskazówkach, jak nim zarządzać.

Im więcej rodzice uczą się o stanie, tym lepiej się z nimi czują.

PLMedBook