Jakie są różne rodzaje schizofrenii?

Schizofrenia jest stanem zdrowia psychicznego związanym z niecodziennymi wyrażeniami lub percepcją rzeczywistości. Może to prowadzić do istotnych dysfunkcji społecznych lub zawodowych.

Może zawierać halucynacje słuchowe lub słyszeć rzeczy, których nie ma. Rzadziej osoba może doświadczać halucynacji wzrokowych, w których widzą rzeczy, które nie istnieją.

Mogą istnieć dziwaczne lub paranoiczne złudzenia, dezorganizacja mowy i myślenia.

Schizofrenia jest zwykle diagnozowana we wczesnej dorosłości. Stany Zjednoczone (USA) ds. Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) szacują, że schizofrenia dotyka od 0,6 do 1 procenta populacji globalnej.

Klasyfikacja i diagnoza

W przeszłości występowały różne podtypy schizofrenii, w tym:

schizofrenia paranoidalna
zdezorganizowana lub schizofrenia hebefreniczna
katatoniczna schizofrenia
schizofrenia wieku dziecięcego
zaburzenia schizoafektywne

W 2013 r. Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych wydanie 5 (DSM-V) zmienił metodę klasyfikacji tak, aby wszystkie te kategorie znalazły się pod jednym nagłówkiem: schizofrenia.

Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA) decyzja o wyeliminowaniu tych różnych podtypów opierała się na stwierdzeniu, że „mają one ograniczoną stabilność diagnostyczną, niską niezawodność i słabą ważność”. Stwierdzono, że nie pomogły one zapewnić lepszego leczenia ani przewidzieć, w jaki sposób pacjenci zareagowaliby na leczenie.

W 2013 r. Wprowadzono dwie inne ważne zmiany w kryteriach diagnostycznych.

Jednym z nich było usunięcie wymogu odczuwania przez osobę dziwnych złudzeń i słyszenia dwóch lub więcej głosów rozmawiających podczas halucynacji słuchowej, aby uzyskać pozytywną diagnozę.

Po drugie, aby uzyskać diagnozę, osoba musi mieć przynajmniej jeden z następujących symptomów:

halucynacje
złudzenia
dezorganizacja mowy

Kliknij tutaj, aby uzyskać bardziej wyczerpujący artykuł na temat schizofrenii.

Podtypy

Następujące niegdyś podtypy schizofrenii. Dowiedz się, co zmieniło się w korzystaniu z tych kategorii.

Zaburzenia schizoafektywne

Osoba z zaburzeniami schizoafektywnymi doświadcza kombinacji objawów schizofrenii, takich jak halucynacje i urojenia, oraz objawów zaburzeń nastroju, takich jak maniak lub depresja.

W przeszłości osoba musiała jednocześnie mieć oba zestawy objawów, aby uzyskać diagnozę schizoafektywnej choroby.

Aktualizacja DSM-V w 2013 r. Mówi, że aby zdiagnozować zaburzenie schizoafektywne, osoba musiała doświadczyć zaburzeń nastroju przez większość czasu, kiedy miała objawy psychotyczne schizofrenii, od kiedy zaczęły pojawiać się objawy aż do chwili obecnej. .

Katatonia

Katatonia obejmuje ekstremalne zachowania:

Katatonia może obejmować nadmierne i szczególne zachowania motoryczne, czasem określane jako katatoniczne podniecenie
Katatonia może również obejmować zmniejszoną aktywność ruchową i zaangażowanie. Na przykład ludzie w katatonicznym osłupieniu wykazują drastyczną redukcję aktywności, w której pacjent nie może mówić, poruszać się ani odpowiadać. Praktycznie wszystkie ruchy się zatrzymują.

Katatonia może wystąpić w przypadku schizofrenii i szeregu innych chorób, w tym choroby afektywnej dwubiegunowej. Z tego powodu jest on uważany raczej za specyfikatora schizofrenii i innych zaburzeń nastroju niż schizofrenii.

Schizofrenia wieku dziecięcego

Objawy schizofrenii pojawiają się zwykle we wczesnej dorosłości, ale czasami pojawiają się w dzieciństwie, w wieku 10 lat lub wcześniej. Jest niezwykle rzadki, z częstością mniejszą niż 0,04 procent.

Jeśli schizofrenia występuje u dziecka, jest bardzo poważne i konieczne jest leczenie.

Jednak zdrowe dzieci mogą doświadczać halucynacji, więc jeśli tak się stanie, nie oznacza to, że dziecko choruje na schizofrenię.

Disorganizowana schizofrenia lub hebefrenia

Dezorganizacja myślenia i zachowania to cechy schizofrenii. Osoba może mieć niespójne i nielogiczne myśli i mowę.

Może to utrudnić wykonywanie codziennych czynności, takich jak przygotowywanie posiłków i dbanie o higienę osobistą lub mycie. Ludzie mogą nie być w stanie zrozumieć, co mówi pacjent. Może to prowadzić do frustracji i niepokoju.

Dezorganizacja jest cechą schizofrenii, ale nie jest już uważana za odrębny podtyp.

Schizofrenia paranoidalna

Osoba ze schizofrenią może mieć fałszywe przekonania lub złudzenia, że osoba lub grupa osób konspiruje, aby wyrządzić im szkodę lub członków swojej rodziny. Mogą spędzić czas zastanawiając się nad sposobami ochrony przed ludźmi, którzy ich prześladują.

Podczas gdy urojenia mogą nadal być kluczem do rozpoznania schizofrenii, nie jest to już uważane za oddzielny podtyp zaburzeń.